Μετά την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, που έγινε το Μάιο του 1864, η Επαρχία Λευκάδος του Νομού Λευκάδος -ο νομός περιλάμβανε τη Λευκάδα, την Ιθάκη και τα νησάκια Κάλαμο, Καστό και Μεγανήσι και θα καταργούνταν ένα χρόνο αργότερα- διαιρέθηκε σε 8 συνολικά Δήμους, όλους Β’ τάξεως. Οι Δήμοι κατατάσσονταν τότε σε τάξεις ανάλογα με τον πληθυσμό τους. Οι Δήμοι της Επαρχίας Λευκάδος ήταν οι εξής: Λευκαδίων, Σφακιωτών, Καρυάς, Απολλωνίων, Εξανθείας, Ελλομένου, Ευγήρου και Ταφίων (Μεγανησίου). Η διαίρεση αυτή διατηρήθηκε ως το Φλεβάρη του 1914, οπότε και συστήθηκαν οι Κοινότητες. Η Κοινότης Λευκάδος έγινε το 1945 ξανά Δήμος. Στο Δήμο Λευκάδος, όπως θα ονομαστεί αυτή τη φορά, ανήκαν και τα χωριά Φρύνι και Καλλιγόνι (Πηγή: Π. Γ. Ροντογιάννης, Ιστορία της νήσου Λευκάδος, Τόμος Β”, Σελ. 627, Αθήνα 1982)
 |
Σφραγίδα της Κοινότητος Λευκάδος με απεικόνιση Πήγασου (φτερωτό άλογο της ελληνικής μυθολογίας). ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ, ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΕΥΚΑΔΟΣ. Από έγγραφο του Προεδρεύοντος της Κοινότητος Λευκάδος προς το Υπουργείον Υγιεινής Προνοίας και |
Αντιλήψεως με ημερομηνία 13 Σεπτεμβρίου 1929. Η Λευκάδα υπάγονταν τότε μαζί με το Μεγανήσι -από το 1925 μέχρι το 1945- ως Επαρχία Λευκάδος στο Νομό Πρεβέζης. Προεδρεύων της Κοινότητος Λευκάδος, που υπογράφει το έγγραφο, ήταν ο έμπορος Δημ. Ευαγγέλ. Γιαννουλάτος.
 |
Σφραγίδα της Κοινότητος Ευγήρου με απεικόνιση τριήρεως. ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΕΥΚΑΔΟΣ, ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΕΥΓΗΡΟΥ. Από βεβαίωση εγγραφής στα μητρώα αρρένων με ημερομηνία 24 Μαρτίου 1919. Η Λευκάδα ήταν από το 1867 μέχρι το 1899 Επαρχία του Νομού Κερκύρας. Αργότερα το 1909 |
-ενδιάμεσα ανήκε μαζί με την Ιθάκη, το Μεγανήσι, τον Καστό και το Κάλαμο στο νεοσχηματισθέντα νομό Λευκάδος- θα υπαχθεί ξανά στο Νομό Κερκύρας όπου και θα παραμείνει μέχρι το 1925. Τη βεβαίωση υπογράφει ο Ν. Φατούρος, πρόεδρος της κοινότητας.
 |
Σφραγίδα της Κοινότητας Καβάλου με απεικόνιση τσαμπιού (βότρυς) σταφυλιού. Από πιστοποιητικό του Προέδρου της Κοινότητος Καβάλου με ημερομηνία 15 Δεκεμβρίου 1927. Υπογράφει ο πρόεδρος της κοινότητας Α. Λιβιτσάνος καθώς και ο εφημέριος Ηλίας Κούρτης. |
 |
Σφραγίδα της Κοινότητας Εγκλουβής όπου απεικονίζεται η Μονή του Αγίου Νικολάου (σημ.: δεν είναι ευδιάκριτη). Από πιστοποιητικό του Προέδρου της Κοινότητος Εγκλουβής με ημερομηνία 14 Δεκεμβρίου 1926. Υπογράφει ο Προεδρεύων Ρεκακάβας. |
 |
Σφραγίδα της Κοινότητας Βαυκερής με απεικόνιση (;). Βασίλειον της Ελλάδος. Από πιστοποιητικό του Προέδρου της Κοινότητος Βαυκερής με ημερομηνία 6 Δεκεμβρίου 1914. Υπογράφει ο πρόεδρος Κονιδάρης. |
 |
Σφραγίδα της Κοινότητος Σπαρτοχωρίου με απεικόνιση Χίμαιρας (μυθικό τέρας που είχε σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού και ουρά φιδιού). ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΣΠΑΡΤΟΧΩΡΙΟΥ, ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΕΥΚΑΔΟΣ, ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ. Από πιστοποιητικό του Προέδρου της Κοινότητος Σπαρτοχωρίου με ημερομηνία 4 Νοεμβρίου 1926. |
 |
Σφραγίδα της Κοινότητας Καλαμιτσίου με απεικόνιση (;). ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΕΥΚΑΔΟΣ. Από πιστοποιητικό του Προέδρου της Κοινότητος Καλαμιτσίου με ημερομηνία 27 Απριλίου 1920. |
Η σφραγίδα της πρώην Κοινότητος Αλεξάνδρου έφερε στο κέντρο της τον Πήγασο, το φτερωτό άλογο της ελληνικής μυθολογίας, σύμφωνα με μαρτυρία του Ξενοφώντα Δουβίτσα, ο οποίος διατέλεσε για πολλά χρόνια γραμματέας της κοινότητας. Καταστράφηκε, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, στα χρόνια της εφτάχρονης δικτατορίας.
