Δάσος των Σκάρων: Ένας μεγάλος μανιταρότοπος

Ένας μεγάλος μανιταρότοπος είναι το δάσος των Σκάρων. Ιδιαίτερα την εποχή αυτή. Όρεξη να ΄χει να περπατά κανείς!

Μαντριγούρες τα λέγαμε στο χωριό μας τα μανιτάρια. Στο δάσος των Σκάρων τα βρίσκεις σχεδόν παντού: γύρω από τα πολυχρονίτικα ρουπάκια, μέσα σε κουμαρόλογγους, πάνω στα μονοπάτια κ.ά. Το ζήτημα είναι να τα βρεις στην ώρα τους, καθώς η διάρκεια ζωής τους είναι μικρή.

Η ταυτοποίησή τους είναι δύσκολη. Ως εκ τούτου ισχύει για τη συλλογή μανιταριών αυτό που γράφουμε πάντα σ΄ αυτές τις περιπτώσεις: κανόνας είναι αυτός που λέει, ότι μαζεύουμε για τροφή μόνο τα είδη, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των οποίων γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα. Η παραμικρή αμφιβολία είναι λόγος απόρριψής τους.

Το γράφει μάλιστα κι ο μεγάλος γιατρός της αρχαιότητας, ο Γαληνός, στο «Περί τροφών δυνάμεων»: «… ασφαλέστερόν εστι μηδ΄ όλως άπτεσθαι, πολλοί γάρ εξ αυτών απέθανον.»

12►