Ένας «άφραγκος» Ωνάσης … | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Κυ, Οκτ 26th, 2014

Ένας «άφραγκος» Ωνάσης …

400470_284599021641945_1419335246_n

Της Έλλης Καββαδά

(Το άρθρο που ακολουθεί είναι μεγάλο και περιέχει πολλές φωτογραφίες)

Αριστοτέλης Ωνάσης

Ένα όνομα, ένας μύθος μια ιστορία που παραπέμπει σε άφθονα πλούτη, χλιδή και λάμψη.

Χρήμα και δόξα… είχε τα πάντα. Σκορπούσε γύρω του χωρίς δεύτερη σκέψη τα χρήματα που θα μπορούσαν να σώσουν χιλιάδες οικογένειες από τη φτώχεια και τη μιζέρια. Να κάνει καλά χιλιάδες ασθενείς, να μεγαλώσει ορφανά να χτίσει ολόκληρα χωριά.

Εκείνος όμως προτιμούσε να διαθέτει την περιουσία του στα ακριβά γούστα των αγαπημένων γυναικών που βρέθηκαν στο κρεβάτι του, νόμιμων συζύγων ή ερωμένων του. Ακριβά δώρα, ταξίδια, ρούχα που πολλές φορές ράβονταν κατ΄ εντολή του.

Να εξαγοράζει την αγάπη και τον σεβασμό των παιδιών του που απογοήτευε συχνά πυκνά από τις επιλογές του αυτές και από το διαζύγιο με τη μητέρα τους με αποκορύφωμα τον γάμο του με την χήρα Κένεντυ.

Να ικανοποιεί τους διάσημους καλεσμένους του προσπαθώντας να κάνει εντύπωση και επίδειξη της ισχυρής παντοδυναμίας του.

Ζωή που θα ζήλευε λέει ο καθένας. Γιατί αλήθεια ποιος δεν θα ήθελε να είναι ο Ωνάσης; Να είναι μέλος της οικογένειας του, συγγενής φίλος δικός του άνθρωπος… Να έχει λίγη από τη λάμψη του, να είναι γύρω του να έχει μερίδιο από τα πλούτη του…

Κομμάτι της ζωής του. Κι ήταν πολλοί εκείνοι που γυρόφερναν κατά καιρούς εκείνον και τους δικούς του ανθρώπους.

Με την ιδιότητα του φίλου, του συνεργάτη, του γαμπρού, της ερωμένης, της συζύγου. Μοναδικό κίνητρο στις περισσότερες περιπτώσεις το όνομα και ότι αυτό κουβαλούσε. Ανέμιζε τόσο εύκολα χαρτονομίσματα γύρω του, σαν να ήθελε και ο ίδιος να απαλλαγεί από αυτά. Έξυπνος άνθρωπος, πώς αλλιώς θα κατάφερνε άλλωστε να γίνει μεγιστάνας… σαν να καταλάβαινε ότι τα πάντα είναι χρήμα κι όλα κινούνται μαζί με αυτό. Ήξερε πως αν τέλειωνε αυτό θα τέλειωνε και ο ίδιος. Αλήθεια ποιοι και πόσοι από αυτούς θα ήταν δίπλα του αν δεν ήταν ο Ωνάσης, αν ήταν απλά ο Αρίστος; Κι όσο εύκολα το πέταγε με την ίδια ευκολία το ξαναμάζευε. Φιλόδοξος πονηρός ριψοκίνδυνος πετυχημένος με ιδιαίτερη αδυναμία στις γυναίκες . Παράδειγμα προς μίμηση και αντικείμενο ζήλιας. Πράγμα που οι εχθροί του δεν ξεπέρασαν ποτέ.

[Gallery not found]

Ο ίδιος ζούσε την κάθε στιγμή του στο φουλ, ακροβατούσε πολλές φορές κάνοντας επιλογές ακραίες. Σε συνεργασίες και στην προσωπική ζωή του.

Κόντρα πολλές φορές σε όσους τον αμφισβητούσαν, τον πολεμούσαν ή απλά διαφωνούσαν. Τον προκαλούσε η κόντρα κι άνοιγε πόλεμο. Πάντα σχεδόν κερδισμένος έπαιρνε λάφυρα από τον κάθε έναν.

Λάφυρο η πρώτη του γυναίκα Τίνα από τον πατέρα Λιβανό, λάφυρο και η Τζάκυ από τους αμερικάνους. Κάπως έτσι έβλεπε τη ζωή…μια συνεχής μάχη με όλους και με όλα.
Και ο νικητής γίνονταν πρωτοσέλιδο συχνά πυκνά. Κρεμασμένες στα περίπτερα οι επιτυχίες του, τα γλέντια του οι διασκεδάσεις, τα πλούτη του ζητωκραύγαζαν την ευτυχισμένη ζωή του Αριστοτέλη Ωνάση.

Και ποιος δεν θα ζήλευε τέτοια ζωή…

Άραγε το ίδιο συνέβαινε και όταν έσβηναν τα φώτα των πολυτελή κατοικιών του, όταν έκλειναν τα μπουζούκια, όταν καληνύχτιζε τους πληρωμένους φίλους και συνεργάτες, όταν έπεφτε στο κρεβάτι με τις γυναίκες της ζωής του, και όταν συναντούσε τα παιδιά του;

Η μήπως το τίμημα της δόξας ήταν μεγαλύτερο και από όλες τις περιουσίες του κόσμου;

Με μια ματιά παρακάτω, στον κύκλο της ζωής του αλλά και των δικών του ανθρώπων τα συμπεράσματα είναι διαφορετικά.

[Gallery not found]

Γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1906 στη Σμύρνη και ήταν το δεύτερο παιδί του Σωκράτη Ωνάση και της Πηνελόπης Δόλογλου, η οποία δύο χρόνια νωρίτερα είχε φέρει στη ζωή την Άρτεμη.

Η οικογένειά του ήταν εύπορη, καθώς ο πατέρας του υπήρξε από τους πιο επιτυχημένους καπνέμπορους της Σμύρνης. Αυτό είχε ως συνέπεια να περάσει καλά παιδικά χρόνια και να φοιτήσει στα καλύτερα σχολεία. Κατά την εφηβεία του, όμως, τα δεδομένα άλλαξαν άρδην λόγω της μικρασιατικής καταστροφής. Ο πατέρας του φυλακίστηκε, η επιχείρηση περιήλθε στα χέρια των Τούρκων και ο Αριστοτέλης Ωνάσης αναγκάστηκε να ξεκινήσει από το μηδέν.

Η μητέρα του Πηνελόπη Δολόγλου παντρεύτηκε στα 17 της χρόνια, αλλά πέθανε νέα στα 33 της. Έξι μήνες μετά, ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε την Ελένη, από την οποία ο Αριστοτέλης απέκτησε δύο αδελφές, τη Μερόπη και την Καλλιρρόη.

Στα 16 του χρόνια επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα, αλλά δεν έμεινε για πολύ. Τον Αύγουστο του 1923 αναχώρησε για την Αργεντινή έχοντας στις τσέπες του 250 δολάρια. Ήταν η αρχή του «ταξιδιού».

Αρχικά εργάστηκε ως λαντζιέρης, υπάλληλος πλυντηρίου, νυχτοφύλακας και νυκτερινός τηλεφωνητής στο Μπουένος Άιρες. Εν συνεχεία, ίδρυσε μια μικρή επιχείρηση εισαγωγής καπνού, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα και γνωρίσει τον υπουργό Ανδρέα Μιχαλακόπουλο. Χάρη σε αυτόν, η δεύτερη «επίσκεψή» του στην Αργεντινή έγινε με καινούριο ελληνικό διαβατήριο και τον τίτλου του ειδικού ακόλουθου.

Με τη ναυτιλία πρωτοασχολήθηκε το 1932, αγοράζοντας αρχικά ένα εμπορικό πλοίο, το οποίο ήταν διαλυμένο. Ακολούθησαν έξι καναδέζικα πλοία, αλλά το μεγάλο «μπαμ» έγινε όταν παρήγγειλε το πρώτο τάνκερ στον κόσμο, το οποίο ονόμασε «Άριστον».

Ο Ωνάσης έγινε πολύ γρήγορα παντοδύναμος και επέκτεινε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Όσο σταθερός ήταν ως επιχειρηματίας, όμως, τόσο ασταθής υπήρξε συναισθηματικά. Το 1946 νυμφεύθηκε την Αθηνά Λιβανού, εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι και το 1948 απέκτησαν τον γιο τους Αλέξανδρο, πριν έρθει στη ζωή και η Χριστίνα, το 1950.

Πέρασε για δεύτερη φορά τα σκαλιά της εκκλησίας το 1968, ενώνοντας τη ζωή του με αυτή της Τζάκι Μπουβιέ, πρώην συζύγου του Τζον Κένεντι. Από τη ζωή του, ωστόσο, πέρασαν δεκάδες διάσημες γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες η Μαρία Κάλλας, η Τζεραλίν Σπερκλς, η Εύα Περόν, η Μέριλιν Μονροε και η Γκρέτα Γκάρμπο.

Η αρχή του τέλους για τον Έλληνα μεγιστάνα ήρθε με την απώλεια του γιου του. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη συντριβή του αεροσκάφους του στο Ελληνικό, στις 22 Ιανουαρίου του 1973. Λίγες ημέρες αργότερα, έφυγε από τη ζωή και ο πατέρας του δεν συμβιβάστηκε ποτέ με τον χαμό του.

Τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς χτυπήθηκε και επιχειρηματικά λόγω της πτώσης στην παγκόσμια αγορά τάνκερ. Μικρή σημασία είχε γι αυτόν η οικονομική ζημία, καθώς το ενδιαφέρον του για τη ζωή ήταν πλέον μηδαμινό.

Εγκαταστάθηκε στον Σκορπιό όταν προσβλήθηκε από μυασθένεια, η οποία σταδιακά εξασθενεί το μυικό σύστημα και τελικά έφυγε από τη ζωή στο Αμερικανικό Νοσοκομείο του Παρισιού στις 15 Μαρτίου του 1975 σε ηλικία 69 χρονών.(Πηγή πληροφοριών: sansimera.gr)

Η ΤΙΝΑ (ΑΘΗΝΑ ΩΝΑΣΗ-ΛΙΒΑΝΟΥ)

[Gallery not found]

Η πρώτη του σύζυγος Τίνα (Αθηνά) Λιβανού γεννημένη το 1929 ήταν κόρη του εφοπλιστή Σταύρου Λιβανού.

Παντρεύτηκαν το 1946 στη Νέα Υόρκη, τρία χρόνια μετά από τη γνωριμία τους. Κουμπάρος τους ήταν ο εφοπλιστής Εμπειρίκος. Απέκτησαν δύο παιδιά: τον Αλέξανδρο και τη Χριστίνα. Αργότερα, χώρισε με τον Ωνάση και παντρεύτηκε το δούκα του Μπλάντφορντ John Spencer-Churchill. Το 1971 παντρεύτηκε το Σταύρο Νιάρχο, ο οποίος νωρίτερα ήταν παντρεμένος με την αδελφή της Ευγενία. Ο γάμος έγινε ένα χρόνο μετά το θάνατό της αδελφής της. Πέθανε ξαφνικά το 1974, ένα χρόνο μετά το θάνατο του γιου της Αλέξανδρου, όταν βρέθηκε νεκρή στο υπνοδωμάτιό της από χρήση βαρβιτουρικών (Πηγή: Βικιπαίδεια)

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

[Gallery not found]

Στις 23 Ιανουαρίου 1973 σε ηλικία μόλις 25 ετών, σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα ο διάδοχος της αυτοκρατορίας Ωνάση Αλέξανδρος. Το δραματικό τέλος του οδήγησε και στο θάνατο του πατέρα του Αριστοτέλη Ωνάση δύο χρόνια αργότερα, ενώ το ίδιο το δυστύχημα έχει δώσει τροφή σε πάμπολλες θεωρίες συνωμοσίας, οι οποίες ως σήμερα δεν έχουν αποσαφηνισθεί.Ο Αλέξανδρος Ωνάσης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 20 Απριλίου 1948. Με την αδελφή του Χριστίνα είχαν πολύ στενές σχέσεις μεταξύ τους όπως αναφέρουν άνθρωποι του περιβάλλοντος τους, αν και οι σχέσεις του Αλέξανδρου με τον πολυάσχολο και διάσημο πατέρα του δεν ήταν πάντα οι καλύτερες. Για την αρχική τους αυτή ψυχρότητα, πολλοί υποστηρίζουν ότι έφταιγε και η υπερβολική αγάπη που έτρεφε για τη μητέρα του, γεγονός που τον οδήγησε στη ψυχρότητα με τη δεύτερη γυναίκα του Ωνάση Ζακλίν Μπουβιέ – Κένεντι.

Μεγάλη αγάπη έτρεφε από μικρός για τα σπορ αυτοκίνητα και οι ικανότητες του ήταν τέτοιες, που ακόμα και ο μεγαλομέτοχος της Fiat Gianni Angelli έμεινε έκπληκτος μαζί του, ενώ έμεινε γνωστός και για τις κατακτήσεις που είχε στο ωραίο φύλλο, με σημαντικότερη τη σχέση του με το 40χρονο μοντέλο από τη Σκωτία Φιόνα Κάμπελ – Τίσεν, σχέση η οποία εξόργισε τον Αριστοτέλη Ωνάση, ο οποίος υπεραγαπούσε τον Αλέξανδρο και ήταν υπερπροστατευτικός απέναντί ου. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο Αλέξανδρος είχε αναλάβει τη γενική διεύθυνση της Ολυμπιακής Αεροπορίας.

Η μοιραία μέρα για τον Αλέξανδρο Ωνάση, ήταν η Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 1973. Το αεροπλάνο του, ένα αμφίβιο «Πιάτζιο 136» έπεσε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του. Ο Αλέξανδρος τραυματίστηκε βαριά και οι δύο συνεπιβάτες του ελαφρότερα. Διακομίστηκε στο ΚΑΤ, όπου άφησε την τελευταία του πνοή το απόγευμα της 23ης Ιανουαρίου, λόγω βαρειών κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων, με τον πατέρα του να παίρνει την απόφαση να αποσυνδέσουν τα μηχανήματα, «φεύγοντας» σε ηλικία μόλις 25 ετών.

Για το τραγικό δυστύχημα του Αλέξανδρου Ωνάση, έχουν ειπωθεί πολλές θεωρίες, με πολλούς να αποκλείουν το απλό ατύχημα και να υποστηρίζουν ότι ο νεαρός Αλέξανδρος έπεσε θύμα δολοφονίας, είτε από τον Σταύρο Νιάρχο, είτε από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, είτε από τους εργαζόμενους της Ολυμπιακής.

Τρία πορίσματα που βγήκαν στη συνέχεια, φαίνεται να υποστηρίζουν το σενάριο της δολιοφθοράς, με την Επιτροπή Διερευνήσεως Ατυχημάτων της Πολιτικής Αεροπορίας, την Επιτροπή της Πολεμικής Αεροπορίας, και την μελέτη στις 6 Ιουλίου 1973 του βρετανού εμπειρογνώμονα Ανταμ Β. Χάντερ, τον οποίο όρισε η πλευρά του Αριστοτέλη Ωνάση, να υποστηρίζουν, ότι αιτία του δυστυχήματος ήταν η αντίστροφη σύνδεση των πηδαλίων κλίσεως, με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να «σκάσει» στον αεροδιάδρομο και να αρχίσει να χτυπάει περιστρεφόμενο. Βαριές ευθύνες επίσης, πέφτουν και στην επίβλεψη του αεροπλάνου προ πτήσεως, η οποία κρίθηκε πλημμελής. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, επικήρυξε με 1.000.000 δολάρια τους δολοφόνους του γιου του, που ισχύει μέχρι σήμερα. Στη μνήμη του δημιούργησε το ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάσης» το οποίο χορηγεί υποτροφίες και χρηματοδοτεί διάφορα έργα κοινωφελούς χαρακτήρα. (Πηγή: iefimerida.gr)

Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ

[Gallery not found]

«Γεννήθηκε μέσα στα πούπουλα και πέθανε σε μια μπανιέρα» έγραψαν κάποτε γι΄ αυτήν και αυτό ακολουθεί το όνομά της απ΄ την ημέρα που πέθανε. Η Χριστίνα Ωνάση ήρθε στον κόσμο στις 11 Δεκεμβρίου 1950 στη Νέα Υόρκη.

Δεν ήταν ένα συνηθισμένο κορίτσι και πως θα μπορούσε, άλλωστε να είναι, όταν σε ηλικία μόλις πέντε ετών ήταν μία από τις προσκεκλημένες στον γάμο της Γκρέις Κέλλυ με τον πρίγκιπα Ρενιέ στο Μόντε Κάρλο! Η μικρή Χριστίνα γεννήθηκε με ένα δόντι… και αγάπησε όσο τίποτα τα ακριβά κοσμήματα.

Ήθελε πάντα να είναι ανεξάρτητη, αλλά ταυτόχρονα είχε εμπεδώσει το γεγονός ότι ήταν κόρη του Αριστοτέλη Ωνάση. Έτσι αποφάσισε να εργαστεί στις επιχειρήσεις του πατέρα της, αρχικά στο Μονακό. Από τα πρώτα της βήματα έμαθε να διαχειρίζεται περισσότερα από 1 δις δολάρια τον μήνα. Έχασε τον αδελφό της, Αλέξανδρο Ωνάση, και ένα χρόνο αργότερα, έχασε και τη μητέρα της και την επόμενη χρονιά, το 1975, πεθαίνει και ο πατέρας της.

Η Χριστίνα Ωνάση από τότε και μέχρι το 1988, που έφυγε και εκείνη, ήταν η μόνη επιζήσασα της οικογένειας, όχι, όμως, και της δυναστείας αφού απέκτησε μία κόρη, την Αθηνά το Α και το Ω όπως έλεγε και το όνομά της (Αθηνά Ωνάση) της αυτοκρατορίας Ωνάση.

Πριν καν ενηλικιωθεί, η Χριστίνα έλεγε ότι θαύμαζε την Έθελ Κένεντι και την Ντορέτα Κινγκ. Με τον τρόπο αυτό, ήθελε να τονίσει την πίστη των δύο αυτών γυναικών στη μνήμη των δολοφονημένων συζύγων τους. Την Τζάκι Κένεντι, που κάθε τόσο πόζαρε δίπλα σε διανοούμενους διάσημους άντρες, δεν την είχε σε υπόληψη. Βέβαια πολύ πιο μπροστά είχε πάψει να έχει σ΄ εκτίμηση και τη μητέρα της, αρχικά γιατί δεν είχε προσπαθήσει να σώσει το γάμο της, μετά γιατί παντρεύτηκε ένα γνωστό μαμόθρεφτο της αγγλικής αριστοκρατίας, το δούκα του Μπλάντφορντ, που ο πατέρας της μάλιστα τον αποκαλούσε «αδερφή» και τέλος γιατί έκανε έναν τρίτο γάμο – αυτόν με τον Σταύρο Νιάρχο – υπόλογο του θανάτου της θείας της Ευγενίας.

Είχε διαβάσει όλα τα ξένα περιοδικά, που τονίζανε ή υποπτεύονταν ότι ο θείος της μεγαλοεφοπλιστής είχε σκοτώσει με κλωτσιές την αδελφή της μητέρας της. Έτσι μετά και την τελευταία πράξη της μητέρας της με τον γάμο της, η νεαρή Χριστίνα άρχισε να ντρέπεται με τον βίο των γονιών της και να λέει διαρκώς πως ήθελε να πεθάνει, αφού και ο πατέρας της μετά τους θανάτους των Κένεντι καλεί τη Τζάκι στον Σκορπιό και στις 20 Οκτωβρίου του 1968, παντρεύονται εκεί. Ο γάμος του με την Τζάκι υπήρξε καθοριστικός για την μετεξέλιξη της σχέσης του με την Χριστίνα, όμως ο θάνατος του αδερφού της, Αλέξανδρου, της έδωσε τη χαριστική βολή να κλειστεί πιο πολύ στον εαυτό της και τη θλίψη της. Αν και μεγάλωσε μέσα στη χλιδή, τα παιδικά της χρόνια σημαδεύτηκαν από τον χωρισμό των γονιών της.

Σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε τον εφοπλιστή και τραπεζίτη Αλέξανδρο Ανδρεάδη, γόνο γνωστής ελληνικής εφοπλιστικής οικογένειας και εγγονό του Αλέξανδρου Κορυζή και σε τρίτο τον Ρώσο Σεργκέϊ Καούζοφ, ο οποίος έφερε ένα τεχνητό (γυάλινο) μάτι. Ο τελευταίος γάμος της ήταν με τον Τιερί Ρουσσέλ, διάσημο πλέι-μπόυ της εποχής, με τον οποίο απέκτησε την Αθηνά Ωνάση. Με τον Τιερί χώρισαν λίγο αργότερα.

Για τον κύκλο της και για όσους την γνώριζαν καλά, η προσωπική της ζωή ήταν σχεδόν … προβληματική. Η αστάθεια στις ερωτικές της σχέσεις, το άφθονο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, όπως είναι φυσιολογικό δημιουργούσαν έντονη αναντιστοιχία σε σχέση με το οικονομικό Backround της οικογένειας Ωνάση.

Καθημερινά έπαιρνε αμφεταμίνες, που μάλλον δεν τις θεωρούσε ναρκωτικά… ενώ η πορεία της ζωής της την οδήγησε σε ένα είδος κατάθλιψης. Δεν ήταν σύμφωνη με την κατανάλωση κοκαΐνης ή χασίς, αλλά ουσιαστικά ήταν εθισμένη στo Speed. Η υπερβολική κατανάλωση Speed, ωστόσο της προκάλεσε τεράστιες βλάβες στον οργανισμό.

Μια βραδιά η 20χρονη τότε, Χριστίνα κοιμήθηκε με έναν επιτυχημένο ώριμο άντρα, που δεν ήξερε ποιά είναι στην πραγματικότητα… Φεύγοντας της πρόσφερε ένα λουλούδι ενώ εκείνη ζήτησε καταφύγιο στην αγκαλιά του. Ηταν ο κατα 27 χρόνια μεγαλύτερός της, κτηματομεσίτης Μ. Τζ. Μπόλκερ. Τον παντρεύτηκε λίγο μετά και έπειτα από εννέα μήνες χώρισαν. Για να τον πείσει να παντρευτούν μάλιστα, έκανε απόπειρα δολοφονίας. Η τελετή έγινε στο Λας Βέγκας και έκανε έξαλλο τον Ωνάση και τη μητέρα της, που δεν ενέκριναν τον γάμο. Ο Μπόλκερ στάθηκε πραγματικά στο πλευρό της Χριστίνας, άκουγε συνέχεια τις «κλάψες της» για τον αναπάντεχο γάμο της μητέρας της, ενώ τελικά ο πατέρας της ξεσήκωσε γη και ουρανό για τον γάμο τους και όπως ήταν λογικό τους χώρισε.

Στις 19 Νοεμβρίου του 1988, μία όμορφη βραδιά στο Μπουένος Άιρες χάνει τη ζωή της εντελώς απροσδόκητα και ξαφνικά. Η 37χρονη Χριστίνα, βρίσκεται νεκρή στην μπανιέρα της εξοχικής κατοικίας της οικογένειας Τσολμεκτσόγλου στο Τορτουγάς.

Την συνομωσιολογία των χρόνων που ακολούθησαν από τον θάνατό της τροφοδότησε, οπωσδήποτε, το γεγονός ότι η Χριστίνα Ωνάση βρέθηκε νεκρή μόλις ένα μήνα πριν παντρευτεί για τέταρτη φορά, τον πρόεδρο της ελληνικής παροικίας της Αργεντινής, Γιώργο Τσολκμετσόγλου. Στην πραγματικότητα ο θάνατός της προκάλεσε τεράστιο θόρυβο ακριβώς επειδή ήταν κόρη του Έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση.

Η επίσημη δήλωση γύρω απ΄ τα αίτια θανάτου ήταν έμφραγμα, λόγω της πολύχρονης κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών. Μια άλλη είναι … τα ναρκωτικά. Ενώ σύμφωνα, με άλλα δημοσιεύματα της εποχής, η πιθανότητα να πέθανε εξαιτίας της λήψης υπνωτικών χαπιών ή φαρμάκων διαίτης αποκλείεται… Άλλοι έκαναν λόγο για αυτοκτονία, όσοι όμως την γνώρισαν καλύτερα ισχυρίζονται – ακόμη μέχρι και σήμερα – ότι δεν ήταν από τους ανθρώπους οι οποίοι θα άφηναν ένα παιδί μόνο στον κόσμο. Άγνωστο εξ΄ άλλου παραμένει κατά πόσο η ίδια θεωρούσε τον Ρουσέλ άξιο πατέρα για να μεγαλώσει μόνος του την κόρη του. Ο θάνατος της Χριστίνας συνδυάσθηκε και συνεχίζει να συνδυάζεται με την τρίτη και οριστική εκδοχή της διαθήκης της, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε λίγα μόλις 24ωρα πριν από το ταξίδι της στην Αργεντινή… Η Χριστίνα, όπως υποστηρίζουν στενοί συνεργάτες της, προτού βάλει την υπογραφή της κάτω από το κείμενο της διαθήκης της είχε πεισθεί για τις διαθέσεις και τους σκοπούς του πατέρα της μονάκριβης κόρης της… Η Αθηνά, ήταν μόλις τεσσάρων ετών την εποχή του θανάτου της μητέρας της και η μοναδική κληρονόμος της και όλο το μερίδιο της 37χρονης μητέρας της το 50% της περιουσίας που άφησε πίσω του ο Αριστοτέλης Ωνάσης «περνούσε» στον έλεγχο της Αθηνάς.

Με δύο έγγραφα τους, απ΄ την δική τους πλευρά οι αργεντινοί δικαστές (1988 και 1989) μιλούν για «λυπηρό συμβάν, στερημένο από κάθε εγκληματικότητα» και πως «δεν υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις που θα μας έδιναν μια απόλυτη σιγουριά για να απορρίψουμε την εγκληματική ενέργεια», και έκλεισε με τη φράση «ανεξιχνίαστος θάνατος»…

Χρόνια μετά η στενή φίλη της Μαρία Δοδέρος αφηγείται:

«Θέλω να μάθει η Αθηνά ότι η μητέρα της δεν ήταν μια τρελή που έπαιρνε βαρβιτουρικά, αλλά ένας καταπληκτικός άνθρωπος που πέθανε από πνευμονικό οίδημα. Στις 10:30 χτυπάω την πόρτα της. Καμία απόκριση. Αποφασίζω να ανοίξω την πόρτα. Βρίσκω την Χριστίνα «κοιμισμένη» μέσα στην μπανιέρα. Σε μερικά δευτερόλεπτα αντιλαμβάνομαι ότι είναι νεκρή. Καλώ τους γιατρούς, τον αδερφό μου, την αστυνομία, αλλά είναι αργά. Στις 19 Νοέμβρη 1988 η αγαπημένη μου φίλη κατέληξε από πνευμονικό οίδημα. Μετά τις νόμιμες διαδικασίες για την παλιννόστηση της Χριστίνας στην Ελλάδα, όπως το επιθυμούσε, φτάνω στον Σκορπιό με το σώμα της, στον παράδεισο των κοινών μας αναμνήσεων. Έξι μέρες αργότερα, κάτω από μια καταρρακτώδη βροχή εκατοντάδες πλοιάρια συνοδεύουν την Χριστίνα στο ύστατο «αντίο». Η θλίψη μου ήταν ασύλληπτη όχι μόνο διότι έχανα την αδερφή ψυχή μου αλλά γιατί «έφυγε» σε μια από τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής της, λίγο πριν παντρευτεί τον αδερφό μου.» Η σορός της μεταφέρθηκε στην Ελλάδα…

Η Χριστίνα Ωνάση κηδεύτηκε στον Σκορπιό, που τόσο πολύ μίσησε – λόγο του γάμου του πατέρα της με την Τζάκι Κέννεντυ εκεί – μετά το θάνατό της στις 19 Νοεμβρίου 1988…. στο ζώδιο του Σκορπιού!

Η ΤΖΑΚΙ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΙΣΕ 20 ΕΚ. ΔΟΛΛΑΡΙΑ

[Gallery not found]

Στις 20 Οκτωβρίου του 1968, όλος ο κόσμος έστρεφε το βλέμμα του στο νησάκι του Σκορπιού, όπου κάτω από το μελαγχολικό φθινοπωρινό ψιλόβροχο η πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ Ζακλίν Μπουβιέ-Κένεντι, εικόνισμα για εκατομμύρια Αμερικανούς, παντρευόταν τον έλληνα κροίσο – «μαύρο πανί» για τους Κένεντι – Αριστοτέλη Ωνάση. Εκείνη ήταν 39 ετών και εκείνος 62. Είχαν περάσει πέντε χρόνια από τότε που ο σύζυγος της Τζάκι και πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Φ. Κένεντι είχε δολοφονηθεί στο Ντάλας και μόλις τεσσερισήμισι μήνες από τότε που ο αδερφός του, το φαβορί για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές Μπομπ Κένεντι, έπεφτε νεκρός από τη σφαίρα του Παλαιστίνιου Σιρχάν Σιρχάν στο Λος Αντζελες. Η τρομοκρατημένη χήρα μπορεί να είχε γίνει η ενσάρκωση του μύθου των Κένεντι, ζητούσε όμως σωματική και οικονομική προστασία για εκείνη και τα παιδιά της. Ο ισχυρός Ελληνας από τη μεριά του, με χαρά θα τύλιγε το όνομά του με τη λάμψη της διασημότερης της δυναστείας Κένεντι, κατακτώντας τη γυναίκα-«τρόπαιο». Και οι δύο ήταν άνθρωποι που ήξεραν να παίρνουν αυτό που ήθελαν από τη ζωή.

Το ψιλόβροχο της 20ής Οκτωβρίου ήταν η κατάληξη μιας τρομερής καταιγίδας, με την οποία είχε υποδεχθεί στον Σκορπιό τους λίγους προσκεκλημένους που έφτασαν εκεί για τον γάμο της, την προηγούμενη ημέρα. Από την πλευρά της Τζάκι ήταν εκεί τα παιδιά της, Καρολίνα και Τζον-Τζον, η μητέρα της, Τζάνετ Νόρτον Λι, ο πατριός της, Χιου Οτσινκλος και η αδερφή της Λι Ράτζβιλ. Και όσο για τα παιδιά του Αριστοτέλη Ωνάση από τον πρώτο του γάμο με την Τίνα Λιβανού, Αλέξανδρο και Χριστίνα, ήταν φανερό ότι οι διαθέσεις τους απέναντι σε αυτό τον γάμο ήταν ασορτί με τον καιρό. Αλλά αυτό μάλλον δεν ενδιέφερε την Τζάκι Κένεντι, η οποία κατέφθασε στο γραφικό εκκλησάκι της Παναγίτσας για να δέσει για πάντα το επίθετο Ωνάση με το όνομά της, φορώντας νυφικό με την υπογραφή Βαλεντίνο, με μικρά κουμπάκια-πέρλες από πάνω μέχρι τη μέση, και λευκή κορδέλα στα μαλλιά – τις πληροφορίες μας τις δίνουν οι ελάχιστοι δημοσιογράφοι οι οποίοι είχαν καλύψει τον γάμο, αυτοί που είχε επιλέξει το ζεύγος· τυχεροί δημοσιογράφοι αφού ο γάμος απασχολούσε απ΄ άκρου εις άκρον τον πλανήτη.

[Gallery not found]

Οι τελετουργίες συνεχίστηκαν με τη δεξίωση στη θαλαμηγό «Χριστίνα», που ήταν ελλιμενισμένη εκεί δίπλα, το σύμβολο κύρους του Ωνάση, μιας και εκεί είχαν φιλοξενηθεί προσωπικότητες όπως ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, η Γκρέτα Γκάρμπο και η Μαρία Κάλλας – η οποία, παραμερισμένη από τον «Αρίστο» της για τον οποίο θυσίασε καριέρα και οικογένεια, δήλωσε αινιγματικά για τους νεόνυμφους από το Παρίσι: «Είμαι ευτυχής γι΄ αυτούς που είναι ευτυχείς». Αν η ευτυχία πάντως προσμετράται μόνο σε υλικά αγαθά, η Τζάκι Κένεντι Ωνάση πρέπει να πέταγε στα ουράνια: η νεόνυμφη έφτασε στη θαλαμηγό φορώντας στο αριστερό της χέρι ένα πελώριο ρουμπίνι σε σχήμα καρδιάς, με διαμάντια γύρω γύρω, ενώ από τα αφτιά της κρέμονταν δύο εξίσου μεγάλα ρουμπίνια, δεμένα με διαμάντια και αυτά. Στις 15 Οκτωβρίου του 1968, η «Boston Herald Traveler» είχε πρωτοσέλιδο: «Η χήρα του Τζον Κένεντι και ο Αριστοτέλης Ωνάσης σύντομα παντρεύονται». Αλλά εκτός από τον έρωτα, ή απλώς την έλξη, υπήρχε σίγουρα και η πλευρά «μπίζνες»· ο «γάμος του αιώνα», όπως χαρακτηρίστηκε, ήταν πράξη που εμπεριείχε και στοιχεία συναλλαγής – και ας μην έμαθε ποτέ κανείς με απόλυτη ακρίβεια τις οικονομικές συμφωνίες που προηγήθηκαν. Φήμες που κυκλοφορούσαν την εποχή εκείνη ήθελαν την Τζάκι να παίρνει 100 εκατ. δολάρια αν ο Ωνάσης πέθαινε ενώ ήταν ακόμα παντρεμένοι – φήμες που διαψεύστηκαν από τα γεγονότα. Τα πρωτοσέλιδα της επομένης του γάμου ωστόσο ήσαν πολύ επικριτικά. «Η αντίδραση εδώ είναι οργή, σοκ και απογοήτευση», ανέφεραν οι «Times» της Νέας Υόρκης. Ηταν, άραγε, κακοί οιωνοί τα σχόλια; Σε λιγότερο από έναν μήνα μετά τον γάμο, ο Ωνάσης πέταξε στο Παρίσι για να βρει τη Μαρία Κάλλας, την πιο αφοσιωμένη ερωμένη του. Καθώς ο καιρός περνούσε, η απόσταση του ενός από τον άλλο γινόταν ολοένα και πιο εμφανής. Εκείνη, ταξιδεύοντας και ψωνίζοντας, εκείνος ταξιδεύοντας και δουλεύοντας, σπάνια είχαν χρόνο ο ένας για τον άλλο.

Στην ίδια θαλαμηγό, ο Ωνάσης και η Κένεντι είχαν κάνει την πρώτη τους γνωριμία περίπου δέκα χρόνια νωρίτερα: το καλοκαίρι του 1957, η «Χριστίνα» κυριαρχούσε στο λιμάνι του Μόντε Κάρλο και ένας από τους πλέον εξέχοντες επιβαίνοντες στη θαλαμηγό ήταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Ο τότε γερουσιαστής Μασαχουσέτης Τζακ Κένεντι και η κομψή σύζυγός του Τζάκι, οι οποίοι ήταν στο Μονακό, δέχτηκαν πρόσκληση από τον Ωνάση για ένα ποτό στο γιοτ του. Ο οικοδεσπότης ήθελε να συστήσει τον Κένεντι στον γηραιό πλέον θρύλο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως τον ικανό πολιτικό που είχε τα προσόντα να εξελιχθεί σε πρόεδρο των ΗΠΑ. Αλλά αυτός που γοητεύτηκε τελικά ήταν ο ίδιος ο Ωνάσης από τη σύζυγο του γερουσιαστή. Η επαφή την οποία διατήρησε έκτοτε μαζί της ήταν τόσο συστηματική ώστε, όταν προθυμοποιήθηκε να της διαθέσει το γιοτ του για να απαλύνει με μια κρουαζιέρα στο Ιόνιο και στην Κωνσταντινούπολη τον πόνο της για τον πρόωρο χαμό του γιου της Πάτρικ, η Τζάκι είπε «ναι». Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1963, ο ανανεωμένος από το ραφινάτο γούστο της Τζάκι Κένεντι Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι η πρώτη κυρία θα περνούσε τις δύο πρώτες εβδομάδες του Οκτώβρη στην Ελλάδα «κάνοντας διακοπές και αναρρώνοντας». Εκεί, στις ελληνικές θάλασσες και στα στενά του Βοσπόρου, πάνω στο γιοτ που είχε γίνει η Μέκκα των πλουσίων και των διασήμων – σε δικό του γήπεδο με άλλα λόγια -, ο μεσογειακός Αριστοτέλης Ωνάσης γοήτευσε την κοσμοπολίτισσα πρώτη κυρία, η οποία λίγους μήνες αργότερα θα βίωνε την τραυματική δολοφονία του συζύγου της. Και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους.. Η καταρράκωση του Ωνάση μετά τον αιφνίδιο θάνατο του γιου του Αλέξανδρου, το 1973, μεγάλωσε το χάσμα ανάμεσά τους. Η Τζάκι Κένεντι ήταν με τα παιδιά της στη Νέα Υόρκη, όταν ο Ωνάσης πέθανε στις 15 Μαρτίου του 1975. «Ο Αριστοτέλης Ωνάσης με έσωσε κάποια στιγμή που η ζωή μου είχε καταβροχθιστεί από τις σκιές. Σήμαινε πολλά για μένα. Με έφερε σε κόσμο όπου μπορούσε κανείς να βρει και ευτυχία και αγάπη. Ζήσαμε πολλές ωραίες εμπειρίες μαζί που δεν μπορούν να ξεχαστούν και για τις οποίες θα είμαι αιώνια ευγνώμων», ήταν η δήλωσή της μετά τον θάνατο του Ωνάση.

Επιβλήθηκε από κοσμιότητα ή από αίσθηση απώλειας; Ανεξαρτήτως από το ποιο από τα δύο ισχύει, το γεγονός είναι ότι, για να παραιτηθεί από κάθε άλλη αξίωση από την περιουσία του Ωνάση, ο τελικός διακανονισμός ήταν η Τζάκι Κένεντι να λάβει 26 εκατ. δολάρια. Από το όνομα Ωνάση ωστόσο δεν μπόρεσε να «παραιτηθεί»: από τους χαρακτηριστικότερους όρους του συμφωνητικού ήταν να μην το αποχωριστεί μέχρι τον θάνατό της. (Πηγή:in.gr)

Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΑΣ

[Gallery not found]

Ο Ωνάσης και η Κάλλας γνωρίστηκαν το 1957, σε μια δεξίωση που διοργάνωσε η γνωστή κοσμικογράφος της εποχής, Έλσα Μάξγουελ. Ο μεγιστάνας έβαλε στο στόχαστρο την Ελληνίδα ντίβα της όπερας, αλλά δεν είχε την ευκαιρία να τη φλερτάρει ανοιχτά. Το ειδύλλιο μεταξύ τους αναπτύχθηκε δύο χρόνια μετά, όταν ο Ωνάσης προσκάλεσε την Κάλλας και τον σύζυγό της, Μενεγκίνι, σε κρουαζιέρα, με την πολυτελή θαλαμηγό του. Η παρουσία της συζύγου του, Τίνας Λιβανού, δεν απασχόλησε τον Ωνάση, που είχε επικεντρωθεί στον στόχο του. Στη Μαρία Κάλλας. Όταν διεκδικούσε μια γυναίκα, ο Αρίστος δεν είχε αναστολές. Φλέρταρε την Κάλας σχεδόν ανοικτά. Ο ερωτισμός ανάμεσά τους ήταν πλέον ορατός. Τόσο, που όταν κατά τη διάρκεια μιας στάσης στην Κωνσταντινούπολη ανέβηκε στη θαλαμηγό ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, ευλόγησε την Κάλλας και τον Ωνάση, νομίζοντας ότι είναι σύζυγοι. Όταν αποκαταστάθηκε η αλήθεια, επικράτησε αμηχανία. Όλοι είχαν καταλάβει ότι η ευλογία του Πατριάρχη ήταν προφητική…. Λέγεται ότι εκείνη τη νύχτα, Ωνάσης και Κάλλας εγκατέλειψαν τη θαλαμηγό με μια βάρκα, για να απομονωθούν σε μία ήσυχη παραλία. Το κουτσομπολιό αναφέρει, ότι στη βάρκα έκαναν έρωτα για πρώτη φορά. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε η παθιασμένη σχέση τους. Ο ένας ήταν για τον άλλο ένα τρόπαιο, που είχε κατακτηθεί, αλλά συγχρόνως ήταν ερωτευμένοι και ευτυχισμένοι. Ο Ωνάσης πήρε αμέσως διαζύγιο από την Τίνα Λιβανού. Η Κάλλας «ελευθερώθηκε» από τον σύζυγό της σχεδόν τρεις μήνες μετά, παρά τις αντιδράσεις και την πίεση του Μενεγκίνι, που δεν ήθελε να παραδεχθεί την ήττα του. Η αναμέτρηση για αυτόν ήταν άνιση. Ο Ιταλός ήταν για την Κάλλας ο καλλιτεχνικός της προστάτης και οδηγός. Ο Ωνάσης ήταν ο κοσμοπολίτης εραστής. Το ζευγάρι είχε μεσογειακό ταμπεραμέντο. Υπήρχε έρωτας και πάθος. Με το ίδιο πάθος όμως, Ωνάσης και Κάλλας καυγάδιζαν σχεδόν καθημερινά. Η Κάλλας δεν είχε καμία σχέση με τις πειθήνιες γυναίκες, που συνήθως γνώριζε ο Ωνάσης και οι συγκρούσεις ήταν αναπόφευκτες. Ο μεγιστάνας έφτανε συχνά στο σημείο να προσβάλλει και να πληγώνει την ντίβα, ακόμη και δημόσια. Κάτι που για τον Σμυρνιό ήταν συνηθισμένο. Με το πέρασμα του χρόνου, ο κοσμοπολίτης Αρίστος άρχισε να απομακρύνεται από τη σύντροφό του. Η Κάλλας, που είχε αραιώσει τις εμφανίσεις της στην όπερα, περνούσε ατέλειωτες ώρες στη θαλαμηγό, περιμένοντάς τον. Όπως λένε όσοι την έζησαν, η Μαρία είχε αφιερωθεί με σώμα και ψυχή, σε έναν έρωτα που δεν είχε την απαιτούμενη ανταπόκριση…. Το 1968, το ζευγάρι μετρούσε σχεδόν δέκα χρόνια σχέσης.

Και ενώ η Κάλλας παρέμενε ερωτευμένη, ο Ωνάσης είχε ήδη προχωρήσει στην επόμενη κατάκτησή του. Την Τζάκι Κένεντι. Η ντίβα είχε δει το ενδιαφέρον του συντρόφου της, για την πιο διάσημη χήρα του κόσμου, αλλά όταν έμαθε από την τηλεόραση ότι ο Ωνάσης θα την παντρευτεί, κλονίστηκε. Ο χωρισμός στοίχισε πολύ στην Κάλλας. Η άλλοτε δυναμική ντίβα, μεταμορφώθηκε σε μια απεριποίητη και αντικοινωνική γυναίκα. Περνούσε ώρες κλεισμένη στο δωμάτιο, κλαίγοντας για τον χαμένο της έρωτα. Αδιαφορούσε για την εμφάνισή της και κυκλοφορούσε με λιτά μαλλιά, άβαφη και πρόχειρα ντυμένη. Απέφευγε τις επαφές με τρίτους, ενώ τις σπάνιες φορές που εμφανιζόταν δημόσια, προσπαθούσε να φαίνεται δυνατή και ψύχραιμη. Υποστήριζε, ότι ο χωρισμός αποφασίστηκε από κοινού με τον Ωνάση και προσπαθούσε να φαίνεται έτοιμη να προχωρήσει τη ζωή της…. Στην αρχή ήταν απαρηγόρητη και κυριευμένη από ζήλια, αλλά αργότερα κατάλαβε, ότι ο Ωνάσης δεν έπαψε ποτέ να τη αγαπά. Ενώ ήταν παντρεμένος με την Τζάκι, συνέχιζε να επισκέπτεται την αγαπημένη του Μαρία και να ζει κάποιες στιγμές μαζί της. Παρόλο που οι δυο τους χώρισαν, δεν έπαψαν ποτέ να αγαπιούνται και η Κάλλας στάθηκε στο πλευρό του άντρα της ζωής της, μέχρι το τέλος της ζωής του. Ήταν ένας απόλυτος έρωτας για την ντίβα, που μπορούσε να αγαπήσει ολοκληρωτικά. Ο Ωνάσης όμως δεν αφιερώθηκε ποτέ σε μία γυναίκα. Για αυτόν ήταν τρόπαια, που όταν κατακτούσε το ένα, έβαζε στόχο για το επόμενο. Ίσως η Κάλλας ήταν η μόνη, με την οποία έμεινε μαζί τόσο πολύ…. (Πηγή: www.mixanitouxronou.gr)

Η ΑΘΗΝΑ ΩΝΑΣΗ-ΡΟΥΣΕΛ

[Gallery not found]

H Αθηνά Ρουσσέλ γεννημένη στις 29 Ιανουαρίου 1985 είναι η μοναδική απόγονος του Αριστοτέλη Ωνάση, κόρη της Χριστίνας και του τέταρτου συζύγου της, Τιερί Ρουσσέλ. Γεννήθηκε στο Νεϊγύ του Σηκουάνα, στη Γαλλία. Τον Δεκέμβριο του 2005 παντρεύτηκε με τον συναθλητή της, ιππέα Αλβάρο Αλφόνσο ντε Μιράντα Νέτο.

Μετά τον θάνατο της μητέρας της μεγάλωσε με την οικογένεια του πατέρα της και της δεύτερης συζύγου του, Μαριάν «Γκάμπυ» Λαντχάγκε, μοντέλο από τη Σουηδία και τα τρία ετεροθαλή αδέλφια: τον Έρικ Κριστοφ, τη Σαντρίν, και τη Γιοχάννα Ρουσσέλ. Παρακολούθησε βασική σχολική εκπαίδευση γαλλικού προτύπου στη Λοζάνη και ολοκλήρωσε το Μπακαλορεά το καλοκαίρι του 2003.

Η σχέση της μικρής Αθηνάς με τη δυναστεία Ωνάση μάλλον φοβική θα τη χαρακτήριζε κάποιος αφού η συμπεριφορά της μικρής απογόνου όλα αυτά τα χρόνια έδειχνε ότι έφερε παρά τη θέλησή της το βάρος μιας ασήκωτης κληρονομιάς. Η κατάρα του χρήματος που ακλούθησε την μοίρα των Ωνάσηδων έπρεπε να φύγει από πάνω της. Ο τρόμος που προκαλούσε η κατάληξη των προγόνων της δεν άφηνε στην ίδια περιθώρια. Έπρεπε να απαλλαγεί και κανείς δεν θα την αδικούσε. Εξ άλλου η χρυσή κληρονόμος μεγάλωσε μακριά από την αυτοκρατορία των Ωνάσηδων ποιος ξέρει γιατί..

Με την ενηλικίωσή της η Αθηνά κι αφού πέρασε και επισήμως στα χέρια της η αμύθητη κληρονομιά άρχισε σιγά σιγά να ξεφορτώνεται όσα μπορούσε από εκείνα που θύμιζαν την καταγωγή της, ίσως γιατί τα θεωρούσε υπεύθυνα για την μοίρα των ανθρώπων που τα κατέκτησαν, ίσως γιατί φοβήθηκε ότι ούτε η ίδια θα μπορούσε να τα χαρεί…ίσως γιατί φοβόνταν ότι και η ίδια θα πλήρωνε ανάλογο τίμημα. Στον Σκορπιό ελάχιστες φορές είχε έρθει κι αυτό αναγκαστικά…την κουβάλησαν με το ζόρι. Διόλου δεν συγκινήθηκε από την θερμότατη υποδοχή των κατοίκων …λίγο υποκριτική γι αυτήν… πότε πρόλαβαν να την αγαπήσουν! Δεν μαγεύτηκε από το πανέμορφο τοπίο της περιοχής δεν επηρεάστηκε από το ίδιο το όνομα της, από την ιστορία της διάσημης γενιάς που είχε φύγει εξ ολοκλήρου πίσω της.

Και το νησί μόνο αναμνήσεις δεν της πρόσφερε …

O ΣΚΟΡΠΙΟΣ

[Gallery not found]

Η ιστορία του νησιού

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, έγινε ιδιοκτήτης του νησιού το 1963, με το αντίτιμο των τριών εκατομμυρίων ευρώ. Αυτή η μικρή νησίδα της Λευκάδας, ήταν ένα πλήρως εγκαταλελειμμένο μέρος, όμως, αυτό δεν εμπόδισε τον Έλληνα μεγιστάνα να το «ερωτευτεί», και να «χτίσει» επάνω του ένα μεγάλο και σημαντικό μέρος της ζωής του. Για πέντε ολόκληρα χρόνια, ο ίδιος, ξόδεψε χρόνο και χρήμα, για να φυτέψει χιλιάδες δέντρα (τα περισσότερα από αυτά ήρθαν από το εξωτερικό, καθώς ήταν ποικιλίες που δεν βρίσκονταν στη χώρα μας, παρτέρια με σπάνια λουλούδια, αλλά και φυτά που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, μετέφερε άμμο για τη δημιουργία των παραλιών. Επίσης έκτισε μικρούς ξενώνες, και έδωσε στο μικρό νησί την εικόνα ενός επίγειου παραδείσου. Μάλιστα, διέταξε το άνοιγμα περιφερειακού δρόμου στο νησί, ώστε να μπορούν οι εκλεκτοί καλεσμένοι του να μπορούν να κάνουν τη βόλτα και τη ξενάγησή τους, στο μέρος, που ο ίδιος ο Αριστοτέλης Ωνάσης, λάτρευε. Ογδόντα στρέμματα παράδεισος.

[Gallery not found]

Επειδή το συγκεκριμένο μέρος ήταν το ησυχαστήριο του ίδιου, δεν υπήρχε πάνω σε αυτό κάτι το υπερβολικά πολυτελές, καθώς, όπως συνήθιζε να λέει στην κόρη του Χριστίνα «Aν θέλεις φώτα, πήγαινε στο Mπρόντγουεϊ». Βέβαια, η φυσική ομορφιά του νησιού είναι αξεπέραστη, με τα πρασινογάλανα νερά να κλέβουν την παράσταση.

Kαι μόλις τέλειωσε το νησί, άρχισαν οι θάνατοι» διηγείται η Άρτεμις Γαροφαλίδου, εννοώντας τον τραγικό χαμό του Αλέξανδρου Ωνάση, το 1973. Θα ακολουθήσει δύο χρόνια αργότερα και ο θάνατος του πατέρα του Αριστοτέλη, στο Παρίσι.

Mια εποχή τελειώνει, μια άλλη αρχίζει, με τη Χριστίνα Ωνάση στο πηδάλιο. O ζωγράφος Γιάννης Tσαρούχης και ο αρχιτέκτονας Kώστας Bουτσινάς δίνουν νέα νότα στη διακόσμηση. Xτίζεται η πισίνα. Για μία ακόμη φορά το jet set του πλανήτη αποβιβάζεται στον Σκορπιό για διακοπές και γλέντια. Tο 1985 βαφτίζεται στον Σκορπιό η Aθηνά Ωνάση. Tρία χρόνια αργότερα πεθαίνει η μητέρα της. Η Aθηνά Ωνάση ντε Mιράντα Nέτο είναι η μοναδική ιδιοκτήτρια του νησιού. Όμως, η εγγονή του Αριστοτέλη Ωνάση δεν επισκέπτεται τον Σκορπιό. Σιωπή έχει τυλίξει το νησί που κάποτε ήταν σύμβολο του ελληνικού τουρισμού. Aπ’ ό,τι φαίνoνταν, το πάρτι τελείωσε…

Το νησί-σύμβολο του Αριστοτέλη Ωνάση αποτελεί πλέον ίσως το πολυτιμότερο απομεινάρι της άλλοτε αυτοκρατορίας του θρυλικού πλέον Ωνάση. Το όνομα του τείνει να γίνει «σύγχρονος» μύθος καθώς θυμίζει ιστορίες της αρχαίας τραγωδίας, εμπνευσμένες από τους μύθους των βασιλιάδων όπου η τραγικότητα τους έγκειται στην πτώση τους. Το νησί αυτό αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών από όλο τον κόσμο, που κάθε χρόνο έρχονται στο νησί της Λευκάδας για να δουν από κοντά αυτόν τον επίγειο παράδεισο και να «κλέψουν» κάτι από την αύρα του θρυλικού Ωνάση, του ανθρώπου με την θεαματικότερη άνοδο και την τραγικότερη πτώση. (Πηγή: www.koolnews.gr)

[Gallery not found]

Από τον Ωναση στον Ριμπολόβλεφ…

Τον Δεκέμβριο του 2011 η Αθηνά Ωνάση μοναδική κληρονόμος της περιουσίας και του νησιού πήρε μέρος στους αγώνες ιππασίας του Valkenswaard στην Ολλανδία. Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν η πριγκίπισσα Σαρλότ Κασιράγκι, η Μαρτίνα Χίνγκις, η Μάρτα Ορτέγκα Περέζ, κληρονόμος των γνωστών Zara, η Ηλέκτρα Νιάρχου και φυσικά η Εκατερίνα (Κάτια) Ριμπολόβλεβ. Δύο κορίτσια «κόλλησαν» σχεδόν αμέσως ανταλλάσσοντας πληροφορίες για τα άλογά τους. Οπως έγραψαν ξένα δημοσιεύματα, η Αθηνά έκανε αρκετή παρέα με την Εκατερίνα, η οποία πληροφορήθηκε για τον Σκορπιό. Κι έτσι το καλοκαίρι του 2012 ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ βρέθηκε για διακοπές στην Ελλάδα με τη θαλαμηγό του «Anna», αξίας 111 εκατ. δολαρίων.

Πέρασε από το Ιόνιο και σταμάτησε στον Σκορπιό για να απολαύσει τον ήλιο και τη θάλασσα. Το καταπληκτικό μέρος, τα γκριζοπράσινα νερά και η άσπρη παραλία, εκεί όπου κάποτε η Τζάκι Κένεντι και ο Αριστοτέλης Ωνάσης έκαναν το μπάνιο τους, μάγεψαν τον Ρώσο κροίσο, ο οποίος θέλησε να μάθει λεπτομέρειες για το νησί. Η κόρη του Εκατερίνα τον ενημέρωσε για την Αθηνά και εκείνος κανόνισε μια συνάντηση με την Ελληνίδα κληρονόμο στη βίλα της στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Η συμφωνία δεν άργησε να κλείσει μέσω επιφωνημάτων από την Εκατερίνα και άφθονης σαμπάνιας Cristal.

Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Σκορπιός δεν πουλήθηκε αλλά παραχωρήθηκε με μακροχρόνια μίσθωση και αυτό γιατί υπήρχε, όπως λένε, το άρθρο 9 της διαθήκης του Αριστοτέλη Ωνάση, σύμφωνα με το οποίο ο Σκορπιός δεν μπορεί να πουληθεί από τους κληρονόμους του παρά μόνο να μεταβιβαστεί σε μέλη της οικογένειας. Επίσης, επισημαίνεται ότι εάν οι κληρονόμοι αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα συντήρησης του νησιού -εκτός από τον Σκορπιό είναι και το νησάκι Σπάρτη-, να παραχωρηθούν ο Σκορπιός στο Ελληνικό Δημόσιο και το νησί Σπάρτη στην Ολυμπιακή Αεροπορία για να φιλοξενήσει κατασκήνωση για τα παιδιά των εργαζομένων. Στη διαθήκη αναφέρεται επίσης πως ακόμη και αν ο Σκορπιός πουληθεί, τα 30 στρέμματα στα οποία βρίσκονται οι τάφοι των μελών της οικογένειας δεν θα περάσουν στην κυριότητα του νέου ιδιοκτήτη.(Πηγή: saronicmagazine).

Κι ενώ όλα αυτά δίπλα μας εμείς ανέγγιχτοι και ανεπηρέαστοι από την χλιδή τη λάμψη τη μεγαλοπρέπεια και την εύνοια του Ωνάση απλοί θεατές των φωτοβολίδων, και τότε και τώρα παρακολουθούμε την αρχή και το τέλος μιας εποχής… Ο Σκορπιός και ο μύθος γύρω από αυτόν δεν ακούμπησε και δεν μας ακούμπησε ποτέ, παρά μόνο όταν ο ρώσος Ριμπολόβλεφ έγινε ιδιοκτήτης του. Ο Σκορπιός ανήκει διοικητικά στο Μεγανήσι κι έτσι μέσα στα πλαίσια της καλής γειτνίασης στην οποία ο νέος ιδιοκτήτης δίνει βαρύτητα, Σκορπιός και Μεγανήσι «ήρθαν» αρκετά κοντά…φαίνεται όμως να λειτουργεί καλύτερα το «μακριά κι αγαπημένοι».

Όπως και νάχει παρατηρώντας την ιστορία όσων βρέθηκαν μεγάλωσαν και έζησαν δίπλα στον γείτονα μεγιστάνα, αλλά και του ίδιου, μάλλον θα συμφωνούσαν με την απόφαση της Αθηνάς. Γιατί τελικά την αληθινή ευτυχία κανείς τους δεν μπόρεσε να την αποκτήσει ποτέ… Σίγουρα και ο ίδιος στο τέλος κατάλαβε πόσο «άφραγκος» υπήρξε…

[Gallery not found]

Οι φωτογραφίες είναι από συλλογή του Νίκου Ζαβιτσάνου.

Πηγή: Meganisi Times


Displaying 3 Comments
Have Your Say
  1. Ο/Η Γιαννης λέει:

    Δεν διαβασα ολο το αρθρο αλλα αυτο που βλεπω ειναι κριτικη. Δικα ηταν τα χρηματα και οτι ηθελε τα εκανε. Εξαλλου το οτι εδωσε την ολυμπιακη στο δημοσιο (και την πηγαν φουντο) ηταν μεγαλο ανδραγαθημα. Ας μην ξεχναμε τις ενα σωρο εταιριες που εκανε και εδωσε δουλεια σε ελληνες. Και θα μπορουσε να κανει πολλα περισσοτερα αν δεν υπηρχαν οι ΚΚΕδο/αριστερομπουρδολογοι αλλα και ο Καραμανλης (ΕΡΕ) που τον φρεναρανε! Οσοι θελουν να ειναι σωστοι ασ κανουν αυτοι με το μυαλο τους χρηματα και οχι με απατες τυπου ΜΚΟ και νεα διοδια (κοιτα Συριζα…) και να βοηθησουν οι ιδιοι τους φτωχους. Γιαννης.

  2. Ο/Η aravanis thodoris λέει:

    Τα προβλήματα του δικού του εγώ – ένα διογκωμένο υπερ εγώ- ο μύθος Oνάσης ( Ονάσογλου ήταν το όνομά του και το έκανε Ονάσης) υποκριτικά τα κάλυπτε προβολικά ( δηλαδή προβάλοντάς τα).
    Και μάλλον δεν θα πρέπει ποτέ να ασχολήθηκε με την ελάχιστη απαραίτητη υπόρρητη επεξεργασία της τεχνολογίας του εαυτού του. Έστω και στο αναγκαία ανθρώπινα ελάχιστότατο.
    Ήταν ένας δαιμόνιος αυτοδιασκεδαστής του εαυτού του, μαζί και δαιμόνιος του επιχειρείν. Εκεί που οι άλλοι έβλεπαν την τύχη, αυτός έβλεπε την μεθοδευμένη αναγκαιότητα ως συνέχεια για το επιχειρείν. Μέσα σε αυτή την διαρκεί λειτουργική της μεθόδευσης στο επιχειρείν, προ’υ’πόθεση της ικανοποίησης και διατηρησιμότητας του υπερ εγώ, παρέκαμπτε απ ότι φαίνεται ακόμα και το ελάχιστο αυτοεπιχειρείν ενδοσκοπικά ανθρωπίνως πάντα.
    Γιατί έπρεπε τα τέκνα του να μην ακολουθήσουν την βασική υποχρεωτική εκπαίδευσιμότητα της εποχής ως διαπαιδαγώγηση συνανθρωπισμού και κοινωνισμού, αλλά ελέω επάρκειας πόρων και πλούτου να μην παρακολουθήσουν ( και δεν παρακολούθησαν ) ούτε τα ακριβά , σχολεία του κόσμου , που απευθυνόνταν η οικονομική κατάστασή του.????
    Δεν επέβαλε ούτω αναγκαστικά έναν αντικοινωνισμό κατεργασίας των κατιόντων του, και δεν αποστασιοποιήθηκε έτσι από την κουλτούρα της αναγκαιότητας, την στιγμή που αυτή την αναγκαιότητα ως μεθόδευση την αποθέωνε στο επιχειρείν. Δηλαδή άφησε για την κατεργασία των κατιόντων- τέκνων του- τα πράγματα περισσότερο υπέρ της τύχης.
    Το αμφιθυμικό αυτό σύμπτωμα στην εφηρμοσμένη καθημερινότητα του και θα ήταν παρών και σε άλλες διεκφάνσεις της ζωής του ως άνθρωπος , ήταν και το υπόστρωμα της διαρκούς αυτοπροβολής του, μέσω της οποίας ικανοποιούνταν το διογκωμένο ( απεξέργαστο απ τον ίδιο) υπερεγώ.
    Για την μικρή χρονικά διάρκεια σε ιστορικούς όρους απ όταν εξέλειπε η βιολογική του ύπαρξη το 1975, μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει στον Αριστοτέλη Ονάση έναν ικανότατο επιχειρηματία και έναν απ τους μεγαλύτερους- ίσως τον μεγαλύτερο μπον βιβέρ και πλαίυ μπόυ στην σύγχρονη ιστορία του εικοστού αιώνα. Συμβάντα που επεδίωκε και ο ίδιος να εγγεγραφούν στην διελκύστιδα του χρόνου για την ύπαρξή του. Και μέσω αυτών να χτιστεί και ο όποιος μύθος ( στην μικρή χρονική διάρκεια ως τώρα ).
    Τα κριτήρια για την μυθοποίηση στην ιστορική- την μεγάλη- χρονική διάρκεια , απαιτούν πέρα από την αναγνώριση και την επιδοκιμασία.
    Και άλλο αναγνωρίζω και άλλο επιδοκιμάζω.
    Αλλέως : η αναγνώριση δεν σημαίνει και επιδοκιμασία.
    Με την παρουσία του προσέφερε στην Νήσο Λευκάδα και στην Ελλάδα , μέσω των επιχειρήσεων του και της δραστηριοποίησης του, εργάστηκαν άνθρωποι, άφησε το κοινωφελές ίδρυμα – στην μνήμη του αδικοχαμένου υιού του- που πολλά έχει προσφέρει ως κοινωφέλειες στην χώρα, υπήρξε καινοτόμος στο επιχειρείν, αλλά έφυγε »ως φτωχότερος άνθρωπος του κόσμου», κατά τα ίδια του τα λόγια, και αυτό δεν ήταν ανθρώπινο για τον ίδιο.
    Μπορεί στο τέλος του και ο ίδιος να μην επιδοκίμασε- έστω και στο ανθρώπινα ελάχιστο- τον εαυτό του.

  3. Ο/Η Αρετή λέει:

    Τι κανεις Γιάννη?
    Κουκιά σπερνω….

Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>