«Πόσες και πόσες γυναίκες δεν έζησαν έτσι στα χωριά μας…»

Η κ. Τσία (Αναστασία) μάνα, σύζυγος, νοικοκυρά, αγρότισσα.

Να ξυπνήσει πρωί να ζυμώσει, να ετοιμάσει τα παιδιά, να πάει να πλύνει τα ρούχα, να φέρει νερό με τη βαρέλα από τη βρύση, με το δρεπάνι στο χέρι για το θέρο, να πάει στ΄ αμπέλια, στις ελιές και πόσες άλλες δουλειές ακόμα. Ένας αγώνας επιβίωσης και ύστερα να ξενιτευτεί!!! Πόσες και πόσες γυναίκες δεν έζησαν έτσι στο χωριό μας, στα χωριά της πατρίδα μας!!!

Πόση χαρά όμως, όταν φθάσει κάποιος σε αυτή την ηλικία, να υπάρχουν γύρω του τα παιδιά του, τα εγγόνια του! Αυτό είναι ΕΥΤΥΧΙΑ!!!

(Από το fb της Ρομίνας Σούνδια, την οποία και ευχαριστούμε παρότι δεν την γνωρίζουμε).