Μια κατάδυση και μια ευχή…

«Η γη είναι καλή με τους χειμώνες της, τα δάση,
τις μεγάλες πολιτείες, τα χωράφια, τα εργοστάσια …

Η θάλασσα είναι καλή
με τα υπερωκεάνεια,
τα κοπάδια τα χέλια που ψάχνουν τις πόρτες των ποταμιών,

με τις βαρκούλες στα μικρά λιμάνια, τις φουρτούνες,
τα πουλιά που χτενίζουν τ’ άγρια μαλλιά της…

Δες τα παιδιά καθώς τις ζωγραφίζουν
μ’ ένα χοντρό καταγάλαζο κραγιόνι.

Η γη κι η θάλασσα μητέρα
ενώνουν τους ανθρώπους.»¹
…………………………………….

Οπλισμένος με τα λόγια του ποιητή καταδύομαι μέσα σε χρώματα κι’ αρώματα.

Ατέλειωτοι λεωφόροι πλημμυρισμένοι από απίθανους συνδιασμούς ανθοκυανινών και καροτενοειδών με θαμπώνουν!

Αναγκάζομαι να επιστρατεύσω την όσφρησή μου, που την κυριεύουν άγνωστες οσμές από τερπένια και φαινόλες!

Κολυμπάω σ’ ένα φανταστικό πέλαγος που τα παραμύθια εδώ είναι αληθινά…

Αναδύομαι στη σκληρή πραγματικότητα και εύχομαι:

Μακάρι να επικρατήσει η γαλήνη και η ομορφιά των φυτών στον παράλογο κόσμο μας! Μακάρι!

___________________________
¹ Τίτος Πατρίκιος