Μετεκλογική δήλωση του υπ. βουλευτή με το ΣΥΡΙΖΑ Χρήστου Παπαδόπουλου
Ο λαός μας έδωσε μια καθαρή νίκη στο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Γενάρη με μεγάλη διαφορά από τη ΝΔ.
Είναι μια ιστορικής σημασίας επιτυχία για την Αριστερά και τη χώρα μας.
Το μήνυμα αυτό προκαλεί επίσης χαρά και ελπίδες στους λαούς της Ευρώπης για το σταμάτημα της λιτότητας και τη συντριβή του νεοφιλελευθερισμού.
Συγχρόνως η νίκη αυτή δείχνει το δρόμο για την αποφασιστική εφαρμογή μέχρι τέλους του προγράμματός του από τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Στη Λευκάδα ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε στις εκλογές και αυτό είναι μια σημαντική επιτυχία στην οποία συνέβαλαν αποφασιστικά τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ με τη συμμετοχή τους στην προεκλογική καμπάνια.
Ευχαριστούμε τους πολίτες που μας υποστήριξαν στις εκλογές συμβάλλοντας στην πανελλαδική επιτυχία.
Ευχαριστώ, επίσης, όσους με τίμησαν με την ψήφο τους τιμώντας στο πρόσωπό μου την κοινή μας αντίληψη για τη συμμετοχή, την αξιοπρέπεια, τους αγώνες, τη σταθερή ριζοσπαστική πορεία της Αριστεράς.
Λευκάδα 26 Γενάρη 2015
Χρήστος Παπαδόπουλος μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Όπως το είπε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης , καλήτερα δέν λέγετε ,
«Σήμερα πήρα ανάσα! Είτε ξαναβουτήξω είτε όχι, έχω αέρα στα πνευμόνια και χαρά στην καρδιά»
Ναί !!!
Εύστοχη η τοποθέτηση σου…. απηχεί άλλωστε και το γενικότερο λαϊκό αίσθημα, τη λαϊκή ψυχολογία. Σε πρώτο επίπεδο θα συμφωνήσω μαζί σου… Κάτι ανάλογο είχε συμβεί το 1981 με το τότε αυτοαποκαλούμενο «σοσιαλιστικό» κόμμα, έτσι για κάποιες δεκαετίες μας σβερκώθηκαν πάμπολλα.. λαμόγια …. (τα οποία λειτούργησαν ως κοινοί μαφιόζοι) και κάμποσοι απ’ αυτούς μετοίκισαν στο νεοπαγές ιστορικά «δόγμα»….
Όμως , ο εύλογος ενθουσιασμός πλατιών ταλαιπωρημένων κοινωνικών στρωμάτων , που είναι γεγονός ότι αγγίζει και τμήματα που δεν ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, σε δεύτερο επίπεδο δεν είναι δυνατό να παρασύρει πρόσωπα που συμμετέχουν ενεργά και δρουν στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου , διότι τότε μιλάμε για καραμπινάτη πολιτική αφέλεια… για να μη το πω χειρότερα …. ΜΟΝΟ οι πολίτες μέσα απ’ τη μαζική τους δράση μπορούν να επιβάλλουν τις άλλες φιλολαϊκές λύσεις που η κοινωνία έχει ανάγκη … Ως πολιτικό δίδαγμα θα μπορούσα να πω : Χωρίς να σηκωθούμε απ’ τους καναπέδες μας χαΐρι δεν υπάρχει και οι μεσσίες τελείωσαν ….
Παρ όλα αυτά , Καλή επιτυχία στους «συντρόφους» και το έργο τους ….
Ας βαυκαλίζονται οι όψιμοι ψευτοορθολογιστές και κάθε λογής ιδεολόγοι της αναγκαίας δήθεν κοινωνικής αποσυσσωμάτωσης, που θεωρούν και θεώρησαν τελευταία εις την χώρα μας, το κοινωνικό παίχτη θεωρητική έννοια και φθαρμένο ιστορικό τελεστή.
Το κάθε μοντέλο ανάπτυξης, προόδου , ή και φτώχειας ακόμα θα το επιλέξει, το επιλέγει ιστορικά μόνο και μόνον ο κοινωνικός παίχτης.
Αυτή είναι μία απ΄τις απόλυτες απολυτότητες της γεννεαλογίας των έμβιων όντων. Η άλλη απολυτότητα είναι ότι ο κοινωνικός παίχτης δεν φοβάται θρασύδειλους εκβιαστές, που κρύβονται όταν
χάνουν τις καρέκλες.
Και ο Δημοκράτης Καραμανλής Κων/νος το 1974 απαίτησε με τα ίδια του τα λόγια » φανερούς αντιπάλους και φανερούς φίλους΄΄ και όχι κρυψίνους σκασιάρχες » παντίδους».
Αγαπητέ κύριε Παπαδόπουλε, έχετε τον κοινωνικό παίχτη μαζί σας.
Να τον τιμήσετε.