Κάποια από τα παλιά μπαλκόνια στην πόλη της Λευκάδας
| «… Και βγήκα στο μπαλκόνι μελαγχολικά — βγήκα ν’ αλλάξω σκέψεις βλέποντας τουλάχιστον ολίγη αγαπημένη πολιτεία, ολίγη κίνησι του δρόμου και των μαγαζιών»* |
Χαμηλότερα φάνταζαν παλιότερα. Ήταν κιόλας χαμηλότερα τα περισσότερα. Έτσι δα να να ΄κανες με το χέρι από το δρόμο τ΄ ακουμπούσες, αυτά του πρώτου ορόφου. Ψήλωσαν τώρα τα σπίτια, ψήλωσαν και τα μπαλκόνια.
Κάποια από τα παλιά μπαλκόνια στην πόλη της Λευκάδας. Άλλα με σιδεριά κι όμορφες διακοσμήσεις, άλλα ξύλινα, λιγοστά αυτά με τις πέτρινες υποστυλώσεις, χτιστά κι απλά τα περισσότερα.
Πολλά όμορφα ανακαινισμένα, άλλα πάλι σαραβαλιασμένα από τον καιρό σε αφημένα στην τύχη τους σήμερα κτίρια.
[Gallery not found]
_______________________
* Κ. Π. Καβάφης, Εν Εσπέρα, Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984
