Γιόρτασε το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Μαραντοχώρι (Φώτο+Vid)

Πανηγύρισε σήμερα το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Μαραντοχώρι.

Χθες το απόγευμα πραγματοποιήθηκε Μέγας Εσπερινός με αρτοκλασία και σήμερα ανήμερα της εορτής 23 Απριλίου 2015 τελέσθηκε, παρουσία αρκετών πιστών, Θεία Λειτουργία και έγινε η λιτάνευση της εικόνας. Αρκετοί ήταν οι κάτοικοι της περιοχής, νεαρής κυρίως ηλικίας, που συμμετείχαν, όπως το έθιμο ορίζει, με τα άλογά τους στη γιορτή.

Γράφει για το Μοναστήρι στο σύγγραμμά του «Ναοί και Μοναί Λευκάδος» (Αθήναι 1957) ο Κωνσταντίνος Γ. Μαχαιράς:

«Μονή του Αγίου Γεωργίου εις Μπισά

Περί της Μονής ταύτης ουδέν έτερον στοιχείον προέκυψεν ημίν, ειμί μόνον, ότι ιδρύθη επί Τουρκοκρατίας και ότι εις παλαιοτέρας εποχάς ήτο πλουσιωτάτη εις ακίνητα κτήματα, άτινα, προϊόντος του χρόνου, είτε εκ σφετερισμών, είτε εκ κακής διαχειρήσεως, ηλαττώθησον εις τοιούτον βαθμόν, ώστε αι πρόσοδοί των να μην επαρκούν πλέον προς συντήρησιν του τε προσωπικού και των κτιρίων της Μονής.

Καταχωρούμεν ώδε την από 18 Φεβρουαρίου 1811 προς την Διοίκησιν Λευκάδος έκκλησιν του τότε Ηγουμένου της Μονής Καλλιστράτου Δελαπόρτα.

«Εν Λευκάδι τη 18 Φεβρουαρίου 1811 έ.ν.

Προς την Εντιμοτάτην Διοίκησιν Λευκάδος.

Ο Ηγούμενος της εν τη περιφερεία του χωρίου Μαραντοχωρίου Μονής του Αγίου Γεωργίου εις Μπισά, ης αι ελάχιστοι πρόσοδοι είναι τοις πάσι γνωσταί, ικετεύει την Εντιμοτάτην Διοίκησιν, όπως χορηγήση τη Μονή επίδομά τι προς συντήρησιν των μοναχών και προς αντιμετώπισιν τοσούτων άλλων αναγκών ταύτης. Ευχαριστώ.

Καλλίστρατος Ιερομόναχος Δελλαπόρτας, Ηγούμενος»¹

Η εν λόγω αίτησις εισηκούσθη υπό της Διοικήσεως².

Η Μονή του Αγίου Γεωργίου εις Μπισά διελύθη τη 29 Μαρτίου 1827, αποβιώσαντος και του μόνου εν ταύτη διαβιούντος μοναχού³.»

Και στην επίσημη διαδικτυακή παρουσίαση της Μητρόπολης Λευκάδας διαβάζουμε ακόμη:

«Ο αρχικά μικρός, κατάγραφος ναός επεκτάθηκε, ανακαινίσθηκε και αγιογραφήθηκε εκ νέου το 1715, όπως μαρτυρεί επιγραφή στην αγιογραφημένη κόγχη της Προσκομιδής.

Το 1922 ο ναός του έγινε τόπος απομόνωσης ατόμων που είχαν προσβληθεί από την λοιμική ασθένεια της ευλογιάς, γι’ αυτό και μετά την επιδημία σφυροκόπησαν τους τοίχους και τους ασβέστωσαν, για απολύμανση. Γι’ αυτό λίγες από τις τοιχογραφίες σώζονται σήμερα.

Σώζεται επίσης τμήμα του ξυλόγλυπτου τέμπλου, από τα μέσα του 18ου αι., καθώς και εξαιρετικής τέχνης δεσποτικές εικόνες από τον 17ο αι.»

[Gallery not found]