Το τουριστικό αναπτυξιακό όραμα

(Τουριστική προσφορά και ζήτηση)

Του Θεόδωρου Αραβανή

Κάπου σε μια πλαζ της Λευκάδος (αλλά και σε όλη την χώρα το ίδιο συμβαίνει) το καλοκαίρι του 2012 και του 2013 και 2014, Αύγουστο μήνα, δυό τρία ζευγάρια τουριστών ίσα με 30-35 χρονών από τις πρώην Ανατολικές χώρες, σε ξαπλώστρες απλωμένοι και δίπλα τους ένα μπουκάλι μπύρα για κάθε άτομο να αργοπίνουν, για ώρα στο ήλιο μέχρι που η μπύρα είχε ζεσταθεί και οι μύγες να κάθονται στο στόμιο του μπουκαλιού, κι αυτοί να ρουφάνε καυτή-ζεσταμένη μπύρα γουλιά-γουλιά και πάει λέγοντας το τουριστικό προϊόν.!!!!!

Εις την παραλία και έμπροσθεν αυτών των τουριστών, υπήρχαν και κομμάτια αιχμηρά αντικείμενα -μικροκομμάτια γυαλιά και θραύσματα τούβλων, δεν είναι απαλλαγμένες οι Ελληνικές παραλίες από τέτοια-, και οι παραπάνω τουρίστες χαρμανιασμένοι από τον ήλιο και την καυτή μπύρα!!! Σηκώθηκαν να μπούνε στην θάλασσα, για να δροσιστούν. Τότε ο ένας απ΄ αυτούς πάτησε ένα γυαλί και μάτωσε το πόδι του στο πέλμα. Και καλά έπαθε.

Ο ίδιος ο γράφων και οι περισσότεροι της ηλικίας αυτής, σε συνήθεια από μικρή ηλικία και όσα μας διδάσκανε τότε στα σχολεία οι όποιοι εκπαιδευτικοί νοιαζόντανε, κάθε φορά που ο λουόμενος βρίσκεται σε παραλία για κολύμπι, μαζεύει ότι επικίνδυνο αιχμηρό αντικείμενο υπάρχει, για να καθαρίσει έστω στο ελάχιστο η παραλία και να μην τρυπηθεί πρώτα ο ίδιος αλλά και άλλοι λουόμενοι δίπλα του. Και αυτή η κουλτούρα εδιδάσκετο εις τα δημοτικά σχολεία -όλης της Ελλάδος πιστεύω- από την δεκαετία του 1960 και για χρόνια.

Στο τέλος οι τέσσερις από τους έξι παραπάνω λουόμενους, άφησαν τα άδεια μπουκάλια μπύρας δίπλα απ΄ τις ξαπλώστρες και φύγανε απ΄ την παραλία, σαν να μην έτρεχε τίποτα από τα πεταμένα μπουκάλια που άφηναν και θα εγίνοντο σπασμένα γυαλιά για τους άλλους. Εδώ μπαίνει και το θέμα των όσων μαγαζατόρων εκμεταλεύονται τις παραλίες, αν αυτοί μαζεύουν τα σκουπίδια ή αδειάζουν τα καλάθια σκουπιδιών τακτικά -αν τέτοια υπάρχουν- στην πλαζ ή ακόμα αν καθαρίζουν τακτικά την παραλία την οποία εκμεταλεύονται με ομπρέλες και ξαπλώστρες ή ως μπαρ.

Τουρισμός χύμα – χαρμάνι – γιαχνί από: αυτοκίνητα – παρακαδόρους – θάλασσα – ήλιο – παραλία – ξαπλώστρες – μπουκάλια πεταμένα – γυαλιά και καλάμια σπασμένα που τρυπάνε τις πατούσες – κουλτούρες απάθειας και ωχαδερφισμού – τατουάζ στα κορμιά – ξυλάκια και τυλίγματα από παγωτά φαγωμένα – καπάκια από μπουκάλια – σκουπίδια.

Όποιος γελάσει -κοροϊδέψει- τον άλλον και μάλιστα πρώτος.

Όλα που απαρτίζουν το όραμα της τουριστικής ανάπτυξης της χώρας.!!!!!!!

Το βράδυ το όλο σύστημα θα εμφαίνει στην τραπεζοποίηση από τα σουβλατζίδικα (γύρος – πίτα – τσίκνα) κάθε λογής κεντρικών δρόμων – πεζοδρομίων – πλατειών – σοκακιών για το στομαχικό της προσφερομένης και αιτουμένης (αυτά πάνε μαζί) τουριστικής αρπαχτής σαβούριασμα.

Το όραμα της τουριστικής ανάπτυξης (της πτωτικής κατά κεφαλή τουριστικής δαπάνης χρόνια τώρα και των χύμα παρεχομένων τουριστικών υπηρεσιών), υλοποιείται.

Το σύστημα είναι συνεκτικό: ότι ζητείται προσφέρεται και ότι προσφέρεται ζητείται.