«Νομίζω ότι πολλοί έχετε το ίδιο ερώτημα…»
Κι ένα σχόλιο αναγνώστη μας, που προτιμά την ανωνυμία, για το επικείμενο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου:
|
Όλες αυτές τις ήμερες κάποιοι δεν αφήνουν το κόσμο ήσυχο στα βάσανα που είχε και στα νέα βάσανα που τον βρήκαν.
Τον ΤΡΕΛΑΝΑΝ, άλλοι του λένε ψήφισε «ναι» άλλοι ψήφισε «όχι». Όλη αυτή την εβδομάδα βρίσκεται στην μέση ενός ωκεανού και οι σειρήνες να περιστρέφονται. ΟΛΗ αυτή την εβδομάδα βλέπει και ακούει (αφού πρώτα έχει κάτσει ώρες σε κάποια ουρά να πάρει τα ψίχουλα) όχι μόνο πολιτικούς (αυτοί δεν ξέρουν να κάνουν κάτι άλλο) αλλά συλλόγους και φορείς να εντάσσονται υπέρ του «ναι» η υπέρ του «όχι». Θέλω να ρωτήσω το εξής: ΓΙΑΤΙ τόσα χρόνια όλοι αυτοί οι σύλλογοι και φορείς δεν έκαναν το ίδιο να ενοχλήσουν την Ε.Ε και να ζητήσουν έστω πιο ήπια μέτρα (αλλά κάποιους τους βόλευαν χαμήλωσαν μισθούς απολύσεις κλπ) να γίνουν ένα και να ζητήσουν από Σαμαρά, Βενιζέλο, Ε.Ε, να βρεθούν μέτρα που δεν ήταν αντισυνταγματικά που δεν εξαθλίωναν το λαό (ανεργία, άμεση και έμμεση μείωση μισθών, συντάξεων, αυτοκτονίες, φτώχεια και οι έχοντες να τα κάνουν περισσότερα). ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΤΟΥ ΝΑΙ Ή ΤΟΥ ΟΧΙ ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΚΑΝΤΕ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΕΣΕΤΕ Ε.Ε. ΚΑΙ ΟΠΟΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, Δ.Ν.Τ. Συγνώμη για τα όποια ορθογραφικά λάθη ή την κακή διατύπωση αλλά νομίζω ότι πολλοί έχετε το ίδιο ερώτημα. |
σωστα που ηταν οταν επιχειρησεις με προειδοποιηση απελυαν κοσμο (ετσι οι αποζημιωσεις ηταν μηδαινες),που ηταν οταν εκαναν 230000 επιχειρησεις εβαλαν λουκετο,που ηταν οταν 6300000 συνανθρωποι μας τους εκαναν να ζουν στα ορια της φτωχειας
Καλα τα λες φιλε, γι αυτο την Κυριακη λεμε ενα μεγαλο ΟΧΙ
Μια ολόκληρη πολιτική ηγεσία και ολιγαρχικές δομές και διαπραγματευτές και χρόνια τώρα από το 2010 που άρχισαν τα τρο’ι’κανά μνημόνια και τα θεσμικά ντράβαλα και δεν στοχάστηκε την επίκληση της χριστιανικής ορθοδοξίας και πνευματικά και λειτουργικά.
Η όλη χρονίζουσα χρόνια τώρα μνημονιακό-πτωχευτική- χρηματοδοτική κουλτούρα εν τη Εσπερία και την χώρα μας , δεν είναι τίποτα άλλο παρά το το αδρανές υπολοιπόμενο του πνευματικού χάους που χωρίζει την οικουμενικότητα και ουτοπία της Ελληνικής σκέψης και γεννεαλογικής εξελίξεως της, από ένα ειδικό καθόρισμο της σκέψης ,που είναι ο δυτικός ποσοτικός και ποσοτικοποιημένος δήθεν ορθολογισμός.
Η αποδοχή των κριτηρίων του ratio ( ιστορικά πρόσφατο κριτήριο και καθορισμός της σκέψης με όχι πάνω από 300 χρόνια ζωή ο ορθολογισμός σε οποιαδήποτε έκφανσή του),η αποδοχή των κριτηρίων του ratio λοιπόν σε κάθε ιστορική συγκυρία θα πρέπει να γίνεται υπό την προ»υ’πόθεσιν της ενσυνειδήτου παραδοχής της προσωρινότητας του ορθολογισμού, αλλά και με την επίγνωσίν ότι οποιαδήποτε παρέκβαση απ την συνέχεια της Ελληνικότητας της σκέψης, δημιουργεί μια θορυβώδη ασυνέχεια στην εξελικτικότητα του πεπρωμένου της Ελληνικής σκέψης. Που αυτή η θορυβώδης ασυνέχεια συνιστά την, προ’υ’ποθέτει και την αλλοίωσιν των ιδιαιτέρων κοινωνικό-πνευματικών συνθηκών ( εκτός του ορθολογισμού) οι οποίες είναι απαραίτητες για την τελεσμένη εντελέχεια της Ελληνικότητας της σκέψης.
Ο δυτικός ορθολογισμός δεν είναι παρά ένας ελάχιστότατος και ιστορικά πρόσφατος ειδικός καθορισμός της σκέψης
του ανθρώπινου είδους.
Μέσα σε αυτό τον ειδικό καθορισμό κυοφορήθηκε τα τελευταία χρόνια και η ατομικότητα μαζί με την αστικότητα και την υλιστική βιοηθικότητα στον δυτικό κόσμο κυρίως.
Και επέπρωτο αυτός ο ειδικός καθορισμός σκέψης ( ο ορθολογισμός δηλαδή) να σβήσει όπως τα σχήματα πάνω στην άμμο της ακροθαλασσιάς ( beach δυτικώς) του μεσογειακού τοπίου, επί του οποίου αναπτύχθηκε και εξελίχτηκε και συνεχίζει την μετεξελιξή της η σκέψη ( το προσπεφυκός της γεννεαλογίας του ανθρώπινου είδους).