Εδώ η καλή…. αλληλεγγύη

Του Χρήστου Βεργίνη

Μερίδα των ασθενών – πελατών για ιδιώτες γιατρούς και διαγνωστικά εργαστήρια της περιοχής διεκδικούν ο Ιατρικός και ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Πειραιά, με τη στήριξη του Δήμου και της Περιφέρειας Πειραιά. Έτσι, ανακοίνωσαν ότι θα δίνεται «Κάρτα Αλληλεγγύης» σε κατοίκους της περιοχής με ατομικό εισόδημα μέχρι και 12.000 ευρώ το χρόνο και 5.000 ευρώ για κάθε επιπλέον άτομο. Η κάρτα …«αλληλεγγύης» απλά εγγυάται αγορά υπηρεσιών Υγείας με τιμές κρατικού τιμολογίου. Π.χ. Ιατρική επίσκεψη: 10 ευρώ, γενική αίματος: 2,88 ευρώ κ.λπ.

Οι Ιατρικοί Σύλλογοι του Πειραιά συμμετέχουν ενεργά στο παιχνίδι του ανταγωνισμού ανάμεσα σε ιδιωτικές ασφαλιστικές, ομίλους ιατρικών και διαγνωστικών κέντρων που προσφέρουν ετήσια πακέτα «υγειονομικής κάλυψης» σε «προνομιακές τιμές», κατηγορώντας τους για «αναξιόπιστες μπίζνες» και «υψηλές τιμές». Επίσης, διεκδικούν και τους ασθενείς – πελάτες που απευθύνονται σε δημόσιες υπηρεσίες, πληρώνοντας τα ίδια λεφτά αλλά με μεγάλες αναμονές.

Καλή, λοιπόν, η αλληλεγγύη, αλλά έχει και την τιμή της. Εξάλλου, πρόκειται για συλλόγους και δημοτικές αρχές που και μόνο η σκέψη ότι κάθε άνθρωπος θα πρέπει να έχει εντελώς δωρεάν πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη – ανεξάρτητα από εισόδημα, Ασφάλιση κ.λπ. – τους …προκαλεί φρίκη, αφού αυτό προϋποθέτει να καταργηθούν οι μπίζνες στην Υγεία. Πιο κοντά στη λογική τους θα ήταν να οργανωθούν «λευκές νύχτες» για να τονωθεί η αγορά των υπηρεσιών Υγείας…

Με αφορμή αυτό το άρθρο του «902.gr» παραθέτω ορισμένες σκέψεις.

 Κάθε έντιμος συνδικαλιστής και εργαζόμενος στο χώρο της δημόσιας  υγείας, που πιστεύει πραγματικά ότι η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα που πουλιέται και αγοράζεται, δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτε λιγότερο από «αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία». Για το λόγο ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ανταγωνιστικά και συνεργατικά  ο δημόσιος τομέας υγείας με τον ιδιωτικό.

Τα στοιχεία που αποδεικνύουν το γεγονός αυτό πάμπολλα.

  Η άνδρωση του   ιδιωτικού  τομέας υγείας την ίδια ώρα που μεθοδευμένα απαξιώνονται δημόσιες μονάδες (νοσοκομεία, κέντρα υγείας) μέσω της  υποχρηματοδότησης  και της υποστελέχωσης από τις αστικές κυβερνήσεις είναι χαρακτηριστική.

   Οι  ιατρικοί σύλλογοι που διεκδικούν μερίδιο μετοχών από τα μετοχικά δημόσια νοσοκομεία βάζοντας πλάτες στην κυβερνητική πολιτική κατεδάφισης της δημόσιας υγείας ένα ακόμη.

   Ενώ το νοσοκομείο Λευκάδας και οι πρωτοβάθμιες μονάδες   υγείας της περιοχής μας  καταρρέουν, όπως και σε όλη τη χώρα άλλωστε, την ίδια ώρα παντού ξεφυτρώνουν ιδιωτικά ιατρεία, κλινικές και ιδιωτικές μονάδες υγείας.

Και μια παγκόσμια πρωτιά. Είμαστε πλέον η πρώτη χώρα στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας που πλέον ξεπερνούν το 30% του  συνόλου των δαπανών.

Αιτία αυτής της τραγικής κατάστασης στην υγεία είναι η εμπορευματοποίηση της, που με όχημα την  ΕΣΑΝ Α.Ε (Ενιαίο σύστημα αμοιβών νοσοκομείων, Ανώνυμη Εταιρεία), τα θεραπευτικά οικονομικά πρωτόκολλα, τις αξιολογήσεις υγειονομικών και διαλυμένων δομών  και άλλων αντιδραστικών νομοθετημάτων οι αστικές κυβερνήσεις στρώνουν το δρόμο σε νοσοκομεία επιχειρήσεις, υγειονομικούς πλασιέ – εμπόρους και ασθενείς πελάτες.

   Και μια επισήμανση. Δεν είναι ο «αντίπαλος» ο υγειονομικός – γιατρός που επιδιώκει και αυτός να ζήσει την οικογένειά του  μέσω ενός ιδιωτικού ιατρείου. Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα,  οι  εκμεταλλευτικές του σχέσεις, οι ενώσεις του και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν. Εξάλλου η νομοτελειακή εξελικτική του διαδικασία, της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου θα οδηγήσει πολλά ιατρεία  σε κλείσιμο εφόσον δε θα μπορέσουν να αντέξουν τον αδυσώπητο ανταγωνισμό με μονοπώλια του κλάδου.  

Υ.Γ
Ερωτήματα προκαλεί το γεγονός ότι  μέσα σε διάστημα δύο μηνών και ο δεύτερος επικουρικός καρδιολόγος δεν αποδέχεται το διορισμό του στο νοσοκομείο. Τότε για πιο λόγο διεκδικούν τη θέση της  προκήρυξης και μετά δεν την αποδέχονται μπλοκάροντας και καθυστερώντας  διαδικασίες και επιλαχόντες!!!

* Ο Χρήστος Βεργίνης είναι Πρόεδρος συλλόγου εργαζομένων νοσοκομείου Λευκάδας