Σπ. Σκλαβενίτη και Ηλ. Λογοθέτη θα βραβεύσει η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας
Στο πλαίσιο της 3ης Βράβευσης Διακεκριμένων Προσωπικοτήτων από τα Επτάνησα
Η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας σας προσκαλεί στην 3η τελετή απονομής των βραβείων διακεκριμένων προσωπικοτήτων από τα Επτάνησα, την Κυριακή, 13 Δεκεμβρίου 2015 και ώρα 18.00, στο Μέγαρο Παλαιάς Βουλής (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο). (Δες εδώ). Από τη Λευκάδα θα βραβευτούν ο Σπύρος Σκλαβενίτης και ο Ηλίας Λογοθέτης.
Ο Σπύρος Σκλαβενίτης γεννήθηκε στη Λευκάδα, στις 21 Φεβρουαρίου του 1927. Ήταν το τρίτο – κατά σειρά γέννησης – από τα τέσσερα παιδιά (Δώρα, Γιάννης, Σπύρος και Νάσος) της οικογένειας τού Γεράσιμου Σκλαβενίτη και της Μαρίας Βερροιώτου.
Το 1936, ήλθε στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά του, η οποία αναζητούσε μία νέα αρχή, καθώς το 1935 η εμπορική επιχείρηση του πατέρα του χρεωκόπησε. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής, έχασε διαδοχικά τον πατέρα και τη μητέρα του και αναγκάστηκε να μπει στη βιοπάλη, μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του Γιάννη. Μετά την Απελευθέρωση, εργάστηκε σε εργοστάσιο σαπωνοποιίας και ως φύλακας στον Ερυθρό Σταυρό, ενώ αργότερα, ως μικροπωλητής στην οδό Αθηνάς, διέθετε μπαχαρικά και λεμόνια. Παράλληλα, συσκεύαζε μαζί με τα αδέλφια του μπαχαρικά σε καρτέλες, τα οποία διαθέτει σε παντοπωλεία, με την επωνυμία “ΜΑΚΑΟ”.
Το 1954, ίδρυσε μαζί με τον αδελφό του Γιάννη και τον συνεταίρο του Μιλτιάδη Παπαδόπουλο την εταιρεία «Σ. Σκλαβενίτης & Σία Ο.Ε.», η οποία είχε ως δραστηριότητα τη χονδρική πώληση τροφίμων σε παντοπωλεία, τη συσκευασία και τη διάθεση μπαχαρικών σε καρτέλες.
Το 1960, παντρεύτηκε τη Μαριάνθη Τρούκη, με την οποία θα αποκτήσουν 4 παιδιά: την Μαρία, τον Γεράσιμο, τον Στέλιο και την Βίκυ.
Το 1967, δημιούργησε με τους συνεταίρους του την «ΤΗΛΕΞΥΠ», την πρώτη εταιρεία τηλεφωνικών παραγγελιών στην Ελλάδα και το 1971 – το πρώτο σούπερ μάρκετ της Επιχείρησης, στο Περιστέρι. Τα επόμενα χρόνια ο Σπύρος – με την πολύτιμη βοήθεια του αδελφού του Γιάννη και του φίλου του Μιλτιάδη – οδήγησε την Επιχείρηση στην ανάπτυξη και την καταξίωση. Οι αξιοζήλευτες πωλήσεις που πέτυχαν τα Καταστήματα κατέστησαν την Επιχείρηση “μήλον της έριδος” για πολλούς ξένους πολυεθνικούς Ομίλους. Σε όλες τις προτάσεις εξαγοράς, ο Σπύρος Σκλαβενίτης απάντησε αρνητικά, πιστεύοντας ακράδαντα ότι η Επιχείρηση πρέπει να παραμείνει ελληνική για να συνεχίζει να στηρίζει τους Έλληνες παραγωγούς, τους Έλληνες βιοτέχνες και γενικότερα, την εθνική οικονομία.
Όταν έφυγε από τη ζωή, στις 9 Μαρτίου 2006, η Επιχείρηση διέθετε 36 καταστήματα και απασχολούσε 6.050 Εργαζομένους.
Η προσφορά του στο λιανεμπόριο και γενικότερα, στην ελληνική κοινωνία ήταν και είναι ανεκτίμητη.
O Ηλίας Λογοθέτης γεννήθηκε στη Λευκάδα. Τελείωσε με υποτροφία τη Σχολή του Μεγάλου Δασκάλου και Σκηνοθέτη ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ.
Με την καθοδήγησή του βούτηξε στα βαθειά νερά του Παγκόσμιου Θεάτρου και έπαιξε σημαντικά έργα, επωμιζόμενος την ευθύνη ερμηνειών μεγάλων ρόλων, σε έργα Μπέκετ, Πίντερ, Σαίξπηρ, Ιονέσκο και άλλους Συγγραφείς.
Οφείλει πρωτίστως στο Δάσκαλό του την πίστη του στη Θεατρική Τέχνη και την ευγνωμοσύνη του για την εμπιστοσύνη που του έδειξε στα πρώτα του βήματα.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ υπήρξαν μεγάλα γεγονότα στη θεατρική του πορεία. Η ερμηνεία του στον ΤΙΤΟ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟΥ και ο ρόλος του ΣΠΟΥΝΕΡ στην Νεκρή Ζώνη του ΠΙΝΤΕΡ ΣΤΟ ΑΠΛΟ ΘΕΑΤΡΟ είναι σταθμοί στη Θεατρική του περιπέτεια.
Είχε την ευτυχία να γνωρίσει τον Γιάννη Χρήστου και να τραγουδήσει σύνθεσή του στις μεγάλες στιγμές του Θεάτρου Τέχνης και την μεγάλη τύχη να παίξει τη ΝΕΚΡΗ ΖΩΝΗ του Μέγιστου Ευρωπαίου Συγγραφέα ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ και να τον βλέπει να παρακολουθεί την παράσταση.
Στο μυαλό του κυρίαρχη μορφή είναι ο Γιάννης Τσαρούχης η ιερή αυτή μορφή που είχε την ευτυχία να τον ντύσει θεατρικά. Συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου, Τάσος Ψαρράς, Γιάννης Σμαραγδής, Ανδρέας Θωμόπουλος, Κώστας Φέρρης, Kώστας Βρεττάκος, Γιάννης Διαμαντόπουλος Στέλιο Παυλίδη. Βραβεύτηκε για την ερμηνεία του στη ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ και στα ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΕΛΗΔΟΝΑΣ.
Η συμμετοχή του στην Ταινία του Λάκη Παπαστάθη ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ ήταν σημαντική. Το ανέβασμα του ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ είναι το μέγιστο γεγονός στην καλλιτεχνική του προσπάθεια να πλησιάσει τα ιερά και τα σπάνια της ελληνικής δραματουργίας.
Το φίλμ » τα παιδιά της Χελιδόνας» μεταφερμένο εξαίσια από το αντίστοιχο μυθιστόρημα, είναι ένα από τα φίλμ που κοσμούν την Ελληνική κινηματογραφική παραγωγή.
Το σενάριο είναι σφιχτοδεμένο, δεν υπάρχει ανάγκη σκηνοθετικής ίντριγκας για να υπάρχει η συνέχεια της ιστορίας κινηματογραφικά.
Ο απόδοση των ρόλων δόθηκε και στην παλαιότερη σειρά ηθοποιών που πολλές φορές τους είχε παραγνωρίσει ο »νέος Ελληνικός κινηματόγραφος » μέσα στις ανανεωτικές ανάγκες του. Η φωτογραφία του Άρη Σταύρου στο φίλμ ήταν από τις καλύτερες λήψεις από καταβολής Ελληνικού κινηματογράφου και το θέμα ήταν ρεαλιστικό χωρίς τις ιδεολογικές ανέξοδες θετικότητες άλλων ταινιών μιας δυναμικής και διεκδικητικής εποχής.
Ήταν ένα μωσα’ι’κό ανθρώπινων υπάρξεων και της ζωής των , για τα αδέλφια μιας οικογένειας που βίωσαν σε πρότερο κινηματογραφικό χρόνο την τύχη της αδελφοκτόνου Ελληνικής περιπέτειας και ο καθένας ακολούθησε την τύχη του στην μετάαδελφοκτόνο εποχή, μέχρι που ο κεντρικός ήρωας του φίλμ δημοσιογράφος, θέλει να καταγράφει αρχειακά στα χρόνια του, την τύχη της ζωής των αδελφών στο πέρασμα του καιρού και με αφορμή την έρευνα του για τον απόντα μεγαλύτερο ίσως αδελφό που είχε καίρια μπλεχτεί στην αδελφοκτόνο σύγκρουση της χώρας.
Η αφήγηση ξενικά με την απουσία ( θάνατος του ερευνόμενου ήρωα) άρα και το ρεαλιστικό κινηματογραφικό υπόβαθρο του φίλμ είναι παρών , μέσω των υπαρχόντων εν ζωή υπολοίπων αδελφών. Το όλο φίλμ κλίνει πάλι με την απουσία, εμφανιζόμενη αυτή η απουσία, με την μορφή ηθελημένης άρνησης του δημοσιογράφου να κρατήσει αρχεία για τα όσα ξετυλίχτηκαν ως οι ζωές των αδελφών στην διάρκεια του χρόνου.
Το φίλμ αρχίζει με μια απουσία και τελειώνει όπως αρχίζει( με την απουσία). Ο σκηνοθέτης έτσι θέλει να πεί ότι -το ίδιο το σινεμά είναι μια μη ρεαλιστική κατάσταση , αλλά μέσα απ το θέμα του φίλμ, θα βρεί ο θεατής τα ρεαλιστικά διαχρονικά στοιχεία της ιστορίας που ξετυλίγεται στον κινηματογραφικό αυτόν χρόνο των 2 ωρών περίπου που διαρκεί η ταινία.
Ο Ηλίας Λογοθέτης είναι συγκλονιστικός, ως ένας απ τους ήρωες της παραπάνω ταινίας , σε ρόλο υπαρξιακά ταλαιπωρημένου ακόμα και στον αφηγηματικό χρόνο από τα αδελφοκτόνα γεγονότα που προ’υ’πάρχουν της αφήγησης.
Το όλο φίλμ κάνει χρήση σε μεγάλο βαθμό πραγματικών τοπίων και σημείων που γυρίστηκαν οι σκηνές , αποφεύγοντας την χρήση σκηνικών και αυτό αποτελεί ένα πρόσθετο στοιχείο ρεαλισμού και όχι ωραιοποίησης δια της κινηματογραφικής τεχνικής.
Και ο Ηλίας Λογοθέτης είχε βραβευτεί για την ερμηνεία του ρόλου στο φίλμ αυτό.