Από την παρουσίαση του βιβλίου και τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής της Ζωής Χαλκιοπούλου

Παρουσία φίλων και ομοτεχνών της από τους χώρους της συγγραφής και της ζωγραφικής, αλλά και επίσημων προσκεκλημένων -παρέστησαν ο Αντιδήμαρχος κ. Θ. Περδικάρης και ο Αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου κ. Σπ. Αρβανίτης- έγιναν μέσα σε μια ζεστή και χαλαρή ατμόσφαιρα, το απόγευμα της Δευτέρας 18 Ιούλη 2016 στην αίθουσα τέχνης «Θεόδωρος Στάμος», η παρουσίαση του βιβλίου της Ζωής Χαλκιοπούλου* «12 ιστορίες κάτω από τον πλάτανο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρισταρέτη, καθώς και τα εγκαίνια της ατομικής της έκθεσης ζωγραφικής με τίτλο «Τα δέντρα της ζωής μου», η οποία και θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Ιουλίου και είναι ανοιχτή τις ώρες 11.00-13.00 και 08.00-10.00 μ.μ.

Για το βιβλίο μίλησε ο Μίμης Κούρτης, φίλος και ομότεχνος της συγγραφέως, η πρωτόλεια ποιητική συλλογή του οποίου αναμένεται να κυκλοφορήσει άμεσα από τις ίδιες εκδόσεις.

Καλωσορίζοντας τους επισκέπτες η συγγραφέας-ζωγράφος, αισθάνθηκε την ανάγκη να «απολογηθεί» για τα δέντρα του βιβλίου της και των ζωγραφικών της πινάκων -γεμίσαμε δέντρα είπε χαρακτηριστικά-, λέγοντας ότι έχει μεγάλη αδυναμία σε αυτά, τα οποία θεωρεί πολύ περήφανα, που συμβολίζουν ελευθερία, και είναι σιωπηλά, και τα οποία δεν κάνουν παράπονα, σε αντίθεση με τους ανθρώπους που όλο γκρινιάζουν, κουβεντολογούν και δεν κάνουν τίποτα στην πράξη, προσθέτοντας ότι θα πρέπει να παίρνουμε από το παράδειγμά τους. Προϋπόθεση βέβαια για να μπορέσει κάποιος να τα ακούσει είναι να έχει την ψυχή του ανοιχτή, όπως είπε, ενώ αναφερόμενη στο βιβλίο της πρόσθεσε ότι ένα από τα δέντρα αυτά, ο πλάτανος, «μιλάει» για το πως βλέπουν τα δέντρα τους ανθρώπους. Κλείνοντας σημείωσε ότι το βιβλίο και η έκθεση βγήκαν γρήγορα σε μια δύσκολη για την ίδια, αλλά και ευτυχισμένη συνάμα, χρονιά, γεγονός που το οφείλει στους φίλους της, τους οποίους και ευχαρίστησε και στους οποίους αφιέρωσε την έκθεση και το βιβλίο.

Προλογίζοντας τη συγγραφέα ο Μίμης Κούρτης, αφού αναφέρθηκε πως γνώρισε την κα Χαλκιοπούλου, που είχε συμβεί σε μια παλιότερη έκθεσή της στον ίδιο χώρο, παρουσίασε τη συγγραφέα και ζωγράφο να είναι ερωτευμένη με το πράσινο της λευκαδίτικης φύσης, και ιδιαίτερα με τα πλατάνια που την ενέπνευσαν για τη δημιουργία των νέων πινάκων της. Χαρακτήρισε στη συνέχεια τα δέντρα της ζωγράφου ως «δέντρα που απλώνουν τα μπράτσα τους για να κρεμαστούν οι ελπίδες που κινδυνεύουν, να αναρριχηθούν τα όνειρα που απειλεί να παρασύρει το ποτάμι, να ζευτούν γερά τα σχοινιά της τραμπάλας, ώστε να μπορούν να ακουμπούν τα παιδικά όνειρα».

Αναφερόμενος στο βιβλίο της κας Χαλκιοπούλου παρατήρησε ότι στις δώδεκα ιστορίες του βιβλίου δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρει κάποιος από τους αναγνώστες μια δική του προσωπική ιστορία ή μια ιστορία γνωστών του ανθρώπων, ενώ πρόσθεσε ότι οι δώδεκα ιστορίες που διηγείται ο πλάτανος, δια χειρός Ζωής, είναι ιστορίες απλές και κατανοητές, που κρύβουν διάφορα μηνύματα και αμέτρητα συναισθήματα: χαρά, πόνο, αγάπη, θάνατο, όμως παντού καραδοκεί η ελπίδα και η αισιοδοξία που ξέρει μοναδικά και απλόχερα να χαρίζει η Φύση.

Κλείνοντας την ομιλία του δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τις εκδόσεις Αρισταρέτη με τα λόγια: «Τόσο εγώ προσωπικά, όσο και η Ζωή, είμαστε τυχεροί που οι εκδόσεις Αρισταρέτη βρέθηκαν στο δρόμο μας κι αγκάλιασαν με περίσσεια αγάπη τη δουλειά μας».

* Η Ζωή Χαλκιοπούλου γεννήθηκε στο Düsseldorf της Γερμανίας και μεγάλωσε στο νησί της τέχνης και των ποιητών, όπως η ίδια αναφέρει στο βιογραφικό της, την Λευκάδα. Από το 1983 μέχρι σήμερα εργάζεται στην Εθνική Πινακοθήκη. Πειραματίστηκε τα τελευταία χρόνια στη ζωγραφική. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό ενώ ατομικές της εκθέσεις παρουσιάστηκαν με επιτυχία στην Art Kolonaki Gallery στην Αθήνα και το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας. Είναι επίσης μέλος της Unesco Πειραιώς και συμμετέχει στις εκθέσεις που οργανώνει.