Διασίδι … στον κήπο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης

Την άπλα του κήπου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης χρησιμοποίησε αυτή τη φορά (Σάββατο 15 Οκτώβρη 2016) για το διασίδι της η Ομάδα Αργαλειού που δραστηριοποιείται στα πλαίσια των σκοπών του Συλλόγου Φίλων Αλεξάνδρου «Φηγός», συνδυάζοντας έτσι το τερπνό μετά του ωφελίμου και προσφέροντας σε συνεργασία με τη Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας και το ΚΠΕ (Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης) Σφακιωτών σε κάθε ενδιαφερόμενο τη δυνατότητα να παρακολουθήσει από κοντά την εκ πρώτης όψεως απλή αλλά τόσο πολύπλοκη στην πράξη διαδικασία με την οποία ξεκινά κάθε εργασία στον παραδοσιακό αργαλειό.

Έτυχε να έχω ζήσει πιτσιρικάς την προετοιμασία αυτή, σε μια εποχή που τα γκαπ-γκουπ των αργαλειών αντιλαλούσαν στις γειτονιές του χωριού και όπου δύσκολα έβρισκε κανείς σπίτι χωρίς αργαλειό. Ήταν κάποτε απαραίτητο εργαλείο σε κάθε νοικοκυριό στα χωριά κυρίως του νησιού μας, με τις γυναίκες να είναι στο βασίλειό τους, όπως ήταν το αλέτρι, το τσαπί, ο κασμάς, ο πάλος, το κλαδευτήρι, οι λούροι… και τόσα άλλα για τους άντρες (άσε που πολλές φορές τα χειρίζονταν κι αυτά λόγω της αποδημίας οι γυναίκες).

Στο χωριό μας -τα Κολυβάτα Λευκάδας– την απαραίτητη για το διασίδι απλοχωριά πρόσφερε ένα από τα γήπεδά μας, στην περιοχή Καρυές, όπου και καταλαμβάνονταν κάπου-κάπου προς μεγάλη μας στεναχώρια για τις ανάγκες αυτές από τις υφάντρες του χωριού, σε αντίθεση βέβαια με τα μικρότερα παιδιά που αρέσκονταν να κάθονται πάνω στο σκαμνί και να τους τραβάνε οι γυναίκες που διάζονταν.

Τη διαδικασία του διασιδιού -μαζί με τη σχετική ορολογία (δεμάτια, πόρτες, μάτια, πήχες, δόντια, ακαμάτης, καντερέλια, βέργια, κ(ου)τάβια, γκάρδης, τυλίχτρα, ξεμπόχιασμα, κοντοπάλουκο, σταύρωση, σκαμνί, διάστρα, μιτάρια, χτένι, σκούλινο, στημόνι, βροχίδες, μπελόνιασμα…)- την έχουμε επαρκώς περιγράψει σε ένα από τα πρώτα διασίδια της ομάδας αργαλειού, που είχε λάβει χώρα στους Τσουκαλάδες Λευκάδας, όπου οι αεικίνητες ακόμη τη χρονιά εκείνη θειά Πάτρα και θειά Πανάγω μεταλαμπάδευαν γεμάτες χαρά και καλοσύνη τη γνώση τους στις γυναίκες τις ομάδας.

Για όλα αυτά μπορεί να ανατρέξει ο αναγνώστης μας στην εδώ ανάρτηση: Το διασίδι, όπως παλιά, και τα σύνεργά του …

Δυο κουβέντες για την ομάδα αργαλειού του «Φηγός»: Ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια με λίγες γυναίκες αλλά με πολύ κέφι και μεράκι, τα μαθήματα και την πρακτική εξάσκηση σε δυο σαραβαλιασμένους αργαλειούς, που είχαν στηθεί αρχικά στο παλιό Δημοτικό Σχολείο Αλεξάνδρου. Πολλές ήταν οι γυναίκες που είχαν εκδηλώσει τον ενδιαφέρον τους και συμμετείχαν όλο αυτό τον καιρό. Η ομάδα μετεγκαταστάθηκε αργότερα για να είναι πιο κοντά στην πόλη σε χώρο που της παραχωρήθηκε στο υπόγειο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας, όπου και λειτουργούν ακόμη μέχρι σήμερα τα μαθήματα και γίνεται η πρακτική εξάσκηση. Κάποιες γυναίκες στην πορεία τα εγκατέλειψαν, κάποιες άλλες προστέθηκαν στη συνέχεια στην ομάδα, που δείχνει να είναι σήμερα αρκετά δεμένη. Μια τουλάχιστον απ΄ αυτές τις γυναίκες, όπως μάθαμε πρόσφατα με χαρά, συνεχίζει «ανώτερες σπουδές» στο Ριζάρειο Χειροτεχνικό Κέντρο, που εδρεύει στο Μονοδένδρι, στα Ζαγαροχώρια.

Ο Σύλλογος «Φηγός», στα πλαίσια του οποίου λειτουργεί η ομάδα αργαλειού, πέρα από την έμπρακτη συμπαράστασή του ενίσχυσε ποικιλοτρόπως τις προσπάθειες της αναβίωσης του παραδοσιακού αργαλειού. Με την Ε’ συνάντηση στον Αλέξανδρο Λευκάδας και τη συμμετοχή σε αυτή τον Ιούνη του 2014 του Πανεπιστημίου των Ορέων και της Αποστολής “Πηνελόπη Gandhi”, με συναντήσεις, εσπερίδα κ.λπ., που κύριο στόχο είχαν την αναβίωση μέσω του παραδοσιακού αργαλειού της υφαντικής τέχνης στη Λευκάδα, ένα νησί με πλούσια στο παρελθόν παράδοση στον τομέα αυτό που κόπηκε όμως απότομα το νήμα της συνέχειας, ως αποτέλεσμα των αλλαγών των οικονομικών και κοινωνικών δομών και σχέσεων αλλά και της βιομηχανοποίησης της παραγωγής.

Δείγματα αυτής της τέχνης σώζονται ακόμη μέχρι σήμερα σε πολλά σπίτια της Λευκάδας ενώ άλλα έχουν διασκορπιστεί στα πέρατα της οικουμένης. Και μόνο για το γεγονός της καταγραφής-διάσωσης αλλά και της μεταλαμπάδευσης της τέχνης του διασιδιού σε νεώτερες γενιές χρήζει ιδιαίτερων συγχαρητηρίων ο σύλλογος «Φηγός». Ανεξάρτητα από την όποια μελλοντική του πορεία και ανεξάρτητα ακόμη από την τύχη στο μέλλον της ομάδας αργαλειού.

Να επισημάνουμε από την πλευρά μας ότι η δημοτική κυρίως Αρχή οφείλει να βοηθήσει περαιτέρω στις προσπάθειες που καταβάλλονται. Δεν αρκεί μόνο η παραχώρηση χώρου και μάλιστα στο υπόγειο του Πνευματικού Κέντρου. Όχι μόνο απλά στα λόγια: «… Το ΠΚ θα βοηθήσει την προσπάθεια για να αναβιώσει, να διατηρηθεί και να διαδοθεί η τοπική υφαντική τέχνη κι όχι μόνο, σε συνεργασία με τον Σύλλογο ΦΗΓΟΣ, για να ξαναμπεί η ξεχασμένη αυτή τέχνη στην καθημερινότητά μας…» (Σπ. Αρβανίτης, Αντιπρόεδρος ΠΚ – Δες εδώ), αλλά και στην πράξη, γιατί ο αργαλειός και η υφαντική τέχνη αποτελούν ένα κομμάτι του γνήσιου λαϊκού μας πολιτισμού που οφείλει να διασωθεί και να προβληθεί (νάτα πάλι τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» για τα οποία μόλις πρόσφατα κάναμε με άλλη αφορμή λόγο), πέρα από την όποια συμβολή θα μπορούσε να έχει για να ξαναμπεί η ξεχασμένη αυτή τέχνη στην καθημερινότητά μας και να να βοηθήσει ενδεχόμενα τις γυναίκες ώστε με την προσωπική τους ενασχόληση και παραγωγή να συνεισφέρουν οικονομικά στον οικογενειακό προϋπολογισμό.

.
Εδώ βέβαια να εκφράσουμε και δημόσια, με την ιδιότητα του εν ενεργεία ακόμη μέλους του ΔΣ του εν λόγω συλλόγου, την αντίθεσή μας σε κάθε επιχειρούμενη δημιουργία Κοιν.Σ.Επ. (Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση), αυτό το νέο φρούτο που έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του και στον τόπο μας στα πλαίσια της λεγόμενης «Κοινωνικής Οικονομίας» που ευαγγελίζεται (και) η σημερινή κυβέρνηση ως … «απάντηση στην κρίση».
[Gallery not found].
______________________
Σχετικά:
Με επιτυχία η εσπερίδα του Συλλόγου Φίλων Αλεξάνδρου «Φηγός» για τον αργαλειό (2015)
Το διασίδι, όπως παλιά, και τα σύνεργά του … (Φωτό + Βίντεο) (2014)
Με αμείωτο ενδιαφέρον οι συναντήσεις της ομάδας αργαλειού στον Αλέξανδρο (2014)
Η Αποστολή Πηνελόπη Gandhi δίδει… την άκρη του νήματος στην Λευκάδα (2014)
Συνεχίζονται οι προετοιμασίες για την Ε΄ Συνάντηση Αλεξάνδρου (2014)