Ολοκληρώθηκε η σταφυλοσυγκέντρωση στο οροπέδιο του Αη Δονάτου στην Εγκλουβή
Με τη διαμεσολάβηση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λευκάδας «ΤΑΟΛ»
Παρά τα προβλήματα, οικονομικής κυρίως φύσεως, που αντιμετωπίζει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Λευκάδας «ΤΑΟΛ» (= Ταμείο Αμύνης Οινοπαραγωγών Λευκάδας) και λόγω του γεγονότος ότι δεν διαθέτει πλέον οινοποιείο που να τηρεί τις προβλεπόμενες προδιαγραφές, διαμεσολάβησε και πάλι φέτος για τη συγκέντρωση των σταφυλιών των ορεινών χωριών της Εγκλουβής και της Εξάνθειας και την απορρόφηση ενός μέρους της φετινής σταφυλοπαραγωγής, που δεν χρησιμοποιείται στην οικιακή οινοποίηση, από εταιρεία οινοποιίας που εδρεύει στην Πάτρα.
Η σταφυλοσυγκέντρωση ξεκίνησε το απόγευμα του Σαββάτου, στο οροπέδιο του Αη Δονάτου (Βουνί) της Εγκλουβής, και ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 17 Οκτώβρη. Αυτή τη φορά τα σταφύλια, ποικιλίας βαρτζαμί, φορτώθηκαν σε κλούβες, και όχι χύμα, σε μια μεγάλη επικαθήμενη νταλίκα που μόλις και μετά βίας έπαιρνε κάποιες κλειστές στροφές στο δρόμο από Καρυά για Αη Δονάτο. Παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε ο οδηγός της νταλίκας, ονόματι Κώστας, του οποίου αξίζει να εξάρουμε τη συμβολή, αν και δεν έχει να κάνει με την καθαυτό ανάρτηση, δεν ήταν λίγες οι φορές που οι ρόδες του φορτηγού βρέθηκαν, λόγω της στενότητας του δρόμου, κυριολεκτικά στον αέρα…
Ψυχή τε και σώματι στη σταφυλοσυγκέντρωση ήταν κι αυτή τη φορά παρών -τόσο στο ζύγιασμα όσο και στο φόρτωμα των κλουβών στο φορτηγό- το μέλος της διοίκησης του Συνεταιρισμού Ηλίας Κούρτης, ο οποίος τυγχάνει να είναι και εκπρόσωπος (πάρεδρος) της τοπικής κοινότητας Εγκλουβής.
Γράφει ο Μιλτιάδης Δ. Κακλαμάνης στο βιβλίο του «Εγκλουβή – Λαογραφικά, κοινωνικά, εκπαιδευτικά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κατοίκων της (Εκδόσεις Γρηγόρη, 2005) για την αμπελουργία στην Εγκλουβή:
«Σημαντικός οικονομικός παράγοντας για τους Εγκλουβησάνους ήτανε το κρασί. Πρωτοφυτεύτηκαν αμπέλια στη θέση Πίλα, που χρονολογούνται εκατονάδες χρόνια πριν από σήμερα και που ακόμα και οι παππούδες μας δεν τα θυμούνται. Η αμπελουργία επεξετάθηκε στα χρόνια της Αγγλοκρατίας. Μετά την Εξάνθεια, η Εγκλουβή ακολουθούσε σε ποσότητα σταφυλιού. Ήτανε το μοναδικό προϊόν του χωριού που παρείχε χρήματα και στις πιο φτωχές οικογένειες. Τα ροζιασμένα χέρια του Εγκλουβησάνου κατόρθωσαν σε όλες εκείνες τις ορεινές εκτάσεις να φυτέψουν αμπέλια…
Αμπελουργός δεν θεωρείτο εκείνος που δεν φύτευε το λιγότερο 500-1.000 φυτά το χρόνο. Στα νεοφυτεμένα αμπέλια έβαζαν και κανένα φαγουλάρικο (πατρινό, μαυροδάφνη, μοσχάτο, φιλέρι και άλλα). Αν και τώρα τα περισσότερα αμπέλια στις ράχες εγκαταλείφθηκαν και τα χωράφια δάσωσαν, η παραγωγή του κρασιού δεν μειώθηκε, λόγω της χρήσεως των λιπασμάτων. Το 1971 η παραγωγή έφθασε τα 1.200.000 κιλά, εκτός των πολτοποιημένων…
[Gallery not found]
Ο τρύγος άρχιζε τις αρχές του Οχτώβρη και κρατούσε όλο το μήνα. Τα σταφύλια τα έβαζαν στα καλάθια από καλάμια ή βέργες που τα έφτιαχναν οι ίδιοι, όπως και σε κοφίνια (κόφες) που τα αγόραζαν από τη Λευκάδα, που ειδικοί τεχνίτες τα πουλούσαν στον Άγιο Μηνά και οι ίδιοι τα μετέφεραν στο σωρό… Με χαρές και γέλια όλο εκείνο το ανθρωπομελίσσι τραβούσε από το πρωί για τα αμπέλια, άρχιζαν να μεταφέρνουν τα σταφύλια στο σωρό και οι άντρες να τα βάζουν στα σακιά ή στις νωπές γιδιές, που εσωτερικό τους ήτανε το τριχωτό μέρος και ο λαιμός δεμένος με σχοινί. Απάνω ήταν το πλατύ μέρος και όταν τις γέμιζαν, τις έδεναν με σχοινί και τις φόρτωναν ανά δύο στο κάθε ζώο…».
[Gallery not found]
