Πρέπει… να ανακαλύψουμε ξανά τους ανθρώπους

Του Ηλία Γεωργάκη

Πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τους ανθρώπους. Να σκάψουμε τη ψυχή τους. Να μιλήσουμε ανοιχτά. Χωρίς προσχήματα και υποκρισίες. Να ανταμώσουμε τη μοναξιά τους. Φωλιάζοντας στα φυλλοκάρδια τους. Να τους δώσουμε αγάπη. Να σκύψουμε στα όνειρα που έχασαν. Και να τους παρηγορήσουμε για τους ανθρώπους που τους πλήγωσαν. Να ενδοσκοπήσουμε τις επιθυμίες τους. Και να σηκώσουμε τα σκυμμένα κεφάλια τους.

Πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τους ανθρώπους. Να τους δώσουμε τις χαρές που δεν εζησαν. Να τους αφήσουμε δώρα έξω από τις πόρτες τους. Χωρίς να μάθουν ποιος τα έστειλε. Να τους κλείσουμε τις τηλεοράσεις, τα κινητά και τα κομπιούτερ για να μιλήσουμε. Να ενώσουμε τις ευτυχισμένες μας στιγμές. Και να απολαύσουμε ηλιοβασιλέματα που δεν έδυσαν. Πρέπει να εισβάλουμε στα θέλω τους. Αφαιρώντας τις άσχημες σκέψεις τους. Να τους ξαναδώσουμε τη χαμένη τους αξιοπρέπεια.

Πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τους ανθρώπους. Να βάλουμε τα όμορφα παιδικά τους χρόνια σε ομηρεία. Και να κλείσουμε τις αγκαλιές που δεν άνοιξαν. Με τις καληνύχτες που δεν είπαμε ακόμη. Θύματα των ανεκπλήρωτων οργασμών. Με τις καρδιές φωτεινές, όπως οι πυγολαμπίδες την Πρωτομαγιά. Να στείλουμε χάρτινους αετούς τα φωτεινά μας χαμόγελα. Για να ζηλέψουν τα σύννεφα.

Πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τους ανθρώπους. Πρέπει.