Μειώσεις στις συντάξεις από του χρόνου ζητά το ΔΝΤ
Ακόμα περισσότερο μειωμένες θα δουν τις ήδη πενιχρές συντάξεις τους χιλιάδες συνταξιούχοι, καθώς είναι δεδομένη η μείωση χιλιάδων συντάξεων όπως διαφαίνεται και από τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ΕΕ, ΕΚΤ, ESM και ΔΝΤ που ξεκίνησαν την Τρίτη.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζήτησε την περικοπή συντάξεων από το 2018 αντί για το 2019 ή το 2020 και σε βάθος πενταετίας.
Συγκεκριμένα το ΔΝΤ φέρεται να ζητά:
– Η περικοπή στην προσωπική διαφορά των συντάξεων που καταβάλλονται σήμερα να αρχίσει το 2018 αντί για το 2019 ή το 2020 και σε βάθος πενταετίας.
– Να υπάρξει μείωση της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ. Στην πρόσφατη έκθεσή του χαρακτηρίζει «υψηλή» την εθνική σύνταξη καθώς υπερβαίνει κατά 30% τον μέσο όρο της ΕΕ.
– Να αναπροσαρμοστούν τα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου Κατρούγκαλου γιατί θίγουν τους ασφαλισμένους με πολλά έτη ασφάλισης (μειώσεις έως 30%).
(902.gr)
Oι συντάξεις θα μειωθούν και επιπρόσθετα , από τώρα.
Το εισοδηματικό αφορολόγητο θα μειωθεί.
Και η συνολική φορολογία θα αυξηθεί.
Το ποσοστό συμμετοχής της αμοιβής της εργασίας στην οικονομία της χώρας θα μειώνεται προοδευτικά και σε απόλυτα μεγέθη και σε ποσοστιαία. Και η ποσοστιαία συμμετοχή της εργασίας ως αμοιβές στο ΑΕΠ θα είναι μειούμενη ποσοστιαία ακόμα και σε περίπτωση ανάπτυξης.
Μια και η όποια – η όποια – ανάπτυξη είναι μεθοδευμένα από τώρα να είναι εξοικονομητικού τύπου και όχι καινοτομική.
Απ αυτό προκύπτει η καθήλωση και παραπέρα του ασφαλιστικοσυνταξιοδοτικού.
Για τούτο και η όποια αναπτυξιακή διαδικασία (όποτε προκύψει που θα αργήσει πολύ) θα είναι κοινωνικά αντιαναδιανεμετική.Στην καλύτερη περίπτωση η αναπτυξιακή διαδικασία δεν θα είναι επιθετικά αντιαναδιανεμητική.
Η όποια μέχρι τώρα υπολογιζόμενη ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας δήθεν της Ελληνικής οικονομίας ( οι εκφράσεις ανάγονται στις απόψεις του Πρωθυπουργού Παπαδήμου από το 2012), προσδιορίζεται στην παρανομαστική βάση της μειούμενης συνεχώς ποσοτικής νομισματικής κυκλοφορίας και ουδεμία σχέση με την του αριθμητή παραγωγική σταθερά μεγέθυνση,στην βάση έστω σταθερής νομισματικής κυκλοφορίας ως μέγεθος του παρονομαστή.
Και δώ το πρόβλημα είναι σαφές.
Οι διατυμπανιζόμενες απαραίτητες μεταρρυθμίσεις με κυριότερη την και πανάκεια την σμίκρυνση του κράτους, τι συνιστούν????
Εφ όσον αντί να μικραίνει το κράτος- ολοέν και μεγαλώνει μέχρι απολύτου κυριαρχίας στην κοινωνική και οικονομική ζωή αφού το μέγιστο μέρος της οικονομικής ζωής μέσω της αμέσου και εμμέσου φορολογίας και της διαρκούς άφαίρεσης της νομισματικής κυκλοφορίας, το διακινεί το κράτος.????
Δηλαδή δεν μπορεί να υποστηρίζεται ότι πρέπει να μειωθεί το κράτος και τα υτόχρονα 8 χρόνια τώρα και πλέον, το κράτος να είναι ο μόνος και κυρίαρχος φορέας διαχείρησης της εγχρηματοποιήσεως της κοινωνικής συναλλακτικότητος και οικονομικης ζωής.!!!!
Το φαινόμενο της ιδρύσεως του ασφαλιστικού ΕΦΚΑ , με την αρχική ελλειματικοτητά του 1 δις ευρώ , ως χρέος που πρέπει να το εξαγοράσουν οι πολίτες τα επόμενα χρόνια , είναι προδρομικό, της παραπέρα καθοδικής πορείας του όλου consept που μεθοδεύεται για τα μεγέθη της Ελληνικής οικονομίας και κοινωνικής ζωής.
Δηλαδή οι πολίτες τρώνε σήμερα το ψωμί του αύριο ( αυτό σημαίνει η εξαγορά του χρέους του ΕΦΚΑ απ τους πολίτες τα επόμενα χρόνια) και δεδομένου ότι τρέχουν και αυξάνονται οι φορολογικές υποχρεώσεις των πολιτών προς το κράτος σωρευτικά, έχει μεθοδευτεί να τρώγεται κάθε αύριο το ψωμί του μεθαύριο.
Τρώμε σήμερα το ψωμί του αύριο και έχει δρομολογηθεί να τρώγεται κάθε αύριο το ψωμί του κάθε μεθαύριο….. κ.ο.κ.
Το πρόβλημα πλέον είναι κωδικοποιημένα ποιοτικό και γεννεαλογικό: Ο παραγωγικός και οικονομικός χρόνος ζωής των Ελλήνων δεν επαρκεί για να εξοφληθούν τα σωρευμένα χρέη των. Και εφ όσον η μέση ηλικία του Ελληνικού πληθυσμού είναι ανεβασμένη, για τούτο και ο βιολογικός χρόνος ζωής των Ελλήνων πολιτών της σημερινής παραγωγικής ηλικίας, δεν επαρκεί για να εξοφληθούν τα σωρευμένα χρέη των πολιτών.!!!!
Σε αυτές τις παραμέτρους του φορολογικού και ασφαλιστικού χρεωστασίου των Ελλήνων πολιτών, δυστυχώς απάντηση δεν δίδεται. Και αν προστεθούν και τα τραπεζικά χρέη των πολιτών, ό όρος » γεννεαλογική χρεωκοπία » εννοιολογείται συνειρμικά πλήρως.