Σαν σήμερα το 1933 γίνονται Βουλευτικές εκλογές
Σαν σήμερα, το 1933, γίνονται Βουλευτικές εκλογές.
Το Ενιαίο Μέτωπο συγκεντρώνει 52.958 ψήφους (4,64%), χωρίς να εκλέγει βουλευτές λόγω του πλειοψηφικού συστήματος. Η «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις» με κύρια δύναμη το Λαϊκό Κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη, αν και έλαβε λιγότερες ψήφους από τον «Εθνικό Συνασπισμό» που συγκροτήθηκε γύρω από το Κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου (527.200 έναντι 528.656), πήρε σημαντικά περισσότερες έδρες (136 έναντι 110) κερδίζοντας άνετη πλειοψηφία στη Βουλή (σύνολο εδρών 248).
«Ο Νέος Ριζοσπάστης», Φύλλο της Κυριακής 5 Μαρτίου 1933
Στην εκλογική περιφέρεια Λευκάδας βουλευτής εκλέχτηκε με το Λαϊκό Κόμμα ο Κωνσταντίνος Καλκάνης.
Από τις εκλογές αυτές και μετά χάθηκε οποιαδήποτε πολιτική τάξη στην Ελλάδα είχε ώς τότε στο ελάχιστο κατακτηθεί.
Τα κομματικά και πολιτικσ χάλια που ακολούθησαν με κτάληξη τις εκλογές του 1935 και το μα’ι»μού δημοψήφισμα του Νοε του “935 για την και την παλινόρθωση ( επιστροφή του καψούρη Άνακτα Γεωργίου Β ) , αλλά και τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις του λα’ι’κού μετώπου ( μέσα στο οποίο κυριαρχούσε το τότε κκε), έστρωσαν τον δρόμο για τον Τζώννυ Μεταξά που επειδή ήταν κσι ένοιωθε κοντός στο ύψος και ήθελε να μπεί στα σαλόνια ( να έμβωμεν στα σαλόνια έγραφε), για τούτο και λειτούργησε ώς ο βραχίονας των Εγγλέζων και της καψούρας του Άνακτα κσι βρέθηκε δικτάτορας το 1936.
Το χάλι της πολιτικής και κυβερνητικής ζωής από το 1933 και μετά με απανωτά κινήματα και επεμβάσεις στρατιωτικών , ατομικές των πολιτικών αντιπαλότητες αλλά και κρυφές συμφωνίες με στόχο βασικά τις καρέκλες της εξουσίας και τα κρατικά ταμεία της καλοπέρασης, βενιζελικοί και βασιλικοί δημοκράτες κσι αντιμοναρχικοί μοναρχικοί και αντιβενιζελικοί κοινοβουλευτικοί και αντικοινοβουλευτικοί λα’ι’κοί και φιλελεύθεροι ,αγλύφτες και σφογγοκολάριοι , κουμουνιστές και τροτσκιστές , συντηρητικοί και σοσιαλιστές, Αθηνα’ι’κά κοινωνικά τζάκια και Επτανήσιοι κόμηδες, ξενόδουλοι Αγγλοπροσανατολισμένοι και ξενόδουλοι Γερμανοπροσανατολισμένοι, πολιτικοί κίναιδοι ( ο υπουργός ήταν κίναιδος ) μυστικές βασιλόφρονες εταιρείες και σοσιαλιστικόδιεθνή σχήματα, παπάδες κατάσκοποι ( ο πατήρ Δημήτριος δτο παρεκκλίσιον του Ευαγγελισμού -ο Άγγλος Μπάλφουρ -εξομολογητής των πολιτικών και του θρόνου σπ το 1935 και μετά, ο ου’ι’σκόφλυξ μόνιμα μεθυσμένος Εγγλέζος Πρέσβης Ουοτερλόου … και άλλα ωραία τέτοια πρόσωπα κσι καταστάσεις, συνθέτουν το Ελληνικό πολιτικό σκηνικό από τις εκλογές του 1933 και μετά.
Το υπόβσθρο ήταν το Αμερικάνικο οικονομικό κράχ του 1929 , η Αγγλική χρεωκοπία με την ανυποληψία της Αγγλικής στερλίνσς έκτοτε και η Ελληνική χρεωκοπία του 1932 στα χέρια του Ελ.Βενιζέλου.
Το κοινωνικό σώμα της Ελλάδος είχε μετραπεί σε ρευστό μσγμα και κινούμενη άμμο, παρά το μεγάλο βαθμό γεωργίας αυτοκατανάλωσης κσι γενικά του αντιπραγματισμού στην οικονομική ζωλη της χώρας τότε.
Ο Αλέξανδρος Σβώλος ( του Συνταγματικού Δικαίου ) προειδοποιούσε σπό τότε. » Η πολιτική ατσθεια είχε κοινωνικό υπόβαθρο ».
Σε ρευστό ,με χαμηλό ιξώδες, κοινωνικό σώμα δεν μπορούσσν
να στηθούν κοινωνικοί κσι οικονομικοί αναγκαίοι ( μετά την χρεωκοπία του 1932 ) μετασχηματσμοί.
Ο κατοπινός καταστρεπτικός για την χώρα εμφύλιος πόλεμος 1944-1949 ουσιατικά,δεν μπορούσε παρά να ήταν η μετασχηματισμένη δομικά στον χρόνο εξέλιξη του προπολεμικού παραπάνω κοινωνικού ρευστού.