Το παλιό μπακάλικο του μπάρμπα Γιώργου Διγενή στην Κατούνα Λευκάδας

Ο μπάρμπα Γιώργος και το «σερφάρισμα» στη Κατούνα!

Του Κώστα Σκλαβενίτη

Για να δίνουμε κίνητρα στους νέους έχω διαπιστώσει πως για να διαβάσουν ένα θέμα πρέπει να τους μιλάς για το Internet. Το πρώτο που θα ζητήσουν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν είναι ο κωδικός του wi fi. Η νεολαία ζει στην εποχή της βέβαια κι εφόσον αυτή το παρέχει καλά κάνει και το χρησιμοποιεί.

Ακόμη και μεγάλοι σήμερα σε ηλικία έχουνε επαφή με το διαδίκτυο και χρονολόγιο στο facebook. Είναι πολύ καλά μέσα αρκεί να τα χρησιμοποιείς σωστά. Η επικοινωνία και η ενημέρωση γίνονται αστραπιαία. Από το σπίτι σου πλέον μαθαίνεις οτιδήποτε συμβαίνει στο πλανήτη μας, δουλεύεις, γράφεις και δημοσιεύεις.

Έκανα αυτή την εισαγωγή διότι στο χωριό μας τη Κατούνα όπως ανεβαίνουμε τη πλατεία, δεξιά μας συναντάμε το παλιό μπακάλικο του μπάρμπα Γιώργου Διγενή. Έζησα στο χωριό από το 1960-1970. Θυμάμαι πολύ καλά το μπάρμπα Γιώργο και το μπακάλικό του.

Επειδή ήμουνα πρόθυμος και γρήγορος στα θελήματα, όλη η γειτονιά εμένα έστελνε στα μπακάλικα του χωριού. Την εποχή εκείνη υπήρχαν του μπάρμπα Γιώργου, του Θοδωρή Γουρζή (Μουστακά) και δύο των Τζωνέων του Κώστα και του Παναγιώτη Λογοθέτη.

Η αναφορά σήμερα γίνεται στο μπάρμπα Γιώργο λόγω του φωτογραφικού υλικού που ήρθε χτες βράδυ στα χέρια μου.

Κάθε φορά που πήγαινα στο συγκεκριμένο μπακάλικο θα ανέβαινα στη πλάστιγγα για να ζυγιστώ.

Όσοι ήτανε μέσα γελούσανε διότι ήμουνα μια σταλιά και κάθε μέρα σχεδόν ανέβαινα και με ζύγιζε ο μπάρμπα Γιώργος. Η αλήθεια είναι πως πέραν του σκαριού μου με είχαν διαρκώς και στο πάνω κάτω οι δικοί μου, οι συγχωριανές από τα Κολλοκάτα, ο Μπάρμπα Ηλίας ο Γουρζής με τη Συμβουλία και η θειά Διονύσω που έμενε ακριβώς απέναντι μας. Και για να τα λέω όλα…έπαιρνα και τη δεκάρα ή το δικαρο (μονόλεπτα και δίλεπτα της δραχμής ) που τυχόν ήτανε τα ρέστα.

Του μπάρμπα Γιώργου το μαγαζί πέραν από μπακάλικο είχε και ωραίο εξωτερικό χώρο με πεζούλια.

Εκεί την Άνοιξη και το Καλοκαίρι που έφτιαχνε ο καιρός το απόγευμα αρκετοί χωριανοί επειδή το μαγαζί «είχε» wi fi πηγαίνανε και σερφάρανε. Όλα τα νέα του χωριού αναμεταδιδόταν με ταχύτητα φωτός. Κόσμος πήγαινε κι ερχότανε έστω και για λίγο ώστε να ενημερωθεί για τα νέα του χωριού αλλά και ευρύτερα της Λευκάδας.

Στη πρώτη φωτογραφία έξω στα πεζούλια διακρίνονται από αριστερά Κατερίνα Μπάλτσα (Τσοτσώ), Βασιλης Λογοθέτης(Τσιτσίνας), μπάρμπα Γιώργος, Μαρία Λογοθέτη (Προσφυγοπούλα) γυναίκα του Τσιτσίνα, Χρήστος Κολλόκας (Μπεκέμης).

Δεξιά ο Δημήτρης Διγενής (Ντάλες), η Ζωίτσα Κοντογιάννη γυρισμένη με την πλάτη και μια ακόμη που δεν αναγνωρίζεται.

Στη δεύτερη φωτογραφία ο μπάρμπα Γιώργος σε ώρα εργασίας. Διακρίνω πίσω τη νομιμότητα του από την άδεια, μια λάμπα με το λαμπογιάλι σε περίπτωση διακοπής ρεύματος, το θερμόμετρο του παπαγάλου Λουμίδη, τις κανέλες και μπροστά του δυο ζυγαριές. Την τάξη στο μπακάλικο την αφήνω ασχολίαστη.

Στη Τρίτη φωτογραφία ο μπάρμπα Γιώργος με τον κουρέα του χωριού Κίμωνα Φωτεινό και τη Μαρία Λογοθέτη.

Τις φωτογραφίες και τα ονόματα (όσα δεν θυμόμουν) μου έδωσε ο γιος του μπάρμπα Γιώργου Νικόλαος Διγενής γνωστός και ως «Τσικολίνος».

(Αναδημοσίευση από τη Δημόσια Ομάδα στο fb «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΟΥΝΑΣ»)
_________________________________
Σχετικά:
Τα μαγαζάκια των χωριών μας (Μέρος Α΄)
Τα μαγαζάκια των χωριών μας (Μέρος Β΄)
Παλιά διακοσμητικά κάδρα σπιτιών και μπακάλικων της δεκαετίας του 1960