Κάτι γίνεται στο ιστορικό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στους Σκάρους

Διορίστηκε Ηγουμενοσυμβούλιο – Ακούστηκε και πάλι το «Χριστός Ανέστη» με αφορμή την πανήγυρη της Μονής

Πανηγύρισε με κάθε λαμπρότητα, την Κυριακή 23 Απρίλη, ιερουργούντος του Μητροπολίτη Λευκάδας κ. Θεοφίλου και παρουσία πλήθους προσκυνητών, το ιστορικό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στα Κολυβάτα Λευκάδας.

Ο διορισμένος Ηγούμενος της Μονής του Αγίου Γεωργίου στους Σκάρους π. Γεώργιος Δέλλας

Σίγουρα βέβαια το πανηγύρι δεν ήταν αυτή τη φορά «πάγκοινο», λόγω ίσως και του γεγονότος ότι λειτουργούσε την ίδια ώρα και ο ενοριακός Ναός Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στη Νικιάνα όπου τελέσθηκε και κάποιο μνημόσυνο, και όπως το περιγράφει να γινόταν σε άλλες εποχές ο συγχωριανός μας φιλόλογος και ιστορικός κ. Σπ. Σούνδιας, που έχει φέρει στο φως με επίμονη και επίπονη δουλειά μια σειρά στοιχεία που άπτονται της ιστορικής και κοινωνικής ζωής των οικισμών της περιοχής του Αλεξάνδρου, και ο οποίος γράφει:

«Λαμπρότερο απ΄ όλα ήταν το πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου που γινόταν με την κοινή σύμπραξη των κατοίκων της περιοχής και ήταν σημαντικό γεγονός. Την αίγλη την έδιναν και οι συγκυρίες, όπως η σύμπτωσή του με το Πάσχα, τον ερχομό της άνοιξης, τις συμβάσεις των τσομπάνηδων… Το μοναστήρι είχε και διέθετε τα απαραίτητα (σφαχτά, τυρί, κρασί) και μαζί με την προσφορά των πιστών, που το κατάκλυζαν οικογενειακά, γίνονταν, όπως το θέλει η παράδοση και το θυμούνται οι παλιότεροι, εκεί στο χώρο του, πάγκοινο πανηγύρι…».

Ήταν όμως η πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια που η (Αρχιερατική) Θεία Λειτουργία τελέστηκε στο ερειπωμένο από κάθε άποψη Καθολικό του Μοναστηριού και όχι στον περιβάλλοντα χώρο, όπως συνηθίζονταν τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια. Και λέμε από κάθε άποψη γιατί μέχρι και τα θυρόφυλλα πάρθηκαν πριν κάμποσα χρόνια, τα οποία εκτίθενται πλέον στο Μουσείο Φανερωμένης και μόνο το ετοιμόρροπο τέμπλο και οι μισοκατεστραμμένες τοιχογραφίες έχουν απομείνει να θυμίζουν κάτι από την την παλιά του αίγλη. Είχαμε προλάβει να τα φωτογραφήσουμε στο Καθολικό του Μοναστηριού, όταν όμως προσπαθήσαμε να κάνουμε το ίδιο στο εν λόγω Μουσείο, δώσαμε μάχη με το «απαγορεύεται η φωτογράφηση» κ.λπ., μέχρι που φύγαμε απηυδισμένοι και αφού λάβαμε την υπόσχεση ότι θα επιστραφούν ξανά στο Μοναστήρι όταν αυτό φτιαχτεί. Για να δούμε…

Γιατί ήταν επίσης η πρώτη φορά που ακούσαμε δια στόματος του Μητροπολίτη Λευκάδας κ. Θεοφίλου ότι έχουν ολοκληρωθεί όλες οι διαδικασίες και έχει εκδοθεί πλέον το Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο η Μονή του Αγίου Γεωργίου είναι ήδη ανοιχτή και λειτουργεί ως ανδρώα Μονή.

Πρόσθεσε επίσης ο Μητροπολίτης: «Απ΄ ό,τι γνωρίζετε, μέχρι της αφίξεώς μου εδώ, η Λευκάδα μας μόνη και μοναδική ανδρώα Μονή είχε την Παναγία μας. Δεν είναι όμως ωραίο για την Παναγία μας να υπάρχει μόνο ένα Μοναστήρι ευπρεπισμένο και όλα τα Μοναστήρια της Νήσου να είναι σε αυτή την αθλία κατάσταση. Άρα λοιπόν και αυτά, αφού δε ζούμε περίοδο Ενετοκρατίας, δεν ζούμε περίοδο διωγμών, πρέπει να ανοίγονται σιγά-σιγά στην πορεία του χρόνου. Να ξαναμυρίσει έστω στην αυλή αυτών των Μονών το λιβάνι…».

Ηγούμενος της Μονής διορίστηκε ο π. Γεώργιος Δέλλας, εφημέριος στο Νυδρί και ασκών στο παρελθόν καθήκοντα ηγουμενεύοντος στη Μονή του Αγίου Νικολάου Ιράς. Στη Διαχειριστική Επιτροπή της Μονής, που θα εκτελεί χρέη Ηγουμενοσυμβουλίου, διορίστηκαν επίσης ως δεύτερο μέλος της επιτροπής ο π. Δημήτριος και ως τρίτο μέλος ο π. Δημήτριος Φυτσιλής.

Είναι αλήθεια, και θα πρέπει να επισημανθεί, ότι ο Μητροπολίτης Λευκάδας κ. Θεόφιλος από την πρώτη ακόμα στιγμή που πάτησε το πόδι του στη Λευκάδα και ανέλαβε τα ηνία της τοπικής Εκκλησίας ενδιαφέρθηκε τα μέγιστα και ξεκίνησε μια σημαντική προσπάθεια στο να λειτουργούν έστω ή να αναβιώσουν στο βαθμό που ήταν δυνατό κάποια εγκαταλελειμμένα από χρόνια και διάσπαρτα σε όλο το νησί της Λευκάδας Μοναστήρια και ναΐδρια. Μέχρι ακόμη και στην Παναγιά (Ευαγγελίστρια) των Σκάρων μύρισε λιβάνι και ακούστηκαν ξανά ψαλμωδίες μετά από πολλές δεκαετίες. Ποιος το φαντάζονταν! Θα ήταν αδιανόητο πριν λίγα χρόνια.

Όπως είναι αλήθεια επίσης ότι όλα τα παλιά Μοναστήρια της Λευκάδας υπάχθηκαν μετά τη διάλυσή τους, μαζί με τα όποια περιουσιακά τους στοιχεία, στην εν ενεργεία ανδρική Μονή της Φανερωμένης. Που τα άφησε όλα αυτά τα χρόνια στη μοίρα τους, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σήμερα σε αυτή την άθλια κατάσταση. Τώρα που θυμάμαι μας έλεγε πριν λίγο καιρό ένας συγχωριανός μας που είχε κάποιο μπέρδεμα με το Κτηματολόγιο -και ποιος δεν έχει!- ότι ένα παλιό αμπέλι που κληρονόμησε από τον πατέρα του, ευτελούς σήμερα αξίας, έχει γραφτεί κατά λάθος στη Μονή Φανερωμένης και νομίζαμε ότι μας κοροϊδεύει. Τι δουλειά έχει η Φανερωμένη στα Κολυβάτα. Πρέπει όμως να ήταν αλήθεια!

Στο κήρυγμά του προς το εκκλησίασμα ο Μητροπολίτης κ. Θεόφιλος αφού τόνισε ότι το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου έχει ακτινοβολία και εκτός του νησιού της Λευκάδας πρόσθεσε: «Επειδή τυγχάνω να είμαι και αντιπρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί του θρησκευτικού και προσκυνηματικού Τουρισμού πολλοί, χιλιάδες μπορώ να πω, θα έρθουν φέτος να επισκεφτούν τη Λευκάδα και ειδικά αυτά τα προσκυνήματα. Και εγώ θα πρέπει να είμαι κρυμμένος, γιατί θα δέχομαι ερωτήσεις: γιατί τα αφήσατε. Αλλά εγώ δεν ήμουν πριν Επίσκοπος και δεν είχα την ευθύνη. Εκείνο που μπόρεσα να κάνω. Είδατε βρήκα πόρτες κλειστές. Άρα λοιπόν πρέπει να το έχεις, να μπορείς, να θέλεις και να εργάζεσαι, γιατί όπως λένε και οι άγιοι δεν πρέπει να έχουμε σακούλι. Αυτό εγώ το πιστεύω. Πρέπει να διαθέτεις για το Χριστό, γι΄ αυτά εδώ τα οικοδομήματα. Για σκεφτείτε πως ήταν αυτός εδώ ο Ναός πριν ακόμη καταντήσει σε αυτό το χάλι. Δείτε από πίσω ακόμη φαίνεται η Πλατυτέρα. Σκεφτείτε τι αγιογραφίες είχε εδώ γύρω γύρω και πως ήταν το τέμπλο.

Αυτό το τέμπλο λόγου χάριν είναι το ίδιο τέμπλο το οποίο εγώ εδώ και δεκαεννέα χρόνια έφτιαξα στο νησάκι μας, τον Κάλαμο…. Γι αυτό εμείς το τέμπλο, σε ένα ξωκλήσι όχι μέσα στο νησί -ελάτε στον Άγιο Γεράσιμο να δείτε- δώσαμε τότε ως προκαταβολή 21.000 ευρώ. Βγήκαν και άλλα στην πορεία, να φτιαχτούν εικόνες. Εδώ που είναι οι εικόνες; Εκεί τις είχαμε τις εικόνες, τις πάνω και τις κάτω. Τις αναπαλαίωσε το υπ. Πολιτισμού, το οποίο πληρώσαμε συν το επικουρικό συνεργείο που ήρθε. Επί τέσσερις μήνες αναπαλαιώναμε το τέμπλο… Το ίδιο τέμπλο ήταν και εκεί, μάλλον ο ίδιος κατασκευαστής τα έκανε. Θέλει όμως αγώνα. Κάποιος πρέπει να παίρνει την σκυτάλη αλλά να υπάρχει από πίσω και ακολουθία, γιατί ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη».

Είπε επίσης ότι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού θα ανοίγει που και που το Μοναστήρι ώστε να λειτουργεί και να είναι επισκέψιμο για τους ντόπιους αλλά και τους επισκέπτες του νησιού, επισημαίνοντας ότι όταν ένα μοναστήρι είναι ανοικτό αυτό θα είναι καλό για όλη την περιοχή, και πρόσθεσε:

«Κάποιοι δεν ενδιαφέρθηκαν μέχρι τώρα γι΄ αυτή την Ιερά Μονή, που νομίζω δεν ήταν σύξυλη, αλλά ήταν κάπου υπαγόμενη, σε κάποια άλλη Μονή. Αλλά η αδιαφορία ξέρετε πολλά μπορεί κι εδώ να κάνει. Την επιτροπή στην οποία από σήμερα δίνω την σκυτάλη την περιμένει έργο πολύ. Κι αυτή η επιτροπή, η διοικούσα Διαχειριστική Επιτροπή, που θα εκτελεί χρέη Ηγουμενοσυμβουλίου, διορίζεται μόνο υπό του επισκόπου που έχει την άμεση διοικητική εξουσία επί των Ιερών Μονών και των Ιερών Ναών. Διόρισα πρόεδρο αυτής της επιτροπής με χρέη Ηγουμένου τον ακούραστο, θα λέγαμε, και αγαπητό σε όλους μας π. Γεώργιο Δέλλα, ο οποίος σήμερα εορτάζει. Από της σήμερον ο πατήρ Γεώργιος πήρε το διοριστήριο έγγραφο του Επισκόπου, μαζί με τον π. Δημήτριο ως δεύτερο μέλος της επιτροπής και τον π. Δημήτριο Φυτσιλή ως τρίτο μέλος της διαχειριστικής επιτροπής.

Όλοι μας λοιπόν θα στηρίξουμε αυτή την επιτροπή ώστε να μπορέσουμε να έχουμε ανοικτό το καθολικό αυτής της Μονής. Μου έλεγαν κάποιοι γνωστοί μου που τους έφερα να δουν τη Μονή: Σεβασμιώτατε ντρέπομαι που βλέπω σε αυτό το χάλι αυτή τη γνωστή, την πασίγνωστη, Μονή του Αγίου Γεωργίου των Σκάρων. Κι απήντησα στους αδελφούς μου ότι εγώ δεν φταίω. Κάποτε είχα πει στον αείμνηστο προκάτοχό μου: ενδιαφέρεστε μόνο για το προσκύνημά σας, αλλά για τα άλλα γιατί; Η απάντηση που σε εισέπραξα από τον μακαριστό ήταν άκαρπη. Γι αυτό λοιπόν απ΄ αυτούς τους φίλους και σεις εισπράττετε το ερώτημα, γιατί είναι έτσι τα μοναστήρια; Έγιναν έτσι γιατί οφείλεται στην αδιαφορία. Για μένα, λοιπόν, δεν με απασχολεί ούτε ο πόλεμος, ούτε η έχθρα, ούτε η διαβολή, ούτε η καλοπέραση. Με ενδιαφέρει να λειτουργούμε τα Μοναστήρια έστω και στην αυλή.

Ξέρετε ότι από την πρώτη στιγμή του 2008 -αυτό δεν το έχω αναφέρει γιατί ολίγο ομιλώ και καθόλου δεν γράφω- η πρώτη δουλειά ήταν -ξέρουν οι πατέρες εξάλλου- να φτιάξουμε αυτή τη μελέτη. Από το 2008 αδελφοί μου. Κάποιοι το γνωρίζετε, γιατί σε κάποιους ο ίδιος χτύπησα την πόρτα. Σε κάποιους την βρήκα ανοικτή, σε κάποιους κλειστή και από κάποιους έγινα και κακός. Αλλά για τον Άγιο Γεώργιο λέω «Δόξα τω Θεό». Αλλά η μελέτη έγινε, ενεκρίθη υπό της Αρχαιολογίας και από το Υπουργείο. Από όλες τις Υπηρεσίες που έπρεπε να περάσει. Είναι εγκεκριμένη αλλά είναι στο ντουλάπι, γιατί χρειάζονται χρήματα. Να βρεθεί κάποιος-κάποιοι. Τώρα βάλαμε την επιτροπή μπροστά και σιγά σιγά με υπεράνθρωπους αγώνες και προσπάθειες…

Η μελέτη εδώ υπάρχει, ήταν το πρώτο μας μέλημα και το πρώτο μας έργο που μπήκα μπροστά, γιατί μου άρεσε πολύ και πάντοτε το σκεπτόμουν ως Γραμματεύς της Ιεράς Συνόδου που ήμουν και επί μακαριστού Σεραφείμ και επί μακαριστού Χριστοδούλου και τώρα του Ιερωνύμου. Και όταν είχε ανοιχτεί κάποτε το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο τότε είχα τηλεφωνήσει εδώ, αλλά βρήκα τα τηλέφωνα κατεβασμένα και τα μάτια και τα αυτιά κλειστά. Ότι σε αυτό το πρόγραμμα μπορεί να μπει αυτή η Μονή αλλά και άλλοι Ναοί. Αλλά και τότε όμως δεν υπήρξε καρποφορία. Ελπίζω τώρα που είμαι ήδη Επίσκοπος εδώ ότι θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι και εδώ με τους καλούς μας εσάς ανθρώπους και με αυτούς τους ανθρώπους που δεν είναι από εδώ, οι οποίοι -δεν πρέπει να είμαστε τόσο πολύ τοπικιστές- είδατε εκεί στο Νικολή κάποιοι φίλοι μας ξένοι τι μας έκαναν. Είδατε κάποιοι δικοί μας άνθρωποι στον Άγιο Γεώργιο του Μπισά του Μαραντοχωρίου τι έγινε ένα βράδυ. Έγινε ένα θαύμα. Υπήρχε η μελέτη και το Μοναστήρι με μία ανακοίνωση όπως σήμερα το έφτιαξαν κάποιοι δικοί μας εκεί άνθρωποι.

Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο διορισμένος Ηγούμενος π. Γεώργιος Δέλλας, ο οποίος αφού ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη για την παρουσία του στη Θεία Λειτουργία πρόσθεσε:

«Από την αρχή που ήλθα στη Λευκάδα υπήρχε η θέληση να αναλάβω αυτό το Μοναστήρι και να μπορέσουμε με τις πενιχρές δυνάμεις μας αλλά και με αισιοδοξία και τη δική σας συμπαράσταση και ευλογία να κάνουμε σε πρώτη φάση λειτουργικό το Καθολικό της Μονής. (Παρεμβαίνοντας ο Μητροπολίτης τόνισε ότι δεν ανέλαβε τότε το Μοναστήρι γιατί του «φόρτωσε» το Μοναστήρι της Ιράς και πρόσθεσε: «Τώρα σας αναθέτω την Ιερά αυτή Μονή και προσέξτε είναι ο πρώτος μοναχός που εγγράφεται εδώ στον Άγιο Γεώργιο με χρέη Ηγουμένου…»). Ο συνδυασμός της Μονής με το δρυοδάσος των Σκάρων θα αποτελέσει πόλο έλξης των τουριστών που λατρεύουν τον θρησκευτικό αλλά και τον φυσιολατρικό τουρισμό… Το Μοναστήρι αυτό όταν έκλεισε υπάγονταν σε ένα άλλο μοναστήρι εδώ στη Λευκάδα που είχε και την ευθύνη της συντήρησής του. Θέλω να επισκεφτείτε όσοι δεν έχετε πάει στο Εκκλησιαστικό Μουσείο της Φανερωμένης να δείτε ότι όλα τα κειμήλια της Μονής, εικόνες, βιβλία, τα οποία είναι του 14ου-16ου αι., είναι όλα εκεί. Να ξέρετε δηλαδή τι πλούτο είχε το Μοναστήρι που είναι σήμερα στα κακά του χάλια».

Ευχαρίστησε τέλος τους συλλόγους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή για την βοήθειά τους καθώς και τον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Αλεξάνδρου κ. Σπ. Νίκα για την προσφορά του στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, ενώ σε ανάμνηση της πρώτης αρχιερατικής λειτουργίας στο Μοναστήρι δώρισε στον Μητροπολίτη ένα καραβάκι.