Σκοπός στην υδροφόρα

ΣΚΟΠΟΣ ΣΤΗΝ ΥΔΡΟΦΟΡΑ

Άναψαν του Λαύριου τα φώτα.
Στο θολωμένο μυαλό φεγγίζουν απόμακρα…
Της καρδιάς ο χτύπος παράξενος…
Ο φόβος του άγνωστου φωλιασμένος στα σπλάχνα…
Τον ήλιο μου κρύβει το σκοτάδι της πλάνης τους…
Ποιό Γολγοθά ο βαρκάρης με διάβηκε;
Σκυθρωπός… Για το κρανίου μέλαθρο λάμνουν τα χέρια του…

Δεκαοχτώ χρονών!
Πότε, Πατρίδα, σ’ αδίκησα;
Ο ορίζοντας στην αυλή του σπιτιού μου επλάταινε…
Μια ιδεολογία μόνο με έπλασε…
Αυτή, που τίμιο της αγροτιάς αγώνα τη βάπτισαν…
Στα χέρια οι ρόζοι γήλοφους έκτισαν…
Το τριτσωμένο σακάκι φοράω στην πλάτη μου.
Πικρό ψωμί, στου λυχναριού το λάδι εβούτηξα!
Και για τους δυο μας πολύτιμο…
Ζωή ξεπηδούν οι σταγόνες του!
Πότε, Πατρίδα, σ’ αδίκησα;
Eκ κοιλίας μητρός με στιγμάτισαν…
Aνατροπέας… Στο μητρώο αρρένων εδήλωσαν…
Tο στίγμα φέρω στο μέτωπο…
Διπλό προπατορικό αμάρτημα βαραίνει τη ζήση μου…
Μόνο το ένα, το βάπτισμα έδιωξε…
Τ’ άλλο, που ελευθεροφροσύνη το είπανε,
με μύρο ανεξίτηλα μ’ έρανε!
Αυτό που θαρρούν υπονόμευση…

Μακρονήσι χίλια εννιακόσια πενήντα τέσσερα…
Σκοπός στην υδροφόρα… Τα νέα καθήκοντα…
Το νέο χρέος, που η πατρίδα με έταξε!
Γκεσέμι άγριο, στα σύρματα μ’ έκλεισαν…
Πέτρα, ήλιος, ουρανός και αρμύρα!
Ουρανέ, σαν τους γέρανους του Ιβύκου,
μαρτυρία μου νάσαι…
Να φοβερίζεις το μέλλον…
Σατράπηδες να μην ξαναγεννήσει η Χώρα…
Σωφρονισμός! Στις πέτρες του έλιωσα…
Σ’ αυτές τη μεταμέλεια ζήτησαν…
Πέτρες αμέτρητες τα χέρια μου έσπασαν!
Δρομολόγια σε Λαύριο, Σούνιο,
υλικά των νεοπαρθενώνων κουβάλησα…
Δίπλα που ο Ποσειδώνας τηράει το πέλαγος,
πανώριος και λεύτερος!
Στουρνάρι η καρδιά, στο σφυρί δεν εκιότεψε…
Νέος ενάρετος κύκλος…
Στο Τριεθνές και στη Σύρα…
Και ξανά στη Μακρόνησο… Σωφρονισμός!
Μια λέξη που την ζωή μου εστοίχειωσε.
Μέχρι βαθέως γήρατος να πλανιέται στο βλέμμα μου…
Σωφρονίστηκα άραγε;
Ή, ογδοντάχρονος, λεύτερος, βαδίζω στο τέλος μου;

(Βασισμένο στην περιπέτεια του Γιώργου Γεωργάκη (Καραδήμα), απ’ τους Σφακιώτες Λευκάδος, όπως ο ίδιος μου τη διηγήθηκε. Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 στρατεύθηκε στη Νέα Πέραμο και βρέθηκε… εκτοπισμένος στη Μακρόνησο).

Φωτό:
Λευκαδίτες στο Γ΄ Τάγμα Σκαπανέων στη Μακρόνησο το 1948. Από το φωτογραφικό αρχείο του Νίκου Μάργαρη που έχει δημοσιευτεί στο Ψηφιακό Μουσείου Μακρονήσου.

Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας ο Νίκος Μάργαρης αναφέρει: «Από αριστερά, ορθοί: 3. Μάλφας Ν., 4. ο ναύτης Αποστόλης Σάντας (ο ήρωας που μαζί με τον Μαν. Γλέζο γκρέμισαν τη πολεμική γερμανική σημαία από την Ακρόπολη τη νύχτα της 30-31 Μαΐου 1941), 5. Γατζίας Καλίστρατος Καθιστοί: 1. Κατωπόδης Γ., 2. Καραμποΐκης Επ., 4. Θερμός Νίκος»