Χειρόγραφο Γιώργου Σγουρού (Μέρος 13ο και τελευταίο)

Άποψη του ηρωικού χωριού της Βαυκερής στις αρχές του προηγούμενου αιώνα

Στο κομμάτι αυτό του χειρόγραφου ημερολογίου του, που είναι και το τελευταίο σχετικά με το νησί της Λευκάδας, ο Γ. Σγουρός, ειδικός απεσταλμένος της Περιφερειακής Επιτροπής του ΕΑΜ στη Λευκάδα το διάστημα από τον Φεβρουάριο του 1944 μέχρι τον Μάη του 1944, περιγράφει τις εντυπώσεις του από τη συναναστροφή του κατά τη διάρκεια της παραμονής στο νησί μας με τους Λευκαδίτες, ή όπως ο ίδιος γράφει τις «γενικότερες αντιλήψεις του για τους Λευκαδίτες», και χτυπάει, κατά την ταπεινή μας άποψη, «κέντρο», χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι μπαίνουμε στα χωράφια μιας βαθύτερης κοινωνιολογικής προσέγγισης.

Διατηρείται η αρχική ορθογραφία του χειρόγραφου. Συνέχεια από το Μέρος 12ο.

«Είναι ευκαιρία να γράψω τις γενικότερες αντιλήψεις π.χ. για τους Λευκαδίτες.

Πρόκειται για ξεχωριστή πάστα ανθρώπων από όλους τους έλληνες. Διακρίνεται για την φιλεργατικότητά του. Η Λευκάδας εκτός ορισμένων παραλιακών περιοχών που είναι ευφορότατες καλυμένες από ελαιώνες και λεμονιές η κεντρική Λευκάδα είναι πετρώδης και άγονη. Όλα όμως τα βουνά χάρη στο φιλόπονο Λευκαδίτη έχουν μετατραπή σε αμπέλια παρά το ελάχιστο της αποδοτικότητάς τους. Ολόκληρες καλλιεργημένες εκτάσεις δεν δείχνουν καθόλου χώμα. Βλέποντας το χειμώνα καλλιεργημένο χωράφι σχηματίζεις την εντύπωση ότι πρόκειται για καινουργιοφτιαγμένο σκυροστρωμένο δρόμο που ακόμα δεν πέρασε ο οδοστρωτήρας. Αγαπά όμως το χωράφι του και το προσέχη σαν παιδί του.

Παρά τον κακόν τρόπον ζωής λόγω των πτωχών μέσων που διαθέτουν για την συντήρησή τους, είναι υγιείς και εύσωμοι. Στα χωριά επικρατεί το πατριαρχικό σύστημα συμβίωσης. Ο άνδρας έχει πάντα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο και η υπόλοιπη οικογένεια υπακούη. Αυτό τον έχει κάνει εγωιστή και αν δεν προσέξη κανείς αυτόν τους τον εγωισμό μπορεί να δημιουργήση πολύ κακές συνέπειες. Ο Λευκαδίτης θιγόμενος στον εγωισμό του είναι ικανός για όλα ακόμη και για έγκλημα. Η λευκαδίτικη βεντέτα είναι βαθειά ριζωμένη στους Λευκαδίτες και αυτή είναι απόρρεια του εγωισμού τους.»

(Πηγή: Ιωάννης Α. Αναγνώστου, «Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ (1941-1944)», διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Τομέας Ιστορίας Νεώτερων Χρόνων), 2002.)
____________________________

Διαβάστε ακόμη: