Στους Σκάρους πάλι, το μοναδικό στο είδος του στα Ιόνια Νησιά αρχέγονο δρυοδάσος της Λευκάδας

Το γηραιότερο ρουπάκι των Σκάρων με ηλικία γύρω στα 1.000 χρόνια

Στους Σκάρους πάλι και για όσο καιρό θα μας βαστούν ακόμη τα πόδια. Ο ήλιος καίει την εποχή αυτή αλλά τα θαμνοσκέπαστα μονοπάτια και οι πυκνές φυλλωσιές των αιωνόβιων ρουπακιών προστατεύουν από τις ακτίνες του, χαρίζοντας μια αναζωογονητική για την εποχή δροσιά.

Με ευχαρίστηση διαπιστώνουμε, για μια ακόμη φορά, ότι δεν είμαστε μόνοι. Κι άλλοι περιπατητές, ξένοι οι περισσότεροι, εξερευνούν -έστω και με το αυτοκίνητο- αυτό το μοναδικό στο είδος του στα Ιόνια Νησιά αρχέγονο δρυοδάσος. Οι πιο πολλοί έχουν ανέβει για τη θέα. Για να χαζέψουν από ψηλά τους οικισμούς της ανατολικής ακτογραμμής και τα Πριγκηπονήσια, που όταν είναι καθαρός ο ορίζοντας, λες, έτσι δα να κάνεις με το χέρι και θα αγγίξεις ένα ένα τα νησάκια που απλώνονται στα πόδια του Νυδριού.

Ανταλλάξαμε δυο κουβέντες. Πως σας φαίνεται; Σας αρέσει το δάσος;

– Πολύ ωραίο. Δεν το περιμέναμε! Εγώ (συνόδευε μια παρέα ξένων), είμαι από το Νυδρί. Πρώτη φορά έρχομαι…

Για φαντάσου! Γύρω στα τριάντα με σαράντα, μια ζωή αντίκρυζε τις κορφές των Σκάρων -κατάφατσα με τον οικισμό του Νυδριού το Αγραπιδούλι, τα Αμπέλια κι άλλες τοποθεσίες- και πρώτη φορά ανέβηκε στο βουνό. Φίλε, εσύ έχασες! Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Δεν αποτελεί όμως και εξαίρεση, αφού πολλοί είναι οι κάτοικοι του νησιού μας που μόνο από ακούσματα ξέρουν για τους Σκάρους.

Σταμάτημα για καλημέρισμα και προσκύνημα συνάμα στον «Μαθουσάλα» των Σκάρων. Το γηραιότερο, ίσως, ρουπάκι του δάσους, στην περιοχή «Μουσταφά». Μια πρόχειρη δενδροχρονολόγηση ανεβάζει την ηλικία του στα 900 με 1.000 χρόνια. Είναι υγιέστατο ακόμη, με περίμετρο 6.90 μ. και ύψος γύρω στα 20 μ., όταν η αρχαιότερη βελανιδιά της Ευρώπης που βρίσκεται στην Ήπειρο έχει περίμετρο 7.06 μ., μόλις δηλαδή 16 εκ. περισσότερο, και θεωρείται ότι έχει ηλικία 1.300 ετών. Ο μπάρμπα Λάκης Κολυβάς – Μπερδεμπές, που είχε για δεκαετίες τη στάνη του λίγα μέτρα πιο πάνω, μας είχε μιλήσει κάποτε με θαυμασμό γι΄ αυτό. Πριν την επίσημη ανακοίνωση της δασολόγου κας Αναστασίας Β. Γαζή στην πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε ο Σύλλογος Επαγγελματιών και Προστασίας Περιβάλλοντος Νικιάνας. (Δες εδώ).

Μια ανακοίνωση που θα έπρεπε να έχει σημάνει πανστρατιά στην τοπική κοινωνία. Πανκινητοποίηση όλων των τοπικών αρχόντων για την ανάδειξη και τη σωτηρία του δάσους, που αποτελεί, κατ΄ εμάς, μαζί με τις άλλες φυσικές ομορφιές του τόπου μας, όλο αυτό που αποκαλούμε πράσινο, το υπ΄ αριθμό ΕΝΑ συγκριτικό πλεονέκτημα του νησιού μας, έναντι άλλων κοντινών και πιο μακρινών ακόμη τουριστικών προορισμών. Αυτό θα περίμενε κανείς να έχει συμβεί σε μια κοινωνία που νοιάζεται για την βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη. Όχι όμως στο Λευκαδιστάν, που είναι κανόνας για τους πολλούς το «μη μου τους κύκλους τάραττε», ενώ κάποιοι άλλοι αναλίσκονται, τώρα που έχουν βαλτώσει τα όποια αρχικά τους οράματα, στους δονικιχωτισμούς περί προσέλκυσης Κινέζων τουριστών και επενδύσεων. Όμως, παρά την εδώ αδιαφορία, ίσως η σωτηρία επέλθει τελικά με «έξωθεν» βοήθεια. Ίδωμεν!

Στις ανατολικές υπώρειες του βουνού βρήκαμε αυτή τη φορά μια ακόμη από τις πολλές άγριες ορχιδέες -κάποιες σπάνιες- που απαντώνται στους Σκάρους. Την Αnacamptis pyramidalis (Ορχιδέα πυραμιδοειδής) που ανθίζει την εποχή αυτή. Με δεδομένη την βιοποικιλότητα της περιοχής και την διατήρησή της, ένας ακόμη λόγος για την ανακήρυξη του δρυοδάσους των Σκάρων ως «Μνημείο της Φύσης». Ακολουθεί μια φωτοσειρά με 30 περίπου φωτογραφίες…