Την Παρασκευή το πολιτικό μνημόσυνο του Τ. Μανωλίτση

Αφιέρωμα στους Αλεξανδρίτες αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου

Ανακοίνωση της Τομεακής Οργάνωσης Λευκάδας του ΚΚΕ για την εκδήλωση-πολιτικό μνημόσυνο για τον αγωνιστή κομμουνιστή Τάσο Μανωλίτση που διοργανώνει την Παρασκευή 21 Ιούλη στη Νικιάνα Λευκάδας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η Τομεακή Οργάνωση Λευκάδας του ΚΚΕ θα πραγματοποιήσει εκδήλωση-πολιτικό μνημόσυνο αφιερωμένη στον σ. Τάσο Μανωλίτση στο σπίτι του, το οποίο έχει παραχωρήσει στο ΚΚΕ, την Παρασκευή 21 Ιούλη στις 8 μμ. Θα μιλήσει η Φωτεινή Τσόλου μέλος του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου Κέρκυρας Λευκάδας του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσει λαϊκό γλέντι. Στο χώρο της εκδήλωσης θα εκτεθεί αρχειακό υλικό του σ. Τάσου που η γυναίκα του σ. Βασιλική παραχώρησε στο Αρχείο του ΚΚΕ.

Σύντομο βιογραφικό του σ. Τάσου Μανωλίτση

Ο κομμουνιστής Τάσος Μανωλίτσης γεννήθηκε το 1925 στον Αλέξανδρο Λευκάδας. Κατάγονταν από αγροτική οικογένεια. Μετά το δημοτικό έμεινε στο χωριό. Όταν ήρθε η Κατοχή ήταν 16 χρόνων. Χάρος ήταν το ψευδώνυμό του στον τακτικό ΕΛΑΣ. Παίρνει μέρος σε 44 συνολικά μεγάλες και μικρές μάχες με τον κατακτητή και τους συνεργάτες του διακρινόμενος για τον ηρωισμό και την αντοχή του. Μεταξύ αυτών στη μεγάλη μάχη της Αμφιλοχίας ως καπετάνιος της ανταρτοεπονίτικης ομάδας του 1ου Λόχου του ΙΙΙ Τάγματος του 2/39 Συντάγματος, στην ενέδρα στο σιδηροδρομικό σταθμό του Αιτωλικού, στη μάχη της Γουρίτσας κ.ά. Καταδικάστηκε σε θάνατο από το Στρατοδικείο σκοπιμότητας, γιατί δεν αποκήρυξε το λεγόμενο «παιδομάζωμα» και τον Μάρκο Βαφειάδη. Κάθησε σχεδόν 16 χρόνια φυλακή και βγήκε το 1962.

Η χούντα τον ξαναθυμήθηκε το 1967 και τον στέλνει για άλλα 3,5 χρόνια φυλακή και εξορία, πρώτα στα Γιούρα και μετά στη Λέρο. Ο Τάσος Μανωλίτσης, παραμένοντας αταλάντευτος κομμουνιστής, πριν φύγει από τη ζωή, με τη συγκατάθεση της γυναίκας του Βασιλικής, δίνει όλα τα υπάρχοντά του στο κόμμα του, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Μια ακόμα πράξη πίστης και αφοσίωσης. Όπως αναφέρει ο ίδιος στη διαθήκη του «Όλη η ακίνητη περιουσία που έχω στη Λευκάδα να περιέλθει στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που έχει έδρα του τον Περισσό και Γενική Γραμματέα, σήμερα, την Αλέκα Παπαρήγα…».

Με την ευκαιρία αυτή το πιο κάτω αφιέρωμα στους Αλεξανδρίτες αγωνιστές που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου (Η ταξινόμηση είναι με χρονολογική σειρά του θανάτου)

1. ΚΑΤΣΑΡΟΣ Γιώργης (Καραγιάννης)

Γεννήθηκε το 1900 στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ το καλοκαίρι του 1942. Το 1943 εντάχθηκε στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και ήταν στρατιωτικός υπεύθυνος του εφεδρικού ΕΛΑΣ στο χωριό του και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Πιάστηκε από τους Γερμανούς στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Λευκάδα, μετά τα γεγονότα του Νυδριού, σε μπλόκο που έγινε στο χωριό του, τα Κολυβάτα Λευκάδας, το Φλεβάρη του 1944. Μαζί με 4 άλλους συναγωνιστές του που είχαν πιαστεί στο μπλόκο της πόλης της Λευκάδας, τους Κώστα Κατωπόδη ταγματάρχη του ΕΛΑΣ, Γεώργιο Λογοθέτη μέλος του ΚΚΕ και αξιωματικό του ΕΛΑΣ, Δημήτριο Περδικάρη αντάρτη του ΕΛΑΣ και Νικόλαο Βλάχο εαμίτη σύνδεσμο, οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο της Αγίας Τριάδας Αγρινίου. Εκεί εκτελέσθηκε μαζί με τον Λευκαδίτη ταγματάρχη του ΕΛΑΣ Κώστα Κατωπόδη και 118 άλλους αγωνιστές στις 14 Απρίλη του 1944 (Μεγάλη Παρασκευή) σε αντίποινα για την ανατίναξη αμαξοστοιχίας που μετέφερε πολεμικό υλικό και καύσιμα από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ.

2. ΒΡΕΤΤΟΣ Ζώης του Γιάννη (Κουκουγιάννης)

Γεννήθηκε στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου το 1928. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ τον Μάρτη του 1943. Ήταν από τα πιο δραστήρια μέλη της και αργότερα εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ. Σκοτώθηκε στις 17 Ιούνη του 1944 στις επιχειρήσεις με εδεσιτοράλληδες και Γερμανούς στο Λαϊνάκι Λευκάδας. Είχε λάβει μέρος στη μάχη παρόλο που ήταν τραυματίας σε προηγούμενη συμπλοκή στο χωριό του.

3. ΒΡΕΤΤΟΣ Σταύρος του Νίκου (Σταυράκης)

Γεννήθηκε στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου το 1921. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ και εντάχθηκε το Μάρτη του 1943 στην ΕΠΟΝ της οποίας ήταν δραστήριο μέλος. Κατόπιν στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και πήρε μέρος στις επιχειρήσεις στο Λαϊνάκι ενάντια στους Γερμανούς και τους εδεσιτοράλληδες. Πιάστηκε μετά τη μάχη από τους εδεσιτοράλληδες και εκτελέστηκε εν ψυχρώ στις 19 Ιούνη του 1944 στην περιοχή Βλυχού Λευκάδας.

4. ΚΟΚΛΑΣ Σπύρος του Νίκου

Γεννήθηκε το 1926 στον Αλέξανδρο Λευκάδας. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ και αργότερα στον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Όλη η οικογένειά του ήταν ενταγμένη στην Εθνική Αντίσταση. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ τον Ιούνιο του 1944 ενάντια στους εδεσιτοράλληδες. Στη φονικότατη μάχη που έγινε στις 17 Ιουνίου του 1944 στο Λαϊνάκι Λευκάδας επενέβησαν οι Γερμανοί υπέρ των εδεσιτοράλληδων. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε στις 18 Ιούνη του 1944.

5. ΜΑΝΩΛΙΤΣΗΣ Πάνος του Γιάννη (Καρές)

Γεννήθηκε το 1922 στον Αλέξανδρο Λευκάδας. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ το 1943 και από εκεί στον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ κατά των εδεσιτοράλληδων και Γερμανών και έπεσε στη μάχη στο Λαϊνάκι στις 18 Ιουνίου 1944.

6. ΚΟΚΛΑΣ Πανογιώργος του Νίκου

Γεννήθηκε στον Αλέξανδρο το 1924. Ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ και αργότερα στο εφεδρικό ΕΛΑΣ. Έλαβε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις του εφεδρικού ΕΛΑΣ και ήταν από τα δραστήρια μέλη του ΕΑΜ στο χωριό του. Στις 19 Σεπτέμβρη του 1944 πνίγηκε στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Νικιάνας και Ξηρομέρου κυνηγημένος από τους εδεσιτοράλληδες.

7. ΣΕΡΒΟΣ Σπύρος του Επαμεινώνδα

Γεννήθηκε στον Αλέξανδρο το 1913. Ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ. Το Σεπτέμβρη του 1944 καταδιώχτηκε από εδεσιτοράλληδες, για να ξεφύγει έπεσε στη θάλασσα στην περιοχή της Νικιάνας, με σκοπό να περάσει απέναντι στην Περατιά Ξηρομέρου. Δεν τα κατάφερε και πνίγηκε στις 19 Σεπτέμβρη του 1944. Ήταν παντρεμένος με την Αλεξάνδρα Κόκλα, αδελφή των προαναφερόμενων νεκρών Πανογιώργου και Σπύρου Κόκλα.

8. ΜΑΝΩΛΙΤΣΗΣ Τάκης του Σπύρου

Γεννήθηκε το 1927 στον Αλέξανδρο. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ της οποίας υπήρξε δραστήριο μέλος και ανάπτυξε αξιόλογη δράση. Μετά τη Βάρκιζα αναγκάστηκε για την αντιστασιακή του δράση να περάσει στην παρανομία μαζί με την ομάδα του καπετάνιου του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ Πάνου Γιαννούλη. Στις 22 Μάρτη του 1946, στην περιοχή Γιαννουλάτα Νικιάνας, κοντά στη Μονή των Αγίων Πατέρων, η ομάδα των καταδιωκόμενων αγωνιστών βρέθηκε περικυκλωμένη, ύστερα από προδοσία, από χωροφύλακες και ΜΑΥδες της περιοχής Αλεξάνδρου. Στη συμπλοκή αυτή πιάστηκε τραυματισμένος και δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Η σύγκρουση αυτή, στην οποία σκοτώθηκε ακόμη ο Γιώργος Βλάχος (Μαντβάς) από την Καρυά και τραυματίστηκε ο Αντώνης Καραμποΐκης (Καλοκαίρης) από τη Βαυκερή, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις συγκρούσεις καταδιωκόμενων αγωνιστών με δυνάμεις Χωροφυλακής και ΜΑΥδες, πριν την επίθεση στις 31 Μάρτη του 1946 στο Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου, που σηματοδότησε την επίσημη έναρξη του ένοπλου αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

9. ΒΛΑΧΟΣ Σπύρος του Χρήστου (Γέροντας)

Γεννήθηκε στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου το 1881. Ήταν, λόγω της ηλικίας του, απλό μέλος του ΕΑΜ. Δολοφονήθηκε στις 22 Ιουνίου 1946 από απόσπασμα χωροφυλακής στη θέση Άγιος Γεώργιος στον οικισμό Κολυβάτα.

10. ΜΑΝΩΛΙΤΣΗΣ Αναστάσιος του Θωμά (Βρακάς)

Γεννήθηκε στον Αλέξανδρο Λευκάδας το 1925. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ήταν δραστήριο μέλος της. Μετά τη Βάρκιζα διώχτηκε για την αντιστασιακή του δράση. Πέρασε στην παρανομία και το 1946 εντάχθηκε στην ομάδα του Δημοκρατικού Στρατού Λευκάδας υπό τον Πάνο Γιαννούλη. Τον Ιούνιο του 1947 ολόκληρη η ομάδα κυκλώθηκε στην περιοχή Ακτίου Πρέβεζας (Πούντα). Στη μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκε στις 22 Ιούνη του 1947. Οι παρακρατικοί του έκοψαν το κεφάλι και το κρέμασαν, μαζί με τα κεφάλια έξι άλλων συντρόφων του, στο πεντοφάναρο της Πλατείας της Λευκάδας.

11. ΜΑΝΩΛΙΤΣΗΣ Βαγγέλης του Θανάση (Λαμπόβας)

Γεννήθηκε στον Αλέξανδρο Λευκάδας το 1899. Ήταν παλιός κομμουνιστής. Με την ανασυγκρότηση του κόμματος έγινε μέλος του και ανάπτυξε μεγάλη δράση σαν εαμίτης στο χωριό του και την περιοχή. Ήταν μέλος της υπαχτίδας του ΚΚΕ της περιοχής. Μετά τη Βάρκιζα έζησε στη παρανομία και πολλές φορές ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε. Τον Ιούλιο του 1947 τον έπιασαν και πάλι και τον βασάνισαν στα κρατητήρια του σταθμού χωροφυλακής Αλεξάνδρου. Υπέκυψε στις 15 Αυγούστου του 1947 στα βασανιστήρια παρά τις προσπάθειες των γιατρών του.

(Από τον ΕΛΑΣ σκοτώθηκαν ο Στάθης Σούνδιας -εκτελέστηκε στο οροπέδιο του Αϊ Δονάτου λίγες μέρες πριν τη Μάχη στο Λαϊνάκι- και ο Γεώργιος Κόκλας).