Οι δυο Σπυρίδωνες…
Σπύρος Μελάς ο ένας και ερασιτέχνης ως προς το επιστημονικό πεδίο. Εραστής όμως της ιστορίας, ιδιαίτερα της νεότερης και σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ταξιτζής στο επάγγελμα. Όταν δεν μιλάει και δεν έχει αγώι θα τον βρείτε συνήθως με ένα βιβλίο στο χέρι, ιστορικό πάντα: Στρατιωτικά κινήματα, Βαλκανικοί Πόλεμοι, Μικρασιατική Εκστρατεία, Μεσοπόλεμος, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση και Απελευθέρωση, Εμφύλιος, Ουκρανική Εκστρατεία, Γεγονότα της Κύπρου κλπ. Με λίγα λόγια ο 20ος κύρια αι. και τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα και σημάδεψαν τον κόσμο, είναι το αντικείμενο του ενδιαφέροντός του.
Ξοδεύει χρήματα, αγοράζει βιβλία που υποπίπτουν στην αντίληψή του ή μέσω τρίτων. Συζητάμε καμιά φορά, παρότι στα περισσότερα διαφωνούμε. Έχουμε ανταλλάξει και κάποια βιβλία. Αν διαβάσει τις λίγες αυτές γραμμές θα θυμηθεί πάλι και θα μας ζητάει να του επιστρέψουμε την «Εκστρατεία της Ουκρανίας», του Κωνσταντίνου Ξ. Νίδερ, που το έχουμε δανειστεί εδώ και καιρό, αλλά που χρόνος για να του ρίξουμε μια ματιά.
Σπύρος Σφέτας ο άλλος, επαγγελματίας ιστορικός. Με εξειδίκευση στη Νεώτερη και Σύγχρονη Βαλκανική Ιστορία. Αναπληρωτής Καθηγητής στον τομέα της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, Λαογραφίας και Kοινωνικής Ανθρωπολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Έχει κι αυτός τις δικές του απόψεις, με τις οποίες επίσης δεν συμφωνούμε, από τα λίγα λόγια τουλάχιστον που ανταλλάξαμε κι απ΄ όσα εκ των υστέρων διαβάσαμε. Η μεθοδολογία και τα εργαλεία της κάθε επιστήμης, εν προκειμένω της Ιστορίας, είναι μεν κοινά για όλους τους επιστήμονες, εκείνο όμως που αλλάζει είναι από πια σκοπιά (ταξική) μελετάει κανείς και αναλύει τα γεγονότα κι ως προς αυτό οι αναλύσεις και προσεγγίσεις κάθε φορά ενός ιστορικού θέματος και το τι προτάσσει ο κάθε επιστήμονας είναι συνδεδεμένα με την υποκειμενική ματιά του κάθε ερευνητή.
Μοιάζουν κατά κάποιο τρόπο στο σωματότυπο. Τώρα πως βρέθηκαν μαζί δεν ρωτήσαμε, αλλά είναι αλήθεια ότι άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα έλκονται…
Ο Σπυρίδων Σφέτας γεννήθηκε στο χωριό Κοιλάδα Λαρίσης το 1960. Το 1978 αποφοίτησε από το Α΄ Λύκειο Αρρένων Λαρίσης και εισήχθηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Το 1983 αποφοίτησε από το Ιστορικό Τμήμα της Σχολής. Με υποτροφία αρχικά του Ι.Κ.Υ. και αργότερα του γερμανικού κράτους πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία της Ανατολικής και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και στη Σλαβολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου (1985-1991). Το 1991 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου με διατριβή σχετικά με το Μακεδονικό. Επέστρεψε στην Ελλάδα και εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία ως διερμηνέας της γερμανικής και βουλγαρικής στο Δεύτερο και Έβδομο Γραφείο του Τρίτου Σώματος Στρατού. Το 1993 διορίστηκε επιστημονικός συνεργάτης στο Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ). Το 1999 εκλέχτηκε Λέκτορας Νεώτερης και Σύγχρονης Βαλκανικής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, το 2004 εξελίχθηκε στη θέση του Επίκουρου Καθηγητή και το 2009 στη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή. Έχει γράψει πολλές μελέτες και άρθρα για την Ιστορία των Βαλκανίων, αλλά και για τις τρέχουσες εξελίξεις, έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Γνωρίζει Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ρωσικά και τις βαλκανικές γλώσσες.
