Σαν σήμερα το 1952 γίνονται βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα
Βουλευτής Λευκάδας με τον Ελληνικό Συναγερμό εκλέγεται ο Θεόδωρος Καλκάνης
Η κυβέρνηση Παπάγου
Σαν σήμερα το 1952 γίνονται βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα.
Πρώτο κόμμα με 49,22% και 247 έδρες έρχεται ο Ελληνικός Συναγερμός του στρατάρχη Παπάγου, ο οποίος σχηματίζει κυβέρνηση. Η Ένωση κομμάτων ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων των Νικολάου Πλαστήρα και Σοφοκλή Βενιζέλου λαμβάνει 34,22% και 51 έδρες, ενώ η ΕΔΑ με 9,55% δεν εκλέγει βουλευτές λόγω του πλειοψηφικού συστήματος.
Αλέξανδρος Παπάγος: «Ο Εθνικός Ηγέτης που θα χαρίση στην Ελλάδα ημέρες ευτυχίας και δικαιοσύνης»
Στη Λευκάδα βουλευτής εκλέγεται με τον «Ελληνικό Συναγερμό» ο Θεόδωρος Καλκάνης. Κάποια αποτελέσματα που βρήκαμε σε μία εφημερίδα της εποχής έχουν ως εξής: Επί 7.774 εγκύρων ψηφοδελτίων έλαβαν: Ελληνικός Συναγερμός: 2.490 ψήφοι (1 έδρα), ΕΔΑ: 2.429 ψήφοι, ΕΠΕΚ-Φιλελευθέροι: (;).
Ζαχαριάδης-Πλαστήρας: «Ο γάμος που δεν πρόκοψε, μετά τον λόγον του σ. Ζαχαριάδη»
Διαβάζουμε στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1949-1968 (Β΄ Τόμος, Σελ. 296-298), Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2011) για τις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου του 1952:
«Κομμουνιστικός δάκτυλος» δια την «προσωπικήν αποτυχίαν του Αλέξανδρου Παπάγου»
«Η περίοδος της διακυβέρνησης από τα κόμματα του «κεντρώου» χώρου είχε φτάσει στο τέλος της. Η αναδιάταξη των αστικών πολιτικών δυνάμεων, που συνεχιζόταν, ευνοούσε τον Ελληνικό Συναγερμό, ώστε να αναδειχτεί φορέας μιας πιο ενισχυμένης αστικής διακυβέρνησης, ενώ ταυτόχρονα η αστική τάξη έριχνε τώρα το βάρος της υπέρ της «Δεξιάς».
Ο τιμημένος στρατηγός του ΕΛΑΣ Στεφ. Σαράφης, υποψήφιος της ΕΔΑ στον Πειραιά, την ώρα που ψηφίζει
Αλλά και οι ΗΠΑ θεωρούσαν τώρα αναγκαίο το σχηματισμό κυβέρνησης της «Δεξιάς» που θα συσπείρωνε και δυνάμεις του «Κέντρου», διάδοχο σχήμα που ο Αμερικανός πρέσβης Τζον Πιουριφόι ήδη είχε προαναγγείλει. Για το σκοπό αυτό ο Πιουριφόι κινήθηκε προς το Παλάτι, τον Παπάγο, αλλά και πολιτικούς της «κεντρώας» παράταξης. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, που το 1951 δεν είχε εκλεγεί βουλευτής, συνεργάστηκε με τον Ελληνικό Συναγερμό. Το ίδιο και άλλοι 69 από τον «κεντρώο» χώρο, ανάμεσά τους πρώην υπουργοί και βουλευτές, καθώς και πολιτευτές των Φιλελευθέρων (Εμμανουήλ Τσουδερός, Σταμάτης Μερκούρης, Γεράσιμος Λύχνος, Γεώργιος Εξηντάρης κ.ά.). Τη μεταπήδησή τους στα ψηφοδέλτια του Παπάγου υποστήριξε το δημοσιογραφικό συγκρότημα Λαμπράκη. Ταυτόχρονα και οι εφημερίδες Ακρόπολις, Καθημερινή, Εθνικός Κήρυξ, Εστία, Έθνος, Βραδυνή έδωσαν στον Παπάγο πλήρη υποστήριξη. Επομένως ο Παπάγος ηγήθηκε στις εκλογές μιας ευρύτατης «κεντροδεξιάς» σύμπραξης.
Ο Πιουριφόι δήλωσε ότι το μόνο εκλογικό σύστημα για ανάδειξη ισχυρής κυβέρνησης είναι το πλειοψηφικό. Ο Πλαστήρας τάχτηκε υπέρ του πλειοψηφικού και η ΕΠΕΚ το υπερψήφισε. Καταψήφισε ο Συναγερμός, που ήθελε την «ευρεία περιφέρεια» σε όλη τη χώρα.
Ο Ι. Πασαλίδης είπε στη Βουλή, απαντώντας στον εκβιασμό που ασκούσε η ΕΠΕΚ στην ΕΔΑ:
«Δεν θα μας εκβιάσετε… Η ΕΠΕΚ είναι κόμμα όχι μόνον αμαρτωλόν, αλλά και κολασμένον».
Η Βουλή διαλύθηκε στις 10 Οκτώβρη, αφού ψήφισε το πλειοψηφικό. Οι εκλογές ορίστηκαν για τις 16.11.1952, με υπηρεσιακή κυβέρνηση και πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δ. Κιουσόπουλο.
Στις 10.11.1952 το Κόμμα του Γ. Παπανδρέου γνωστοποίησε με δημοσίευμα στις εφημερίδες της Πάτρας, ότι
«ο κύριος Παπανδρέου συνιστά εις τους φίλους του την μετά φανατισμού υπερψήφισιν του ψηφοδελτίου του «Ελληνικού Συναγερμού», μεθ΄ ου ειλικρινώς συνειργάζετο».
Η καθιέρωση του πλειοψηφικού συστήματος προκάλεσε διαφωνίες στους κόλπους της ΕΔΑ. Ορισμένες δυνάμεις της (Ηλίας Ηλιού κ.ά.) υποστήριζαν ότι η αυτόνομη κάθοδος της ΕΔΑ θα συνέβαλε στη νίκη του Συναγερμού.
Στην κοινή ανακοίνωση του ΚΚΕ και του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (20 Οκτώβρη) αναφερόταν:
«Δεν υπάρχει βασική διαφορά ανάμεσα στους αμερικανοπροσκυνημένους Πλαστήρα-Παπάγο. Και οι δύο είναι το ίδιο πιστοί λακέδες της αμερικανοκρατίας… Πλαστήρας και Παπάγος είναι δύο όψεις απ΄ το ίδιο αμερικάνικο νόμισμα».
Ταυτόχρονα όμως το ΠΓ του ΚΚΕ είχε και θέση συνεργασίας με τον Πλαστήρα, αν ο τελευταίος την δεχόταν με βάση ένα κοινό πρόγραμμα και με συμμετοχή υποψηφίων στους συνδυασμούς.
Στις 23.10.1952 ο πρόεδρος της ΕΔΑ Γιάννης Πασαλίδης με έγγραφο που επέδωσε στον Πλαστήρα και το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα, πρότεινε την εκλογική σύμπραξη της ΕΔΑ με την ΕΠΕΚ. Ο Πλαστήρας απέρριψε δημόσια την πρόταση της ΕΔΑ:
«… Δεν είναι δυνατόν να γίνη αποδεκτή από εμέ».
Τελικά η πολιτική θέση του ΚΚΕ συμπυκνώθηκε στο σύνθημα «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος». Το ίδιο σύνθημα υποστήριξε και η ΕΔΑ. Όμως τα παραπάνω δείχνουν ότι το σύνθημα αυτό δεν εξέφραζε σταθερή ίση απόσταση του ΚΚΕ από τα αστικά κόμματα.
Στις εκλογές πρώτευσε ο Ελληνικός Συναγερμός που πήρε το 82% των βουλευτών, αν και συγκέντρωσε λιγότερες από τις μισές ψήφους.
Η 3η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (23-25.11.1952) εκτίμησε για τις εκλογές:
«Στις βουλευτικές εκλογές στις 16 του Νοέμβρη, η κύρια επιδίωξη της αμερικανοκρατίας και των λακέδων της ήταν να συντρίψουν εκλογικά τις δημοκρατικές δυνάμεις του λαού. Όμως (…) η αμερικανοκρατία και η αμερικανοδουλεία απότυχαν στην κύρια εκλογική επιδίωξή τους. Παρά το αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα, την προεκλογική τρομοκρατία, τις εξαγορές και εκβιασμούς, τις νοθείες, οι δημοκρατικές δυνάμεις βγήκαν ενισχυμένες από τις εκλογές. (…) Ο Πλαστήρας έπαιξε και στις εκλογές της 16ης του Νοέμβρη το ρόλο του Ιούδα της Δημοκρατίας»».
.
