Σπροδιαλέχτρες (Ανέκδοτο ποίημα του Θοδωρή Γεωργάκη-Παποράκη)
Του Θοδωρή Γεωργάκη (Παποράκη)
ΣΠΡΟΔΙΑΛΕΧΤΡΕΣ*
Χρόνους ατέλειωτους καρφωμένα τα μάτια
στις άγιες εικόνες, σ’αυτές που χαράξαν της ζωής μας
το μίλι, σ’ όσες στους κόρφους μας μέσα
σμιλέψαν αδαμάντινες μνήμες …
Σκυφτές! Να προσκυνάτε στη γη σας…
Το τριτσωμένο κατσούλι στην πλάτη ριγμένο. Το
κότολο ογρό στου χειμώνα την πάγρα, στα
ρυάκια του μόχθου, στις ρονιές της ελπίδας! Ο
αντάρτης ντορβάς στη μέση πλεγμένος, σαν
αισθήτα Κυρίας, τον καρπό να φωλιάζει που
γεννά τους… Μεσσίες!
Σκυφτές! Τον βοριά αψηφάτε, οι ριπές του
φαρμάκι, μα γλυκά μελωδίζουν, στο καθήκον
στον όργο!
Τα αγκάθια, τα ρούσκλα στην απαλάμη να
λιώνουν… Ο καλογιάννος σιμά σας
λιανοτράγουδο αρχίζει, διαλαλητής και ντελάλης
της αλέγρας ζωής σας! Πιο κει τα μαρτίνια
παραστάτες κι αγγέλοι του τίμιου αγώνα…
Σκυφτές! Ιερουργείτε στης γης σας τα ρείθρα!
Ιέρειες λαύρες με ποδήρη χιτώνα, σ’ Άγια
Τράπεζα επάνω να σταθεί το ανάμα!
Γατζωμένα τα νύχια στην πέτρα, στο χώμα
σημάδια των ήλων της λαύρας σας μοίρας, αυτής
που προστάζει με τη γης ματωμένες…
Αυτής που χυμάει ζωή να ποτάξει, να την πάρουν
τα γένη με γροθιές υψωμένες!
Σπυριά να συνάξτε της ελιάς τ’ αργιολόγια!
Σπροδιαλέχτρες και μάνες, λιομαζώχτρες
καρπίστρες, τις πλεξούδες της Δήμητρας σα
διάδημα θείο και χλαμύδα φοράτε!
Απ’ το κεφάλι του Δία προβάλετε Αθηνάδες
Παλλάδες, με σοφία και γνώση ρυμουλκείτε
μ’ ιδρώτες, όσα η γη σας χαρίζει καλούδια!
Σπερνά τα τρατάρετε στης καρδιάς μας
τον οίστρο!
Όσες ο ήλιος σας έπλασε ανάσες στις αυλές τις
σκορπάτε, πυρσούς να ντυθούνε της γενιάς σας
οι ήλοι!
Ναυλοχείτε, λιμανιάσατε τώρα, σ’ αναπαμένους
αιώνες… Στ’ αγροτόπια της γης σας τα
λιοκάντηλα καίνε… Αιώνιο λάδι… Σκυφτές που
συνάξατε στον τυραγνισμένο σας βίο…
*ΣΠ(Υ)ΡΟΔΙΑΛΕΧΤΡΕΣ: Oι Λευκαδίτισσες γυναίκες, που μάζευαν σπυρί-σπυρί τα απομεινάρια των ελιών, στα λιοστάσια των αφεντικών τους όπου δούλευαν λιομαζώχτρες, για να ποτάξουν ένα ροϊ λάδι για θρέψουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους…
Φωτό: Fritz Berger
