Παράπονα για το οδικό επαρχιακό δίκτυο στο ύψος της Νικιάνας…

Πιστεύουμε ότι έχει τη δική του βαρύτητα γιατί οι φωτογραφίες μας στάλθηκαν από κάποιο νέο του χωριού μας που τελειώνει φέτος το Λύκειο με την παράκληση να γράψουμε κάτι. Δεν υποκρύπτουν δηλαδή κάποια πολιτική σκοπιμότητα, όπως ακούμε συχνά πυκνά τώρα τελευταία να γίνεται λόγος από τους αυτοδιοικητικούς άρχοντες του τόπου μας κι ούτε επίσης κανένα άλλο είδος σκοπιμότητας. Τραβήχτηκαν αυθόρμητα.

Είναι από ένα μόνο κομμάτι του επαρχιακού οδικού δικτύου που διασχίζει την Νικιάνα. Από το ύψος που βρίσκονται τα Μπαρουτέικα (περιοχή Ναούμ) μέχρι το σημείο που διασταυρώνεται ο επαρχιακός δρόμος με τον κάθετο δρόμο που βγάζει στην εκκλησία της Νικιάνας, στο κέντρο του οικισμού. Μιλάμε δηλαδή για τον κεντρικό παραλιακό άξονα του νησιού της Λευκάδας. Κι αν τον φωτογραφίζαμε οι ίδιοι θα βρίσκαμε και πολλά ακόμη σημεία, μηδέ του «κρατήρα» εξαιρουμένου στο κέντρο του οικισμού για τον οποίο έχουμε γράψει και στο παρελθόν.

Κάθε τόσο και λιγάκι ακούμε για εκατομμύρια, πολλά εκατομμύρια, που ήρθαν ή έρχονται στο νησί μας και αφορούν δρόμους και παρεμβάσεις στο οδικό δίκτυο. Βέβαια το μεγάλο κομμάτι πήγε, και καλώς έγινε έτσι, στους δρόμους της νοτιοδυτικής Λευκάδας που είχαν υποστεί ζημιές από τον τελευταίο σεισμό του 2015. Όμως και το υπόλοιπο οδικό δίκτυο έχει σε πολλά σημεία τα χάλια του.

Σε λίγο καιρό ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε του πρώτους επισκέπτες του τόπου μας. Θα μας έρθουν περισσότεροι φέτος, έτσι ακούγεται κι έχει επίσης ειπωθεί από επίσημα χείλη, και του χρόνου ακόμη περισσότεροι κ.ο.κ. Καλοδεχούμενοι οι άνθρωποι, πολύς κόσμος τους περιμένει για να βγάλει ένα κομμάτι ψωμί. Μήπως όμως είναι καιρός να αναλογιστούμε σοβαρά κι όχι με προχειρότητες κι άντε βρε και σου ΄πα μου ΄πες πόσο κόσμο μπορεί να φιλοξενήσει με αξιοπρέπεια -κι αυτό θα ΄ναι για το καλό όλων- αυτό το νησί με τις «αγκομαχούσες» απ΄ τη μια στην άλλη του άκρη υποδομές: τους δρόμους, τα πάρκινγκ, το νερό, τους βιολογικούς, τα σκουπίδια κλπ. κλπ.;