Λευκαδίτικη σκωπτική λαϊκή ποίηση: (Σαρακοστιανή) «Εξομολόγησις»

Λευκαδίτικη σκωπτική λαϊκή ποίηση: «Εξομολόγησις». Δημοσιεύτηκε ανωνύμως σε τοπική εφημερίδα το 1933.

Παπούλη μου στ΄ ορκίζομαι στον ουρανό στη γη μας
Και στον καλό μας το Θεό π΄ ακούει την προσευχή μας
Πώς όλη την Σαρακοστή ενύστεψα στ΄ αλήθεια
Μετάνοιες έκαμα πολλές μου πόνεσαν τα στήθεια.

Σαν Χριστιανός που ήμουνα έδιωξα από κοντά μου
Κάθε κακό δαιμόνιο και τα καθήκοντά μου
Εκτέλεσα με ευλάβεια και σεβασμό μεγάλο
Κι΄ έλεγα πως είμαι καθαρός χωρίς να αμφιβάλλω.

Σε σας εκίνησα να ναρθώ να πω τα κρίματά μου
Κι΄ αν άφεση μου δίνεται παπούλη η χαρά μου
Θα μεταλάβω ασφαλώς μα ντρέπωμαι Άγιέ μου
Ακούστε τι μου σκάρωσε ο Σατανάς θεέ μου.

Στο δρόμο που ερχόμουνα ένα ξανθό αγγελούδι
Γλυκές κουβέντες μ΄ άρχισε ζαλίστηκα παπούλη
Τα χείλη μου κολίσανε χωρίς να καταλάβω
Και τώρα πάτερ άγιε, κάνει να μεταλάβω;

Σχετικά:
Λευκαδίτικη σκωπτική λαϊκή ποίηση: Σας απαντά ο Μπερικλής (2011)
Λευκαδίτικη σκωπτική λαϊκή ποίηση: Ένας Γάμος (2011)