Ο Άϊ Γιώργης (Από τη συλλογή ασμάτων Λευκάδας του Σχολάρχου Ι.Ν. Σταματέλου – 1880)

Λεπτομέρεια από αγιογραφία του λευκαδίτη ζωγράφου-αγιογράφου Γιάννη Θεριανού (Πηγή)

Ο Άϊ-Γιώργης

Αφέντη Άϊ Γιώργη μου θέλω να σ΄ αθιβάλω
για το θεργιό που σκότωσες, το δράκο το μεγάλο·
π΄ αν δεν του πγαίναν άνθρωπο την πείνα του να σβήσει,
δεν άφηνε και το νερό τη χώρα να δροσίσει.
Ερίχνανε και μπουλετιά κι ότινος ήθελε πέσει,
έδινε το παιδάκι του τού δράκοντα πεσκέσι.

Έπεσε και το μπουλετί για τη βασιλοπούλα,
να τήνε φάει το θεριό, μικρή κορασοπούλα.
Σαν τάκουσε ο βασιλιάς πολύ του κακοφάνει,
κι εμαύρισε το σπίτι του, κι έπεσε ν΄ αποθάνει.

– Στολίστε το παιδάκι μου, και κάμετέ το νύφη,
και δώστε της και συντροφιά να τήνε πάει στη βρύση.
Στολίστε το παιδάκι μου με πέτρες, με λιθάρια,
μ΄ ατίμητα και μ΄ αργυρά, και με μαργαριτάρια.

Πολύς λαός κι αρίθμητος πάει την κορασίδα,
και στο σοφρά του πηγαδιού τη δέσαν μ΄ αλυσίδα.
Κι ο Άϊ-Γιώργης τόμαθε, και πά να τη γλυτώσει,
κι απ΄ τον πικρόνε θάνατο να την ελευθερώσει·
όταν ευγήκε το θηριό ρίχνει και το σκοτώνει,
την κορασίδα άρπαξε του βασιλιά την πγαίνει.

– Χάρει τη θυγατέρα σου, χάρει και τη ζωή σου,
χάρει και τη κορόνα σου πώχεις στην κεφαλή σου·
– Πάρε τη θυγατέρα μου, πάρε και τη ζωή μου,
πάρε και την κορόνα μου, πώχω στην κεφαλή μου,
για πές μου, πες μου αφέντη μου, πως λένε τ΄ όνομά σου,
να κάμω ένα χάρισμα να μοιάζει στ΄ αφεντιάς σου.

– Με λεν Γεώργιο στρατηγόν απ΄ την Καπαδοκία,
κι αν θες να δώσεις χάρισμα φτιάξε μια εκκλησία.
Και μέσ΄ στη μέση τσ΄ εκκλησάς φτιάσ΄ ένα καβαλλάρη,
αρματωμένο με σπαθί, και με χρυσό κοντάρι.

Πηγή: Συλλογή ασμάτων Λευκάδος, υπό Ιωάννου Ν. Σταματέλου, Σχολάρχου. Δημοσιεύτηκε το 1880.