Ο Γκέσος…

Ερχόταν καταπάνω μου. Ήταν και τα μεγάλα κέρατα… Το πρώτο ερώτημα ήταν αν κουτράει (κουτουλάει). Μια όχι και τόσο ευχάριστη εμπειρία από τα παιδικά μου χρόνια, όταν ένα κριάρι κάθε φορά που με έβλεπε (η οικογένειά μου είχε πρόβατα) έπαιρνε φόρα και ντογρού καταπάνω μου. Η απάντηση ήταν όχι.

Το δεύτερο ερώτημα ήταν, λόγω της μεγάλης κοιλιάς και παρότι έδειχνε περισσότερο για αρσενικό, αν είναι γκαστρωμένο. Αρνητική πάλι και με γέλια αυτή τη φορά η απάντηση. Είναι καλοταϊσμένο και … αρσενικοθήλυκο.

Όπως φάνηκε στην πορεία από την συζήτηση το έχει περισσότερο για συντροφιά. Έχει και όνομα. Το φωνάζει Γκέσο, απ΄ τα χρώματά του, όπως μας εξήγησε. Κυκλοφορεί άνετα στην αυλή, αλλά άμα βρει ανοιχτή την πόρτα μπαίνει και στο σπίτι, όπως όλα τα κατοικίδια ζώα.