Εις μνήμην Αλέκου Φίλιππα (In memoriam)

Χωριάτικο

Σκλάβε της Γης που σούζησα τη σκληρημένη ζήση
πούχει τις μέρες της τραχειές σαν τα τραχειά σου χέρια
πόσο φτωχέ σε συμπονώ, αφρόντιστο μελίσσι
στενάζεις μες στον κάματο και τη βαρειά μιζέρια.

Νοιώθω μέσα στις φλέβες μου ζεστό τ΄ αγνό σου αίμα
και πάντα συλλογίζομαι και διπλολογαριάζω
τραγουδιστής σου να σταθώ, δικό σ΄ εγώ ΄μαι θρέμμα
και στο δικό σ΄ αλάφιασμα μαζύ κι εγώ αλαφιάζω

ΑΛΕΚΟΣ ΦΙΛΙΠΠΑΣ
Φοιτητής

Το ποίημα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΛΕΥΚΑΣ» στις 31 Αυγούστου 1953.

Κι όπως αναφέρει ο γιος του ποιητή Γιώργος Φίλιππας στο ιστολόγιο «Ιδεοτρόπιο» που διατηρεί κι απ΄ όπου το πήραμε «το λάβαμε σήμερα (σ.σ. χθες), ανήμερα στην «γιορτή του» και 65 χρόνια μετά τη δημοσίευσή του!!!»

* Ο Αλέκος Φίλιππας γεννήθηκε στις 20 του Δεκέμβρη του 1920, στα Πλατύστομα Λευκάδας. Έφυγε από κοντά μας στις 11 του Νοέμβρη του 2012 και κηδεύτηκε στα Πλατύστομα. Πρωτοστάτησε στους κοινωνικούς και αγροτικούς αγώνες του νησιού μας και για τη δράση του αυτή διώχτηκε. Πήρε ενεργά μέρος στο μεγαλειώδες κίνημα της Εθνικής Αντίστασης. Υπήρξε θεράπων του λόγου και καλλιεργητής της γης. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά ενώ έχει συγγράψει το βιβλίο «Λευκάδα – Η Ομηρική Ιθάκη» (Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 1995), βασισμένο στη γνωστή θεωρία του Βίλχελμ Ντάιρπφελντ, ο οποίος ταυτίζει την Ομηρική Ιθάκη με το σημερινό νησί της Λευκάδας.