Η στάση του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) για τη «κίνηση ΜΕΤΩΠΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ στη Λευκάδα»

«Προχωράμε σε ανασυγκρότηση της πολιτικής-ιδεολογικής-οργανωτικής παρέμβασης του ΝΑΡ στη Λευκάδα με πλήρη ευθύνη του γραφείου περιοχής Ηπείρου – Κέρκυρας – Λευκάδας…»

Από τις εργασίες του 4ου Συνεδρίου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η στάση του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ) για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για τη «κίνηση ΜΕΤΩΠΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ στη Λευκάδα» που συγκρότησαν μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στην οποία συμμετέχει το ΝΑΡ), με τη ΛΑΕ Λευκάδας και τη κίνηση κομμουνιστών – ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ Λευκάδας

Το Νέο Αριστερό Ρεύμα (ΝΑΡ) για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση αποφάσισε στο τελευταίο του συνέδριο τρεις ενωτικές προτάσεις:

1) H πρώτη ενωτική πρόταση, αφορά την συνάντηση αγωνιστών, ρευμάτων και οργανώσεων στην προσπάθεια για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Αναδεικνύουμε ως κρίσιμο ζήτημα την ανάγκη μιας συνολικής κομμουνιστικής στρατηγικής απάντησης στον καπιταλισμό. Στις σημερινές συνθήκες, αυτός ακριβώς είναι ο κρίκος για το τράβηγμα όλης της αλυσίδας των αναγκαίων πρωτοβουλιών τόσο στο επίπεδο της μετωπικής πολιτικής συσπείρωσης δυνάμεων, όσο και της αντεπίθεσης του κινήματος.

Η πρόταση του ΝΑΡ δεν απευθύνεται σε όσους μιλούν αόριστα για κάποιο «Κ», αλλά σε αγωνιστές, ρεύματα και οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αντιλαμβάνονται τον κομμουνισμό ως στρατηγικό σκοπό, διακρίνοντας και αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα, δυνατότητα και τάση στον σύγχρονο καπιταλισμό, που «καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων» και την εργατική αντικαπιταλιστική επανάσταση με κομμουνιστικό περιεχόμενο ως το δρόμο για αυτόν.

H πρώτη ενωτική πρόταση απευθύνεται σε όσους αναδεικνύουν την ανάγκη για ανάλυση του σύγχρονου καπιταλισμού στη βάση της δημιουργικής ανάπτυξης του μαρξισμού. Σε όσους αναζητούν την επαναστατική τακτική και αποφασιστική συνεισφορά στην ανατροπή της σαρωτικής εκστρατείας του κεφαλαίου των κυβερνήσεων και των υπερεθνικών θεσμών (ΕΕ, ΔΝΤ), με στόχο την προσέγγιση της επανάστασης. Σε αυτούς που θεωρούν ως κοινωνική βάση τη σύγχρονη πολυσύνθετη εργατική τάξη, Ελλήνων και μεταναστών, με ιδιαίτερη συμβολή σε ένα νέο εργατικό κίνημα για την ανατροπή και τη χειραφέτηση. Σε αυτούς που αναζητούν δρόμο συμβολής στην οικοδόμηση του συνολικού επαναστατικού υποκειμένου, του αντικαπιταλιστικού εργατικού μετώπου.

Το ΝΑΡ, «προκαλεί» θετικά, ενωτικά, δημιουργικά για μια απάντηση και συμβολή στην παραπάνω κατεύθυνση. Είναι λογικό να υπάρχουν ποικίλες απαντήσεις στην πρόταση αυτή. Η εκκίνηση όμως (από «πάνω» και από «κάτω») επείγει και έχει μεγάλη σημασία.

2) Η δεύτερη ενωτική πρόταση, αφορά την ανάγκη για ένα πολιτικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο, ακόμη πιο ευρύ και ταυτόχρονα σαφώς πιο συνεκτικό, στη βάση ενός μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος, με άξονα αναφοράς τα εργατικά και λαϊκά προβλήματα. Η αναβάθμιση του ελπιδοφόρου βήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το άνοιγμα δρόμων πολιτικής συνεργασίας των ευρύτερων αντικαπιταλιστικών, αντι-ΕΕ και αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, είναι στην καρδιά αυτής της πρότασης.

Δεν μπορεί σήμερα να υπάρχει νικηφόρα πάλη αν δεν είναι εργατική, αντι-ΕΕ και αντικαπιταλιστική και δεν μπορεί η εργατική πολιτική να μην παλεύει για το ξήλωμα της ευρωμνημονιακής καταιγίδας.

Η θέση μας για το τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η στάση απέναντι σε ότι ευνόησε και τροφοδότησε την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα έχει πολύ μεγάλη σημασία για την μετωπική μας πολιτική. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτελεί κυβέρνηση αστική, προώθησης, κλιμάκωσης, εμπέδωσης και ιδιότυπης-επικίνδυνης δικαιολόγησης των αντιδραστικών αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, εχθρική προς τον λαό και το μαζικό κίνημα. Δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά. Συνεχίζει και βαθαίνει την αντεργατική επίθεση στα χνάρια όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ). Έχει πάρει το «χρίσμα» από ΕΕ και ΗΠΑ, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο ως η κυβέρνηση που μπορεί να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα. Εκφράζει τη «συνέχεια του κράτους», ειδικά στους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

Μια νικηφόρα αναμέτρηση στο νέο γύρο κρίσης, επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα, αλλά και αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος, απαιτείται βαθύτερη διαφοροποίηση, τακτική και στρατηγική, από τη ρεφορμιστική και διαχειριστική λογική, που τροφοδότησε την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ.

Απαιτείται παντού εργατική-λαϊκή αντικαπιταλιστική απάντηση πρωτίστως στο ιδιαίτερα οξυμμένο κοινωνικό ζήτημα της εποχής μας, αλλά και στα σύγχρονα προβλήματα της δημοκρατίας, του πολέμου και της ανάδυσης του ακροδεξιού φασιστικού πόλου.

Ανατρεπτική προοπτική ανοίγει η αυτοτελής συγκρότηση και ανάπτυξη της εργατικής αντικαπιταλιστικής πολιτικής, με παρέμβαση και αλληλεπίδραση με τις αγωνιζόμενες δυνάμεις του λαού και τα πολιτικά ρεύματα που διαφοροποιούνται από τον ρεφορμισμό και όχι η δορυφοροποίηση ή συμμαχία με τα νέα ρεφορμιστικά και αστικοδημοκρατικά ρεύματα.

Απορρίπτοντας ρηχά «αντιμνημονιακά-πατριωτικά» μέτωπα ή λογικές ουδέτερης δήθεν «παραγωγικής ανασυγκρότησης» και επαναλήψεις κυβερνητικών σχεδίων στην άμμο ή αναβολής των πάντων στη «Δευτέρα Παρουσία» χωρίς ανατροπές σήμερα, εκτιμούμε πως δεν υπάρχουν προϋποθέσεις συνολικής πολιτικής (ή εκλογικής συνεργασίας), με δυνάμεις όπως η ΛΑΕ, η Πλεύση Ελευθερίας ή το ΚΚΕ ή το ΕΠΑΜ.

Παράλληλα, θεωρούμε ότι ποικίλες δυνάμεις, οργανώσεις και ρεύματα που έχουν διαφοροποιηθεί από το ΣΥΡΙΖΑ ή έχουν αποχωρήσει από ΛΑΕ και ΚΚΕ (πχ κίνηση Κομμουνιστών – Εργατικός Αγώνας στη Λευκάδα), οφείλουν να πάρουν μια σαφή θέση στην πρόταση πολιτικής συνεργασίας που έχει απευθύνει η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α και το ΝΑΡ.

Να πάρουν θέση στην πρόταση που έχει αποφασιστεί στο συνέδριο του ΝΑΡ και στη συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι στη πρόταση που παρουσιάζεται από μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Λευκάδα ως πολιτική γραμμή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Οι θέσεις που παρουσιάζουν μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Λευκάδα ως πολιτική γραμμή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει καταψηφιστεί με πολύ μεγάλη πλειοψηφία στη τελευταία πανελλαδική συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπου τονίζεται ρητά ότι δεν προχωράμε σε συνεργασία με τη ΛΑΕ σε κεντρικές πολιτικές μάχες και μια τέτοια μάχη είναι οι επερχόμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.

Θεωρούμε ότι το εγχείρημα της «κίνησης ΜΕΤΩΠΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ στη Λευκάδα» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΛΑΕ) δεν ανοίγει το δρόμο για ένα πολιτικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο, ακόμη πιο ευρύ και ταυτόχρονα σαφώς πιο συνεκτικό, στη βάση ενός μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος. Η συμμετοχή πρώην στελέχους του ΝΑΡ (όταν ιδρύθηκε η συγκεκριμένη κίνηση ήταν μέλος του ΝΑΡ) σε αυτή τη κίνηση δεν εξυπηρετούσε ούτε εξυπηρετεί τη μετωπική πολιτική του ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση αλλά ούτε και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α (μια και συμμετέχουν και μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Η συμμετοχή αυτή κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση, και προωθεί άλλο πολιτικό σχέδιο σε σχέση με τις τελευταίες αποφάσεις του 3ου συνεδρίου του ΝΑΡ και της 4ης συνδιάσκεψης της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α , οι οποίες πάρθηκαν με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες.

3) Η τρίτη ενωτική πρόταση αφορά την αναγκαία ανατρεπτική κοινή δράση μέσα στο κίνημα (την οποία και επιδιώκουμε), αφορά την ανασυγκρότηση της αγωνιστικής ταξικής πτέρυγας στο εργατικό κίνημα. Η αντεπίθεση από μεριάς ενός νέου ανατρεπτικού εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, δεν αποτελεί συνδικαλιστικό ζήτημα, αλλά πολιτικό καθήκον πρώτης γραμμής. Στην θετική ανταπόκριση σε αυτό θα κριθεί το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων του ΚΚΕ και της ΛΑΕ, που θεωρούμε ότι πρέπει να συμβάλλουν.

Την ίδια στιγμή που απορρίπτουμε τις προτάσεις προσχώρησης σε εκλογικά μέτωπα ή δορυφοροποίηση και ακύρωση της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς, θεωρούμε πως είναι επείγον ζήτημα ο οριζόντιος μαχόμενος συντονισμός συνδικάτων, πρωτοβουλιών αγώνα εργαζομένων και ανέργων.

Για δουλειά για όλους και με όλα τα εργασιακά, ασφαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις τώρα, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, την εργοδοτική ασυδοσία και τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Για την μαζική, ανυποχώρητη και ακηδεμόνευτη λαϊκή αντίσταση παντού! Για το δικαίωμα σε παιδεία, υγεία, κατοικία, για δημόσια κοινωνικά αγαθά, πολιτισμό και δημοκρατία. Για τη συσπείρωση όλων των μορφών λαϊκής αντίστασης και πάλης σε ενωτικά κέντρα αγώνα. Με στόχο την ήττα και ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κάθε αντιλαϊκής κυβέρνησης!

4) Και οι τρείς αυτές προτάσεις έχουν ένα κοινό παρονομαστή: Για να απαντήσουμε στις νέες προκλήσεις και να συμβάλλουμε στην εργατική και λαϊκή αντεπίθεση απαιτείται μια μεγάλη προγραμματική τομή στο κίνημα και την Αριστερά και την ανασυγκρότηση της πρωτοπορίας σε όλα τα επίπεδα. Δεν απευθύνονται με τον ίδιο τρόπο και με τον ίδιο ερώτημα στους πάντες. Συμβάλλουν ωστόσο στον ίδιο παραπάνω σκοπό.

5) Το ΝΑΡ έχει ξεκάθαρο ότι στη διαπάλη που έγινε κατά την προηγούμενη φάση, ηγεμόνευσαν οι αντιλήψεις που πρότασσαν μια άλλη φιλολαϊκή και αντινεοφιλελεύθερη/αντιμνημονιακή ανάπτυξη του καπιταλισμού σε συμμαχία με την «παραγωγική αστική τάξη» αντί για αναμέτρηση μαζί της.

Πολιτικές που πρόβαλλαν τη δυνατότητα κατάργησης των μνημονίων εντός ευρώ-ΕΕ, αντί για τη ρήξη-αποδέσμευση από αυτήν.

Αντιλήψεις που υποστήριζαν ότι όλα αυτά θα γίνουν μέσω της «αριστερής κυβέρνησης», ενισχύοντας τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες και τη λογική της ανάθεσης, εξορίζοντας τη λογική της οικοδόμησης ενός ανατρεπτικού εργατικού λαϊκού κινήματος και του οργανωμένου λαού, του επαναστατικού δρόμου.

Σχέδια που οικοδομούσαν ένα «πλατύ μέτωπο» στο όνομα της «άμεσης απάντησης» χωρίς γραμμή και λογική ανατροπής.

Αντιλήψεις που υποβάθμιζαν τις στρατηγικές απαντήσεις, την εναλλακτική της κομμουνιστικής απελευθέρωσης, με αποτέλεσμα να αδυνατίζει και η τακτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και ο «άλλος δρόμος», να ενισχύονται οι διορθωτικές για τον καπιταλισμό τάσεις.

Πολιτικές που μιλούσαν γενικά για την Αριστερά, συμπεριλαμβάνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ εντός της, αγνοώντας την κυρίαρχη διαχειριστική και ταυτισμένη με την ΕΕ και την αστική «ομαλότητα» φυσιογνωμία του.

Το ΝΑΡ δε θα βάλει πλάτη να ξαναμπούν όλα τα παραπάνω από το παράθυρο.

6) Την ίδια στιγμή έχει ιδιαίτερη σημασία η επεξεργασία της στρατηγικής της κομμουνιστικής διεθνιστικής απελευθέρωσης. Για να υπάρξει νικηφόρος αντικαπιταλισμός πρέπει να είναι με σύγχρονο τρόπο κομμουνιστικός και επαναστατικός, με οδηγό τη δημιουργική ανάπτυξη του μαρξισμού στη νέα εποχή.

Όταν ως ΝΑΡ αποφασίσαμε να θέσουμε αυτές και άλλες προτάσεις για συζήτηση δεν είχαμε «άγνοια κινδύνου». Αντίθετα, είχαμε επίγνωση πως θα προκληθεί σοβαρή συζήτηση, καθώς αρκετές από αυτές έρχονται σε αντίθεση με κληρονομημένες συνήθειες, ανεπάρκειες, αδυναμίες, ακόμη και με σοβαρές ελλείψεις και λάθη, συχνά ιστορικού χαρακτήρα.

Αυτή τη συζήτηση όχι μόνο δε τη φοβόμαστε, αλλά επιδιώκουμε να ανοίξει πλατιά, τόσο μέσα στις πρωτοβουλίες για το νέο κομμουνιστικό φορέα, με την πρόταση πολιτικής συνεργασίας της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ, όσο και στην προσπάθεια για την αγωνιστική ανάταξη του εργατικού κινήματος.

Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, ώστε να γίνει μια δημιουργική, προωθητική συζήτηση (και για τις επερχόμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές). Σε αυτή τη κατεύθυνση θα κινηθούμε και στη Λευκάδα το επόμενο διάστημα. Προχωράμε σε ανασυγκρότηση της πολιτικής-ιδεολογικής-οργανωτικής παρέμβασης του ΝΑΡ στη Λευκάδα με πλήρη ευθύνη του γραφείου περιοχής Ηπείρου – Κέρκυρας – Λευκάδας της οργάνωσης μας.

γραφείο περιοχής Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας
του Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ)
για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση»