Κατάλογος με τα παρατσούκλια (παρωνύμια) ανδρών και γυναικών της πόλης της Λευκάδας

Παρωνύμια, κοινώς παρατσούκλια. Άλλοτε αποδεκτά και άλλοτε όχι από τους φέροντες αυτά ή τους απογόνους τους. Ο καθένας είχε παλιότερα το δικό του παρατσούκλι, που γινόταν τις περισσότερες φορές υποκατάστατο του ίδιου του ονόματός του. Με αυτό ήταν ευρύτερα γνωστός, με το παρατσούκλι του τον φώναζαν, σε περιπτώσεις βέβαια που αυτό ήταν αποδεκτό. Είχαμε ακούσει επίσης ότι παλιότερα διάφορες Υπηρεσίες, όπως π.χ. η Αγροτική Τράπεζα, για να αποφεύγει τα μπερδέματα στις συναλλαγές της με τους αγρότες και με τις ουκ ολίγες συνωνυμίες σε κάθε χωριό, κατέφευγε να γράφει για διαχωρισμό δίπλα από το ονοματεπώνυμο του συναλλασσομένου και το παρατσούκλι του.

Η τάση αυτή, μας πληροφορεί ο Δημήτρης Αρσενίου στην πολιτιστικού περιεχομένου εφημερίδα «Κόσμιο», είναι παλιό φαινόμενο και ανάγεται στους αρχαίους χρόνους. Πολλά είναι τα παρατσούκλια αρχαίων που έχουν διασωθεί: Αντισθένης ο «αποκλύων» (δηλ. γνήσιος σκύλος), Δημόκριτος ο «σκανδικοπώλης» (επειδή η μητέρα του πουλούσε λάχανα), Περικλής ο «σχινοκέφαλος», Κλεάνθης ο «όνος», Πιττακός ο «σαφάπους» (γιατί είχε πλατυποδία) κ.λπ. Προσθέτει δε ότι αφορμή για τα παρατσούκλια είναι, άλλοτε ένας ιδιόρρυθμος τρόπος ζωής (μια παραξενιά), άλλοτε μια σωματική ατέλεια (κουσούρι), ένα ελάττωμα, μια σχετική ομοιότητα κ.λπ. Ποτέ όμως ένα παρατσούκλι δεν λαμβάνεται σα μειωτικό της ατομικής αξίας αλλά σαν αθώο πείραγμα ή αστεϊσμός. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που η χρήση τους γίνεται σε στιγμές οργής, θυμού, αγανάκτησης. Όταν είμαι θυμωμένος με κάποιον, δεν θέλω να προφέρω τ΄ όνομά του, τον αποκαλώ τότε με το παρατσούκλι του.

Σημειώνει επίσης ο κ. Δ. Αρσενίου: «Τα παρατσούκλια δείχνουν κι αυτά το δεσμό που είχαμε κάποτε ανάμεσά μας. Τώρα σβήνουν κι αυτά. Σβήνουν γιατί σβήνουν και οι σχέσεις ανάμεσά μας. Κι όμως κάποτε μας έκαναν να νοιώθουμε πιο οικείοι, πιο συγχωριανοί, πιο κοντινοί. Τώρα γινήκαμε «κύριοι». Φοράμε τα «καλά» μας. Είμαστε «πολίτες», «πολιτισμένοι», «σύγχρονοι», «μοντέρνοι». Τώρα δεν πετάμε ο ένας το παρατσούκλι στον άλλον. Τώρα ο ένας κοιτάζει να βγάλει το μάτι του άλλου!»

Είχαμε αναρτήσει παλιότερα τα παρατσούκλια της ιδιαίτερης πατρίδας μας, του χωριού Κολυβάτα Αλεξάνδρου. Συνεχίζουμε σήμερα με τα παρατσούκλια των κατοίκων της πόλης της Λευκάδας. Έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα «ΛΕΥΚΑΣ» (Αριθμός Φύλλου 220, 20 Απριλίου 1983) και γράφει στο προλογικό του σημείωμα ο συντάκτης της εφημερίδας, που θα πρέπει να είναι ο ίδιος ο εκδότης και διευθυντής της Τάκης Λ. Μαμαλούκας:

«Ο φίλος Ζαχαρής μου έδωσε προ διετίας ένα κατάλογο με εφτακόσια περίπου παρατσούκλια κατοίκων στην πόλη μας, με τη διασάφηση ότι πρόκειται για εργασία του μακαρίτη Άγγελου Παπανελόπουλου, στην οποία συνέβαλε και ο ίδιος.

Μόλις πήρα αυτό τον κατάλογο διαπίστωσα πως ο συντάκτης του είχε παραλείψει το δικό μου παρατσούκλι, κι έσπευσα να το προσθέσω. Φυσικά ο κατάλογος, κι αν ακόμα είναι πλήρης, δεν είναι ενημερωμένος για τα παρατσούκλια των τελευταίων χρόνων. Γι΄ αυτό παρακαλώ τους αναγνώστας να υποδείξουν τις παραλείψεις».

Στην έκκληση του συντάκτη της εφημερίδας ανταποκρίθηκε ο κ. Θανάσης Σίδερης με την υπόδειξη και άλλων παρατσουκλιών, τα οποία δημοσιεύτηκαν σε επόμενο φύλλο της εφημερίδας και είναι αυτά που έχουν πράσινο χρώμα στον παρακάτω κατάλογο.

ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ ΑΝΔΡΩΝ

A

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Θ

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Φ

Χ

Ψ

ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Ψ