Απ΄ την παλιά Λευκάδα: «Να πλερώσετε τους φόρους σας… Εδώ μωρέ πρέπει όλοι να δουλέψουμε για το Κράτος!»
Ο Γιάννης Ζακυνθινός (Γκρας) το 1968
Περιγραφή, Κούκος στραβά, πάντα βιαστικός και πολυάσχολος, με κρεμασμένη στον ώμο μια τσάντα πέτσινη, που κάποτε θα φιλοξενούσε μέσα της ή κιάλια, ή φωτογραφική μηχανή, ίσως και ιατρικά εργαλεία. Σίγουρα, αυτή η τσάντα πολυτελείας, γνώρισε, όταν ήτανε καινούργια, πολλά μεγαλεία, μα τώρα που πάλιωσε ο τελευταίος κάτοχός της, ο Γιάννης ο Γκρας, την είχε παραγεμίσει με εφημερίδες της Κυβερνήσεως και ισχυριζόντανε ότι είχε μέσα εντάλματα προσωπικής κρατήσεως δια χρέη προς το Δημόσιο.
Γυρίζοντας λοιπόν από μαγαζί σε μαγαζί, αφού καλημέριζε τους καταστηματάρχες, τους έλεγε σε τόνο αυστηρό.
– Σας παρακαλώ κύριε, δεν θα σας δώσω άλλη παράτα. Να πλερώσετε τους φόρους σας. Εδώ στη τσάντα έχω το ένταλμα προσωπικής σας κρατήσεως.
Οι καταστηματάρχες, δήθεν τρομαγμένοι, τον παρακαλούσαν.
– Περάστε αύριο Κυρ – Γιάννη.
Ο Γιάννης, ήτανε βολικός και δεν μεταχειρίζοντανε… βία, αλλά ξαναπερνούσε την άλλη μέρα.
Δεν έπαυε όμως να περνάει κι΄ απ΄ την Αστυνομία, μια – δυο φορές την ημέρα, για την διαχείριση των ανύπαρκτων εισπράξεών του.
Τους χωροφύλακες τους αγαπούσε πολύ, γιατί τον καλομεταχειριζόντανε. Γι΄ αυτό μια μέρα ο Γιάννης κουβάλησε στο Αστυνομικό Τμήμα ένα καλοθρεμμένο μοσχάρι δύο χρονών και τώσπρωξε μέσα στην αυλή όπου και το άφησε. Ανέβηκε κατόπιν στο γραφείο του Αστυνόμου Μοιράρχου αειμνήστου πατέρα μου και του είπε με ύφος θριαμβευτικό!
Κύριε Αστυνόμε, έφερα το μοσχάρι να φάνε οι άντρες σου, γιατί εργάζονται πολύ και είναι αδύνατοι, αλλά το πρώτο φαΐ παρακαλώ το θέλω… στιφάδο!!!
Φαίνεται πως ο ατυχής ο Γκρας είχε ιδιαίτερη αδυναμία στο στιφάδο!
Ο Αστυνόμος του παρήγγειλε καφέ και περίμενε την εξέλιξη, που δεν εβράδυνε, γιατί σε λίγο καταφτάνει ο αδελφός του Γιάννη κατάκοπος και καταϊδρωμένος και του λέει.
Τι μούκανες μωρέ ανεπρόκοπε, άφησα την Καρυά και γυρίζω όλη την ημέρα από ρεματιά σε ρεματιά να βρω το μοσχάρι. Τι σου χρώσταγα μωρέ;
Κι΄ ο Γιάννης απαθέστατα απάντησε.
– Ορίστε κ. Διοικητά, πάρτονε στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου. Και κοιτάζοντας αυστηρά τον αδελφό του, ολοκλήρωσε.
– Εδώ μωρέ πρέπει όλοι να δουλέψουμε για το Κράτος!
Ο Αστυνόμος αφού ευχαρίστησε θερμά τον Γιάννη τον Γκρα για τη γενναιοδωρία του και το ενδιαφέρον του για τους Χωροφύλακες του είπε να πάρει πίσω το μοσχάρι, να το ταΐσει καλά να παχύνει και θα τον ειδοποιήσει ο ίδιος πότε να το ξαναφέρει στην Αστυνομία για το στιφάδο!
Αλλά, μην εκπλαγείς αναγνώστα αν μάθεις τη συνέχεια.
Σε λίγες μέρες ο Γιάννης ο Γκρας ξανάφερε τον μόσχον τον σιτευτόν στην αυλή της Αστυνομίας;
Ατυχώς, δεν θυμάμαι τι απέγινε, άλλως τε περάσανε από τότε εξήντα τόσα χρόνια.
ΒΑΣΙΛΗΣ Η. ΜΟΥΝΤΑΝΟΣ
Σ.Σ.: Ο εκ Καλαμάτας φίλος λογοτέχνης Βασίλης Μούντανος έχει συνδέσει την Λευκάδα με τις παιδικές του αναμνήσεις, όταν υπηρετούσε στην πόλη μας σαν Αστυνόμος ο Μοίραρχος πατέρας του κι΄ αυτός φοιτούσε στο Δημοτικό Σχολείο.
(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΛΕΥΚΑΣ», Αριθ. Φύλλου 217, 19 Ιανουαρίου 1983)
