Ο Γιάννης Τσαρούχης με την εικόνα “Παναγία της Νίκης” που ζωγράφισε στο Αλβανικό μέτωπο
Δημιουργός των φωτογραφιών, δευτερογενώς, είναι ο Χρήστος Καπλάνης, ο οποίος διατηρεί σελίδα στο Facebook καθώς και το ιστολόγιο (blog) «Past in color – Χρώμα στο παρελθόν».
Ο Γιάννης Τσαρούχης με την εικόνα “Παναγία της Νίκης” που ζωγράφισε στο Αλβανικό μέτωπο, 1940-41
Γράφει ο καλλιτέχνης: «Συνήθως ξεχνάμε ότι οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες τραβήχτηκαν σε ένα κόσμο γεμάτο χρώματα. Ο χρωματισμός τους βοηθά να απομακρύνουμε αυτό το εμπόδιο μεταξύ του παρελθόντος και της σύγχρονης οπτικής μας, τραβώντας μας λίγο πιο κοντά στην πραγματικότητα στην οποία ελήφθη η φωτογραφία. Το χρώμα φέρνει νέα ζωή στις φωτογραφίες και προκαλεί μια ζωντανή νέα προοπτική». Κι είναι αλήθεια!
Και κάποιες άλλες δημιουργίες του καλλιτέχνη [Δες και εδώ]:
Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Άρης Βελουχιώτης με τις Αρχές της Πάτρας την ημέρα της Απελευθέρωσης των Πατρών. Πάτρα, 4 Οκτωβρίου 1944
ΕΛΑΣιτισσα στον κάμπο της Λαμίας. Οκτώβριος 1944
Ο Γιάννης Τσαρούχης δεν είχε σε υπόληψη όσους έφυγαν δίκην εξοριστης κυβέρνησης και στρατού για το Κάιρο μαι με τον Μονάρχη και τον διάδοχο.
Και ώς Αθηναίος ( Πειραιώτης τη καταγωγή) και δραστήριος ώς άνθρωπος μάθαινε στην τοτε μικρή προπολεμική αλλά και μέσα στον πόλεμο κατοχική Αθήνα τα όσα ιντριγκαδόρικα πολιτικά και κοινωνικά συνέβαιναν στην στην Αθηνοκεντρική ζωή.
Οι μεγάλες ίντριγκες λάβανε χώρα απόβτην 6 Απριλίου που επετέθησαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα μέχρι και τις 18 Απριλίου που έφυγαν για το Κάιρο όσοι φύγανε.Ακόμα και μέσα στην κατοχή η πολιτική ίντριγκα και συγχρωτισμός της παλαιότερης πολιτικής τάξης που είχε μείνει στην Αθήνα με τις κατοχικές κυβερνήσεις ήταν μόνιμη κατάσταση.
Λίγο η αυτοκτονία του προσωρινού πρωθυπουργού Κορυζή μετά και την αναίτια επιπληξί του από τον άνακτα Γεώργιο Β ( για να καλύψει ο άνακτας δικές του αμαρτίες και ευθύνες) , λίγο η γνώσηβτου ότι με προτροπή του άνακτα και συμφωνία του Μεταξά παραδόθηκαν στους Γερμανούς οι Ακροναυπλιώτες και αλλαχού πολιτικοί κρατούμενοι, λίγο του ότι δεν άφησε κύρια ο άνακτας τους αποταγμένους αξιωματικούς του 1935 να πολεμήσουν εθελοντικά στην Αλβανία ( αυτό και αν είναι παράδοξο) έκαναν τον καλλιτέχνη Τσαρούχη να κατανοήσει.καλά την Ελληνική μοναρχική και κυβερνητική μικροπρέπεια απέναντι στούς πολίτες.Αν σε αυτό έρθει και προστεθεί καονη κριτική πολεμική ώς ζωγράφος που δέχτηκε και δεχλονταν χρόνια ( που θεωρούσαν ότι μόνο ένας παλιάνθρωπος θα μπορέσει να ζωγραφήσειβσαν τον Τσαρούχη) , εξηγείται γιατί ο Τσαρούχης δεν αποδέχτηκε ποτέ το κυβερνητικό και κοινωνικό Αθηνοκεντρικό κατεστημένο και πάντα με φανερή έστω και έμμεσα απαξία αναφερόνταν σε αυτό το πλακατζίδικο μεταπολεμικό και για χρόνια κατεστημένο και με τις στημένες καλλιτεχνικές και εθνικοφρονικά επιλογές και την αισθητική τους.