Ήλιος είναι και γυρίζει…

Πρώτη φορά παρατηρήσαμε χθες, στην πόλη της Λευκάδας, τη μεγάλη διαφορά ως προς στο σημείο του ορίζοντα που δύει την εποχή αυτή ο ήλιος, σε σχέση με το καλοκαίρι. Εκεί που τους καλοκαιρινούς μήνες βυθίζεται στην ανοιχτή θάλασσα της Γύρας τον βλέπουμε την εποχή αυτή να κάθεται στον λόφο προς τη μεριά που βρίσκονται οι Τσουκαλάδες. Οι ανταύγειές του καθρεφτίζονται στο κανάλι μπροστά από την ξύλινη πεζογέφυρα.

Αυτό ισχύει φυσικά και για την ανατολή του ήλιου, όπου επίσης αλλάζει συνεχώς κατά τη διάρκεια του έτους από μέρα σε μέρα το σημείο του ορίζοντα απ΄ όπου ανατέλλει. Έτσι εξηγείται και ο διαφορετικός προσανατολισμός των ιερών των εκκλησιών που βλέπουν πάντα προς την ανατολή, αλλά λόγω των διαφορετικών εποχών του έτους που κατασκευάστηκαν οι εκκλησίες υπάρχουν πάντα αποκλίσεις. Για τα νεκροταφεία, στο νησί μας, ούτε λόγος να γίνεται, αφού οι (επιμέτωποι) σταυροί, που θα έπρεπε να βλέπουν τη δύση, δείχνουν προς όλες τις κατευθύνσεις του ορίζοντα.

Επίσης, πρώτη φορά είδαμε αυτό το είδος του ερωδιού στη λιμνοθάλασσα. Θα πρέπει να είναι Σταχτοτσικνιάς, που έφτασε στα μέρη μας για ξεχειμώνιασμα. Οι Αργυροτσικνιάδες από την άλλη είναι συνηθισμένο φαινόμενο την εποχή αυτή στη λιμνοθάλασσα της Λευκάδας.