Published On: Σα, Νοε 17th, 2018

Εργασίες σε εξέλιξη στο Φάρο στο ακρωτήρι Δουκάτο

Όπως διαπιστώσαμε χθες εργασίες γίνονται στο εσωτερικό του κτιρίου του Φάρου στο ακρωτήρι Δουκάτο που εποπτεύεται από την Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού. Κύρια δραστηριότητα της Υπηρεσίας Φάρων από την ίδρυση της το 1887, μέχρι και σήμερα, είναι η συντήρηση του Φαρικού Δικτύου των Ελληνικών Θαλασσών.

Ο Φάρος στο ακρωτήρι Δουκάτο, πρωτολειτούργησε, σύμφωνα με την Υπηρεσία Φάρων, το 1890. Κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1945, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου, επαναλειτούργησε ως επιτηρούμενος. Το 1950 ο φάρος καταστράφηκε από σεισμό και λειτούργησε προσωρινά αυτόματος πυρσός ασετιλίνης μέχρι το 1956, όπου αποπερατώθηκαν οι εργασίες επισκευής. Το 1982 ξεκίνησαν οι εργασίες ηλεκτροδότησης του Φάρου οι οποίες ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 1985. Από το 1986 ο φάρος λειτουργεί ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός με χαρακτηριστικό μία λευκή αναλαμπή ανά 10 δλ. και φωτοβολία 24 ν.μ.

Το κτίριο περιλαμβάνει ισόγειο οικία αποτελούμενη από τρία υπνοδωμάτια, χωλ, κουζίνα, αποθήκης υλικών, γραφείο, W.C. με συνολικό εμβαδόν 130 τ.μ. Ο πύργος είναι κυκλικός πύργος στρογγυλός ύψους 15 μ., από σκυρόδεμα πάχους 0,40 μ. και διαμέτρου 3 μ. συνεχόμενος της οικίας με εσωτερική κλίμακα. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού της Λευκάδας 350 μ. εσωτερικά της ακτής και σε εστιακό ύψος 70 μ.

Ένας ασφαλτωμένος δρόμος, όπου έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα μικροπαρεμβάσεις, οδηγεί στο φάρο που απέχει 50 χλμ περίπου από την πόλη της Λευκάδας. Η παροχή ρεύματος γίνεται μέσω του δικτύου της ΔΕΗ ενώ η ύδρευση πραγματοποιείται από δεξαμενή όμβριων υδάτων εντός του οικήματος.

Ο φάρος είναι φτιαγμένος πάνω στον αρχαίο ναό του Απόλλωνα. «Το βραχώδες τούτο ακρωτήριον αποτελεί από αιώνων το όριον μεταξύ της εσωτερικής ηρέμου θαλάσσης των Οδυσσειακών νήσων και της ταραχώδους εξωτερικής θαλάσσης, η οποία φθάνει ανοικτή μέχρι της Σικελίας. Επί των ανοικτοχρώμων βράχων υψούτο κατά την Αρχαιότητα εις ναός του Λευκάτα Απόλλωνος, του οποίου ελάχιστα υπολείμματα ανεσκάφησαν υφ΄ ημών», αναφέρει στο σύγγραμμά του «Alt-Ithaka: ein Beitrag zur Homer-Frage, Studien und Ausgrabungen auf der Insel Leukas-Ithaka» ο μεγάλος Γερμανός Αρχαιολόγος Βίλχελμ Νταίρπφελντ.

Κατάλοιπα του αρχαίου ναού χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του φάρου, ενώ άλλα βρίσκονται ακόμη μέχρι σήμερα «ατάκτως ερριμμένα» στο γύρο χώρο. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο κήρυξε το 2011 ως αρχαιολογικούς χώρους τον απόκρημνο Λευκάτα και την περιοχή της Νηράς με το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου. Ο Φάρος βρίσκεται δηλαδή εντός αρχαιολογικής ζώνης «Α».

Ένας τόπος ιερός και για άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την σύγχρονη ιστορία του τόπου μας. Το τελευταίο δραματικό κομμάτι της ιστορίας του ακρωτηρίου Δουκάτο είναι ταυτισμένο στις μνήμες των ανθρώπων του τόπου μας με τη σφαγή τον Ιούνη του 1944 των Κεφαλονιτών και Θιακών του αποσπάσματος Φουρτούνα, που βρήκαν καταφύγιο εκεί με μια αμυδρή ελπίδα ότι θα μπορούσαν να περάσουν απέναντι, στην πατρίδα τους, μετά την ατυχή για τον ΕΛΑΣ έκβαση της Μάχης της Λευκάδας. Άγνωστος παραμένει ακόμη μέχρι σήμερα ο ακριβής αριθμός των σφαγιασθέντων, όπως και τα ονόματα των περισσοτέρων. Δύο μόνο διασώθηκαν από την ομάδα αυτή, ο Γιώργος Κουτσουβέλης (Κοντηλάτος) και ο Πάνος Καλλίνικος, που κατόρθωσαν τελικά να διεκπεραιωθούν με περιπετειώδη τρόπο, πάνω σε μια σχεδία, στην πατρίδα τους την Ιθάκη.

Στο βόρειο Ιόνιο πέλαγος, που περιλαμβάνει την περιοχή από την Κεφαλονιά μέχρι την Κέρκυρα, βρίσκονται σε λειτουργία οι εξής Φάροι: Καστρί Οθωνών Κέρκυρας, Σίδερος Κέρκυρας, Περιστέρες ή Καπαρέλλι, Μούρτος, Λάκκα Παξών, Παναγία Παξών, Αντίπαξος, Κόπραινα, Φρούριο Λευκάδας, Δουκάτο, Φισκάρδο Κεφαλληνίας, Διχάλια Κεφαλληνίας, Άγιος Θεόδωρος Κεφαλληνίας, Βαρδιανοί Κεφαλληνίας και Γερογόμπος Κεφαλληνίας.