Εκδήλωση στη Λευκάδα για τα 100χρονα του ΚΚΕ: Ένας αιώνας αγώνας και θυσία…
Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας 19 Νοεμβρίου 2018, στο Φουαγιέ του Θεάτρου, η εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Λευκάδας του ΚΚΕ προς τιμήν των 100 χρόνων ζωής και δράσης του Κόμματος.
Στην εκδήλωση μίλησε η Φωτεινή Τσώλου, μέλος του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου – Κέρκυρας – Λευκάδας, ενώ στο χρονικό της ανάπτυξης του ΚΚΕ στη Λευκάδα αναφέρθηκαν στη συνέχεια η Ευτυχία Καραβασίλη και ο Απόστολος Θερμός. (Διαβάστε εδώ το χρονικό).
Ακολούθησε συναυλία με τραγούδια περισσότερο ή λιγότερο γνωστά εμπνευσμένα από την ηρωική δράση του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος όπου συμμετείχαν με αλφαβητική σειρά οι: Αραβανής Σπύρος – τρομπέτα, Βερροιώτης Βαγγέλης – κιθάρα, Ζαβιτσάνος Νικήτας (Στέλιος) – κρουστά και τραγούδι, Καραβίας Αυγουστίνος – ακορντεόν και πιάνο, Καρανάσιος Γιώργος – τραγούδι, Καρανάσιου Κωνσταντίνα – τραγούδι, Ναστούλη Μαρία – τραγούδι, Σκλαβενίτης Διονύσης – μπουζούκι, Τίγκας Γιώργος – μπουζούκι.
Στο χώρο της εκδήλωσης υπήρχε έκθεση φωτογραφικού υλικού και έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής» όπου μεταξύ άλλων διακινούνταν το νέο Λεύκωμα για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ.
Θα είναι εκ του περισσού να αναφέρουμε ότι έλαμψαν ακόμη μία φορά με την απουσία τους δημοσιογράφοι και «δημοσιογραφούντες», μπλογκ, μπλογκάκια, τοπικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί κ.λπ. – δεν αναφερόμαστε σ΄ αυτούς που βγάζουν σπυράκια ακούοντας και μόνο το όνομα του ΚΚΕ. Το αφήνουμε στην κρίση των αναγνωστών…
Στην ομιλία της η Φωτεινή Τσώλου μεταξύ άλλων τόνισε: «Σήμερα είναι μέρα γιορτής για εμάς τους κομμουνιστές, παλαιότερους και νεότερους. Είναι μια μέρα γιορτής και για το σύνολο της τάξης μας, της εργατικής τάξης στη χώρα μας, μιας και αυτό που συνέβη τον Νοέμβρη του 1918 στον Πειραιά, ήταν η δική της συνάντηση, η δική της ένωση, με την πρωτοπόρα επαναστατική θεωρία, που πλέον της έδινε τα όπλα για τη μετατροπή της από τάξη καθαυτή, σε τάξη για τον εαυτό της.
Οι εργάτες και οι εργάτριες στον τόπο μας, τόσο αυτοί που βρίσκονται στην παραγωγή όσο και η νέα βάρδια τους, αυτοί που ακολουθούν και είναι πολλοί, έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται εμπιστοσύνη και σιγουριά για το παρόν και το μέλλον τους, στο βαθμό που ανταμώνουνε με την επαναστατική θεωρία και πρακτική, πρώτα και κύρια στους χώρους δουλειάς, εκεί που δένεται το ατσάλι. Έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν παρά την μαυρίλα και τη μιζέρια της καθημερινότητας, στο βαθμό που αφουγκράζονται καλά το ΚΚΕ. Που κάνουν δική τους στάση ζωής, τον αγώνα για την επαναστατική ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, του συστήματος που μαυρίζει τις ζωές μας..».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας της τόνισε: «Το Κόμμα μας μπόρεσε και αντιμετώπισε αποφασιστικά τις πιέσεις για συμμετοχή ή στήριξη της αστικής διακυβέρνησης του οπορτουνιστικής καταγωγής κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, που ανήλθε στην κυβερνητική εξουσία το Φλεβάρη του 2015. Δεν πρόκειται για νέα θέση. Το ΣΕΚΕ, στο 1ο Ιδρυτικό του Ψήφισμα, ανέφερε ανάμεσα στα άλλα: «… το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα δεν δύναται ποτέ να συμμετάσχει ή να ενισχύσει οποιαδήποτε κυβέρνηση της αστικής τάξεως κι αποκρούει κάθε απόπειραν απομακρύνσεώς του από την πάλη των τάξεων». Το Κόμμα μας προειδοποίησε έγκαιρα για την καπηλεία του ΣΥΡΙΖΑ πάνω στην Ιστορία του κινήματος προκειμένου να χειραγωγεί και να εξεπατά ριζοσπαστικές συνειδήσεις, αριστερούς αγωνιστές, με ραφιναρισμένο αντικομμουνισμό, που, όσο μεγαλώνει η λαϊκή οργή, δίνει τη θέση του ακόμα και στον ωμό αντικομμουνισμό.
Πολλοί ήταν εκείνοι οι «αριστεροί» που έτρεξαν να στηρίξουν την αριστερή -τάχα- κυβερνητική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ «χωρίς αυταπάτες», ανάμεσά τους και κάτι ερείπια της ταξικής πάλης και στον τόπο μας, που βγάζουν από τα μπαούλα τους το κουκουέδικο παρελθόν τους για να πείσουν για τις προθέσεις τους. Αν απευθυνόμασταν στους ίδιους θα τους λέγαμε απλά: τα στερνά τιμούν τα πρώτα! Απευθυνόμαστε όμως στις λαϊκές οικογένειες που αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους και τους λέμε να κοιτάξουν προσεκτικά τους φίλους όλων αυτών των ναυαγίων για να καταλάβουν τι πρεσβεύουν. Μαζί με τους υπερεπαναστάτες σε ΝΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, αλλά και ΣΥΡΙΖΑ (το «καλό» τάχα κομμάτι της ηγεσίας του) προσπαθούν ακόμα και τώρα, να πείσουν ότι υπάρχει «τρίτος δρόμος» διαχείρισης του καπιταλισμού και μάλιστα με φιλολαϊκό πρόσωπο.
Κοινό τους υπόβαθρο, το ξεχώρισμα των προβλημάτων σε γενικά και τοπικά, αποκρύπτοντας το ταξικό πρόσημο, άρα και προς όφελος τίνος θα αντιμετωπίσει ο καπιταλισμός, τα τοπικά προβλήματα! Προσπαθούν να στοιχίσουν το κίνημα κάτω από ξένα -για τα συμφέροντά του- συνθήματα, μετατρέποντάς το σε ουραγό των αστικών σχεδιασμών, αξιοποιώντας για μια ακόμη φορά αριστερή φρασεολογία που οδηγεί στην αγκαλιά των μεγαλοεπιχειρηματικών συμφερόντων. Δίνουν μάχη ώστε να αποτρέψουν έστω και μια εργατική συνείδηση από τη ριζοσπαστικοποίηση. Δεν θα τους γίνει η χάρη!».
Άλμπουμ με 30 φωτογραφίες
(Για να δείτε το άλμπουμ ένα αναδυόμενο παράθυρο κάντε κλικ στον τίτλο με τα άσπρα γράμματα)
