«Κωλοτούμπες»…

Της Κάλι Καρά

Λαϊκισμός και «κωλοτούμπα» έχουν τη δική τους ιστορία σ΄ αυτόν τον τόπο όπου με ένα ατέλειωτο μπαράζ από όλες τις αστικές κυβερνήσεις έφτασαν τα πράγματα ως εδώ.

Τα τελευταία όμως χρόνια με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ η «κωλοτούμπα» πήρε άλλες διαστάσεις, ενώ έγινε και …εξαγώγιμο προϊόν.

Ο ελληνικός όρος «κωλοτούμπα» είναι πλέον δημοφιλής στις Βρυξέλλες. Προφέρεται με ξενικό accent στους διαδρόμους της Κομισιόν όταν θέλουν να περιγράψουν χαριτολογώντας το πώς κάποιος έκανε πλήρη μεταστροφή απ’ αυτά που μέχρι πρότινος υποστήριζε.

Ήδη, ο πρωθυπουργός της χώρας ως εξπέρ στις κωλοτούμπες, τις πατεντάρισε και τις εξάγει στο εξωτερικό, συμβουλεύοντας τους Ιταλούς πολιτικούς «θα ήταν καλύτερο να κάνετε σήμερα αυτά που ούτως ή άλλως θα κάνετε αργότερα»!

Σπουδαίο προσόν για έναν εκλεγμένο ηγέτη που «έλεγε» ότι ονειρευόταν να αλλάξει την Ευρώπη, που «αγωνιούσε» για το αύριο, κατάφερε τους λεονταρισμούς να τους μετατρέψει σε προσκυνήματα και ιστορικούς συμβιβασμούς, να καταστήσει τη χώρα μας «μεντεσέ» στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στα Βαλκάνια, να τη μετατρέψει σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο.

Από το «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών» έφτασε στον «διαβολικά καλό» Τραμπ.

Από το «go back, κυρία Μέρκελ» το 2015 να ετοιμάζεται τώρα στο τέλος της θητείας του να υποδεχτεί ξανά τη Γερμανίδα καγκελάριο στην Αθήνα «μετά βαΐων και κλάδων».

Δεν υπάρχει Ευρωπαίος ηγέτης αυτή τη στιγμή που να μη θεωρεί τον Τσίπρα «το καλό παιδί για όλες τις δουλειές», αφού εφάρμοσε πιστά όλες τις εντολές και τις υλοποίησε χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις.

Θηριώδες υπερπλεόνασμα, που προέκυψε από τη φοροληστεία και τη μείωση των δημοσίων επενδύσεων, μείωση των κοινωνικών δαπανών. Το ιδιωτικό χρέος αυξάνεται, η απειλή των πλειστηριασμών εντείνεται. Οι νέοι εξακολουθούν να φεύγουν στο εξωτερικό γιατί κανείς δεν μπορεί να επιβιώσει με μισθό 400 ευρώ το μήνα, ενώ οι πρόσφυγες ζουν την κόλασή τους στους «αριστερούς» καταυλισμούς.

Φτάσαμε στο τέλος της κυβερνητικής διαδρομής, το Σκοπιανό μπήκε ανάμεσά τους, η πολιτική τους σχέση έχει εκφυλιστεί και το λιγότερο που προκαλεί είναι θυμηδία.

Ο Πάνος δήθεν φεύγει, αλλά πάντα μένει και στηρίζει τον «μικρό Αλέξη».

Ο Τσίπρας δήθεν εκφράζει την υποτιθέμενη δυσφορία του, αλλά στο τέλος είναι βέβαιος ότι «ο Πάνος δεν θα φύγει γιατί δεν έχει πουθενά να πάει».

Να που και η δικαιοσύνη μπήκε στο χορό της «κωλοτούμπας» και πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά μέσα στο αστικό σύστημα.

Για την κυριακάτικη αργία, ο λόγος, που καθιερώθηκε το 1909, το πρώτο μέτρο εργατικής νομοθεσίας που ψηφίστηκε στην Ελλάδα.

Το ξήλωμα, στα χρόνια των μνημονίων, κάθε νομικού πλαισίου που περιορίζει το βαθμό εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας δεν θα μπορούσε να την αφήσει αλώβητη.

Το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ, ανατρέποντας έτσι την προ διετίας απόφαση της Ολομέλειας του ίδιου δικαστηρίου που είχε κρίνει αντισυνταγματική τη λειτουργία των καταστημάτων, στις 8 Γενάρη 2019 την κρίνει συνταγματική!

Άλλη μία «μεταμνημονιακή κανονικότητα» που βλάπτει σοβαρά τα δικαιώματα και την ίδια τελικά τη ζωή των εργαζομένων.

Όλες οι «κωλοτούμπες» αριστερές, δεξιές ή αριστεροδέξιες αποδείχτηκαν τραγωδία για τον ελληνικό λαό.

Οι εργαζόμενοι, για να γλυτώσουν από τους αστούς και τις «κωλοτούμπες» τους, να προλάβουν το εξπρές που θα συναντήσουν το ΚΚΕ σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση, σε κάθε κάλπη.

(902.gr)