Αυτοί που «ξέπλυναν» ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ζητάνε και τα ρέστα!
«Αν, ο μη γένοιτο, κερδίσει η ΝΔ θα είναι άλλο ένα τεράστιο λάθος του ΚΚΕ (…) Πολλές φορές το έχει κάνει το λάθος το ΚΚΕ και η αριστερά (…)». Την αμίμητη αυτή ατάκα εκστόμισε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στη Βουλή, ξεπατικώνοντας τις πιο χυδαίες «παραδόσεις» του ΠΑΣΟΚικού αυριανισμού, ότι όποιος δεν είναι μαζί τους είναι με τη «δεξιά». Καλώντας μάλιστα …τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ να το πιέσουν να αλλάξει γραμμή ή να μην το ψηφίσουν!
Μέσα στο μυαλό του Τσακαλώτου δύσκολα μπαίνει κανείς, αλλά αν επεκτείνουμε τη «λογική» του, το ΚΚΕ είτε δεν πρέπει να κατέβει στις εκλογές είτε πρέπει να δώσει «γραμμή» στήριξης στον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να συνεχίσει η σημερινή και όχι η επόμενη κυβέρνηση να υλοποιεί τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις… Τέτοια έχουν πει κι άλλοι, πιο «αλεπουδιάρηδες» από τον Τσακαλώτο και φάγανε τα μούτρα τους.
Όμως, σήμερα ποιοι τολμούν να τα λένε; Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της έγινε το καλύτερο πλυντήριο και για τη ΝΔ και για το ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που διέσυρε τις έννοιες της προόδου και της αριστεράς, δικαίωσε όλα τα μνημονιακά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων, παίρνοντας τα εύσημα των «θεσμών», της ΕΕ και του ΔΝΤ, αλλά και του «διαβολικά καλού» Τραμπ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που μαζί με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και τους υπόλοιπους ψήφισε ένα ακόμα μνημόνιο και εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους. Το κόμμα που συγκυβέρνησε 4 χρόνια με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και ξαναέβαλε στο σβέρκο του λαού υπουργούς στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που είχαν καταδικαστεί στη λαϊκή συνείδηση αφού φόρτωσαν στους εργαζόμενους όλη τη βαρβαρότητα της τελευταίας δεκαετίας.
Οι άνθρωποι που από το 2015 -από τότε ακόμα που τα ίδια έλεγαν για τις «ιστορικές ευθύνες» του ΚΚΕ που δεν έβαζε πλάτη στα βρώμικα σχέδιά τους και προειδοποιούσε το λαό για το τι έρχεται κρατώντας, όπως αποδείχτηκε, ζωντανή την ελπίδα- συζητούσαν στο παρασκήνιο για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και που προχτές ο πρωθυπουργός τους άφηνε ξανά ανοιχτό το ενδεχόμενο.
Εκείνοι που στις πρόσφατες τοπικές εκλογές λύσσαξαν μαζί με τη «δεξιά» για να μην επανεκλεγούν κομμουνιστές δήμαρχοι, ώστε να διευκολυνθεί το έργο της όποιας επόμενης κυβέρνησης.
Και τώρα οι ΣΥΡΙΖΑίοι ζητάνε τα ρέστα από το ΚΚΕ. Συμπέρασμα για τις ερχόμενες εκλογές: Όχι μόνο οι εργαζόμενοι, όσοι αυτοαποκαλούνται αριστεροί και προοδευτικοί δεν πρέπει να τους κάνουν τη χάρη αλλά να τους γυρίσουν την πλάτη ακόμα πιο μαζικά και αποφασιστικά ενισχύοντας το ΚΚΕ. Για να πάρει ανάσα ο λαός από τους χαλίφηδες που εναλλάσσονται, που τον εκβιάζουν, τον κοροϊδεύουν και τελικά τον τσακίζουν. ΚΚΕ, η μόνη απάντηση για να μαζευτούν!
Δ. Π.
(Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη», Φύλλο του Σαββατοκύριακου 8-9 Ιούνη 2019).
Το μίγμα ( το χαρμάνι ) ο μιγαδικός αριθμός – στους μιγαδικούς δεν υπάρχει ιεράρχηση κλίμακας- είναι ενδιαφέρον.
Α) Το 1974 η αριστερά συνολικά προδικτατορική νόμιμη ως ΕΔΑ και παράνομο ως κκε διεσπασμένο στο Βουκουρέστι από το 1968, απετέλεσαν τους δύο αρχικά κομμουνιστικούς διαφορισμένους πόλους ως κκε εσωτερικού και άτυπα κκε εξωτερικού ( κκε μετά τακτικά ). Και απετέλεσαν την ενιαία Αριστερά στις εκλογές του 1974.
Το φαινόμενο κκε εσωτερικού και κκε διατηρήθηκε ως το 1988,1989 όπου σχηματίστηκε ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου ως συνένωση ΚΚΕ και ΚΚΕ Εσωτερικού. Λίγο μετά πάλι τοσχήμα Συνασπισμός της αριστεράς και της προόδου διαφορίστηκε σε κκε και σε συνασπισμό της αριστεράςκαι της προόδου ( το πρώην κκε εσωτερικού ουσιαστικά ).. που στην πορεία απαλήφθηκε άτυπα το » της Αριστεράς και της προόδου » και προτάθηκε να γίνει Συνασπισμός της αριστεράς και της οικολογίας ( εισήγηση τότε Θ. Μαργαρίτη ).. αλλά στην πορεία σχηματίστηκε με τις συνιστώσες ο Σύριζα ως συνέχεια του Συνασπισμού …. Το σημερινό σχήμα της αριστεράς στην Ελλάδα – της προερχόμενης από όλο το παραπάνω αναλυτικό ) είναι το ΚΚΕ και ο Σύριζα. Σημασία έχει ότι μετά την διάλυση του αρχικού Συνασπισμού της αριστεράς και της προόδου υπήρξε μετακίνηση στελεχών που ανήκαν στο ΚΚΕ , προς το νέο Συνασπισμό αυτόν που παρ ολίγο να γίνει της »αριστεράς και της οικολογίας» και που έγινε στην πορεία Σύριζα μαζί με τις συνιστώσες.
Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη μια πρώτη ιστορική περίοδος ( πάνω από 30 χρόνια) από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 που διαλύθηκε ο αρχικός original Συνασπισμός της Αριστεράς και της προόδου – δηλαδή η πρώτη προγραμματική και ιδεολογική σύγκλιση και επανένωση του διεσπασμένου από το 1968 ενιαίου κκε και της ΕΔΑ.
Τουτέστιν και κάπως ασφαλέστερα συμπεράσματα έστω και αρχικά δεν μπορούν να εξαχθούν για το όλο μίγμα της σχέσης Σύριζα ( πρώην Συνασπισμός εκ του ΚΚΕ εσωτερικού) και ΚΚΕ ( πρώην άτυπα ΚΚΕ εξωτερικού ). Που όμως το 1974 συνέπτυξαν την ενωμένη αριστερά , με την οποία μπήκε η όλη αριστερά κομμουνιστική και ΕΔΑ στο πολιτικό εκλογικό παίγνιο. Σημασία εδώ έχει ότι πάλι από 1974 της ενωμένης αριστεράς έως την διάσπαση του Ενιαίου Συνασπισμού την αρχή της δεκαετίας του 1990, δεν είχαν περάσει ούτε και εδώ 30 τουλάχιστον χρόνια ως ελάχιστη ασφαλή περίοδο για την εξαγωγή τίνων ασφαλών αρχικά συμπερασμάτων.
Με την ίδρυση του ενιαίου Συνασπισμού το 1989 , η Μουσικός Ελένη Καρα’ί’νδρου κλήθηκε να φκιάξει το ηχητικό σήμα για τον ραδιοφωνικό σταθμό 902 αριστερά στα FM ,τον σταθμό αρχικά του ενιαίου Συνασπισμού της αριστεράς και της προόδου, και χρησιμοποίησε τον Σκανδιναυό σαξοφωνίστα Γιάν Καρμπάρεκ επονομαζόμενος και » το σαξόφωνο που σκοτώνει » και έφκιαξε το μουσικό ηχητικό σήμα. Μετά την διάλυση του αρχικού Συνασπισμού της αριστεράς και της προόδου ο σταθμός 902 αριστερά στα FM έμεινε στα χέρια του ΚΚΕ και η Μουσικός Καρα’ί’νδρου διαμαρτυρήθηκε γιατί ο αμοιγής πλέον σταθμός του ΚΚΕ χρησιμοποιεί το μουσικό ηχητικό σήμα ( με το σαξόφωνο του Γιάν Καρμπάρεκ) , ενώ η ίδια είχε φκιάξει το μουσικό αυτό σήμα για τον ενιαίο Συνασπισμό και ως ένα συγκολητικό στοιχείο της διεσπασμένης χρόνια κομμουνιστικής αριστεράς και της ΕΔΑ.
Την ίδια περίπου εποχή μετά που συστάθηκε ο Συνασπισμός της αριστεράς και της προόδου, ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος γύριζε το φίλμ » ο Μελισσοκόμος » σε μουσική της Ελένης Καρα’ί’νδρου και με εκτελεστή του μουσικού θέματος τον Σαξοφωνίστα Γιάν Καρμπάρεκ , αυτόν που έπαιξε σαξόφωνο και φκιάχθηκε το μουσικό σήμα του σταθμού 902 αριστερά στα FM για τον ενιαίο Συνασπισμό της αριστεράς και της προόδου. Ο Σπύρος Σταματέλος Τσουρεκάς απ τους Τσουκαλάδες Λευκάδος ήταν κύριος σύμβουλος του σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου και μάλλον απ αυτόν εμπνεύστηκε την ιδέα του Φίλμ ο Σκηνοθέτης. Μια και ο Σπύρος Σταματέλος -Τσουρεκάς ήταν ο ίδιος Μελισσοκόμος.
Ο εκ Εξάνθειας Λευκάδος Γράψας ε , διαφώνησε και παραιτήθηκε από πρόεδρος της ΚΝΕ και έφυγε απ το ΚΚΕ την ίδια εποχή από κάποια πολιτικόιδεολογική επιλογή συνεργασίας του Ενιαίου Συνασπισμού της αριστεράς και της προόδου.
Η απόφαση του Σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου να χρησιμοποιήσει τον ηθοποιό Μαρτσέλλο Μαστρογιάννη στον ρόλο του Βασικού ήρωα ως μελισσοκόμος στο ομώνυμο φίλμ, ήταν διότι ήθελε ηθοποιό που η φιγούρα του να μπορεί να βαστάζει αισθητικά τον ρόλο, καίτοι ο Σκηνοθέτης ποτέ δεν έκανε πρώτα πλάνα , ή έκανε ελάχιστα, στο πρόσωπο των ηρώων ηθοποιών στα έργα του. Η απόφαση του Σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου για να χρησιμοποιήσει τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννη λήφθηκε τότε μέσα στο ζαχαροπλαστείο του Διονυσίου Σταύρακα στην πλατεία του Αγίου Μηνά στην Λευκάδα- τότε λειτουργούσε και με καρέκλες μέσα στο Ζαχαροπλαστείο- σε ομήγυρι με τον Σπύρο Σταματέλο Τσουρεκά παρών και δυό τριών άλλων μεταξύ των οποίων ήυταν και ο πάντα Ευγενής και πρόθυμος ιδιοκτήτης του Ζαχαροπλαστείου και εξαίρετος ως κοινωνική παρουνοθέσία κος Διονύσιος Σταύρακας. Για την ιστορία ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος είχς συνεργαστεί και από πρίν με τον Σπύρο Σταματέλο – Τσουρεκά και από πρίν στο φίλμ » ο Μεγαλέξανδρος » όπου ο Σπύρος Τσουρεκάς έπαιζε τον ρόλο του Παπά. Στο φίλμ αυτό ο Σπύρος Τσουρεκάς ως ρόλος στο γύρισμα της σκηνής κλώτσησε με μεγάλη δύναμη το κούτσουρο πάνω στο οποίο πάταγε ο προς απαγχονισμό ηθοποιός στην πλοκή του σεναρίου, και παρά λίγο ο ηθοποιός να απαγχονιστεί κυριολεκτικά κρεμασμένος.
Η ιστορία της Αριστεράς συνολικά , μετά το 1974 εξαπλούται σε 2 περιόδους αρχικά 1974 έως 1989 και η δεύτερη από το 1992,1993 ( όταν διαλύθηκε ο Ενιαιος Συνασπισμός έως το 2019 στις μέρες μας. Καμμία απ τις δύο αυτές περιόδους δεν συνιστούν μια τουλάχιστον πλήρη ιστορική περίοδο , για να βγαίναν ασφαλή έστω αρχικά συμπεράσματα. Αλλά και γενικά από δώ και πέρα η αρχική λειψή ιστορικά περίοδος 1974-1989 θα αποτελούν για ολόκληρη την αριστερά ( κομμουνιστική και ΕΔΑ ) ένα στοιχείο απροσδιοριστίας για την εξαγωγή συμπερασμάτων ως βάση. Για την Λευκάδα αυτό έχει τεράστια σημασία μια και ένα από τα σημαντικά κομμάτια ιστορικής τριβής του Λευκάδιου ιστορικού Σπύρου Ασδραχά ήταν » η ιστορία και οι μέθοδοί της ».