Η κυρά Αντριάννα και ο Λάμπρος ο δραγάτης… (Μάζεμα φακής στην Εγκλουβή)

Για «Ένα πινάκιο φακής!» (συνέχεια 4) – Η ΚΥΡΑ ΑΝΤΡΙΑΝΝΑ ΚΑΙ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ Ο ΔΡΑΓΑΤΗΣ…

Ήταν χρονιές που οι καλές βροχές έπεφταν στην ώρα τους και η Φακή θέριευε και ήταν χαρά Θεού να τη βλέπεις να μεστώνει.

Η Κυρά Αντριάννα και ο Λάμπρος ο Δραγάτης έπρεπε να ξυπνήσουν πριν σηκωθεί ο ήλιος για ν΄ αρχίσουν το μάζεμα.

Με την άσπρη μαντήλα της τυλιγμένη καλά στο κεφάλι για ώρες σκυμμένη να ξεριζώνει με τ΄ αγιοχέρια της τη βλογημένη σοδειά τους.

Δίπλα της ο Λάμπρος με το ψάθινο καπέλο να βοηθάει την Κυρά του και να βλέπει και να χαίρεται την απολαβή του κόπου τους.

Κράταγε μέρες αυτός ο αγώνας γιατί μετά το μάζεμα η φακή έπρεπε ν΄ απλωθεί στ΄ αλώνι και με το δικριάνι να γυρίζεται που και που για να ξεραθεί καλά…

Μα όταν η σοδειά ήταν καλή ο κόπος και οι σφάχτες στη μέση ξεχνιόταν …