Χλωρίδα Λιμνοθάλασσας Λευκάδας: 46. Σίλυβο το μαριανό (Γαϊδουράγκαθο, Κουφάγκαθο, Αγκάβατος) – Silybum marianum

Ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους στο νησί μας, την Λευκάδα, με εξαιρετικά πλούσια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας είναι η λιμνοθάλασσα.

Εκτός από τα πολλά είδη της ορνιθοπανίδας που κατά καιρούς όλοι θαυμάζουμε, φιλοξενεί μια ιδιαίτερα πλούσια χλωρίδα. Ένας μεγάλος αριθμός φυτών ζει και αναπτύσσεται σε απόσταση 0-100 μέτρα από τις παρυφές του μικρού ιβαριού. Συνεχίζουμε με την παρουσίαση αυτού του πλούτου, όπως έχει καταγραφεί μέσα από τον φακό του γεωπόνου κ. Μπάμπη Λάζαρη.

46. Σίλυβο το μαριανό (Γαϊδουράγκαθο, Κουφάγκαθο, Αγκάβατος). Silybum marianum. Οικογένεια: Compositae ή Asteraceae (Σύνθετα ή Αστεροειδή). Ονομασία σε άλλες χώρες: Milk Thistle, Mary’s thistle, Blessed milk thistle, Holy thistle, Lady’s thistle, Silybe de Marie, και Chardon Marie.

Μονοετές ή διετές ακανθώδες φυτό ύψους 30-150cm, με λεία, λαμπερά, πράσινα με λευκές κηλίδες φύλλα και ιώδη άνθη.

Η ανθοφορία και συγκομιδή γίνονται από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.

Το Κουφάγκαθο, βρίσκεται παντού στον κόσμο. Είναι θα έλεγε κανείς ένα κοινό βότανο. Αγαπάει όμως ιδιαίτερα τα μεσογειακά εύκρατα κλίματα και το συναντάμε σε μορφή θάμνου.

Χαρακτηρίζεται από φύλλα και βλαστούς που φέρουν αγκάθια. Λέγεται ότι αυτά τα αγκάθια είναι μια προσαρμογή που προστατεύει το φυτό από τα φυτοφάγα ζώα.

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση οι λευκές κηλίδες που φαίνονται στα φύλλα έχουν δημιουργηθεί από το γάλα της Παρθένου Μαρίας εξ ου και η ονομασία marianum.

Τα κεφάλια των λουλουδιών τους, ακτινικά συμμετρικά, βρίσκονται στα άκρα των βλαστών και έχουν χρώμα συνήθως μωβ, ροζ τριανταφυλλί, κίτρινο ή λευκό.

Οι σπόροι, αγαπημένο έδεσμα για τις καρδερίνες και άλλα μικρά πουλιά, είναι πολυάριθμοι, έχουν πάππους, ή τούφες με μικροσκοπικά τριχίδια που θα τους βοηθήσουν να εγκατασταθούν μακρύτερα (σπόροι με πτητικά εξαρτήματα) δημιουργώντας νέα εποίκιση με νεαρά φυτά.

Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται κυρίως οι σπόροι από τα άνθη του, που μαζεύονται προς το τέλος του καλοκαιριού όταν ξεραθούν πλήρως. Και τα άλλα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται φαρμακευτικά αλλά έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε δραστικές ουσίες.

Η δραστική ουσία του γαϊδουράγκαθου είναι η σιλυμαρίνη (σιλυβίνη, σιλυδιανίνη και σιλυκριστίνη). Αυτό το φλαβονοειδές είναι αντιοξειδωτικό. Βοηθά στην αναγέννηση των κατεστραμμένων ηπατικών κυττάρων και μεγάλων τμημάτων ιστών, ενεργοποιώντας την πρωτεϊνική σύνθεση στα ηπατικά κύτταρα με την αύξηση της δραστηριότητας του γενετικού υλικού (DNA-RNA).

Από το 1890 περίπου, τα φαρμακεία στις ΗΠΑ χορηγούσαν το εκχύλισμα για τη θεραπεία της συμφόρησης των πεπτικών οργάνων με λιπώδη διήθηση.

Χορηγείται κυρίως για την προστασία του ήπατος και τη θεραπεία διαφόρων ηπατικών νοσημάτων υπό τη μορφή αφεψήματος.

Προειδοποίηση: Δεν συνιστάται η χρήση παρασκευασμάτων βοτάνων χωρίς την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού ή φαρμακοποιού. Ενδέχεται οι ουσίες που περιέχουν να αλληλεπιδράσουν με το/τα φάρμακα, που ήδη παίρνει ο ασθενής και να εξουδετερώσουν τη θεραπευτική τους δράση ή να προκαλέσουν τοξικότητα. Μπορεί επίσης, να επιβαρύνουν περαιτέρω εξασθενημένες ζωτικές λειτουργίες με κίνδυνο για την υγεία και την ζωή του ασθενούς.

Δες εδώ όλες τις αναρτήσεις για την χλωρίδα της Λιμνοθάλασσας της Λευκάδας.