H απεμπλοκή του ακινήτου στο Κάστρο στο επίκεντρο των συναντήσεων του προέδρου του ΤΑΟΛ με υπουργούς
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Αγροτικού Οινοποιητικού και Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Λευκάδας «ΤΑΟΛ»:
«Ο Πρόεδρος του Αγροτικού Οινοποιητικού & Ελαιουργικού Συν/σμού Λευκάδας «ΤΑΟΛ» κ. Θωμάς Κατωπόδης και ο Βουλευτής Λευκάδας κ. Αθανάσιος Καββαδάς την Πέμπτη 29-8-2019 είχαν συνάντηση με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Μάκη Βορίδη, τον Υπουργό Ανάπτυξης & Επενδύσεων κ. Αδωνι Γεωργιάδη και τον Δ/ντή του γραφείου του Υπουργού Τουρισμού.
Ο Πρόεδρος του Συν/σμού έθεσε υπόψη των ανωτέρω τα προβλήματα που απασχολούν το Συν/σμό σχετικά με τις οφειλές του στην ΑΤΕ Υ.Ε.Ε. και την απεμπλοκή του ακινήτου «Οινοποιείο Κάστρου» για να προχωρήσει η επένδυση. Επίσης ο Πρόεδρος έθεσε στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ζητήματα που αφορούν τις διοικητικές δυσλειτουργίες των Γ.Σ., τις προσωπικές ευθύνες των διοικούντων κλπ. λόγω του επικείμενου νέου νόμου περί συν/σμών. Ακόμη το προσδιορισμό των φορολογικών βαρών των αγροτικών εισοδημάτων, την ασφάλιση των αγροτών κλπ.
Ο Βουλευτής υποστήριξε τις θέσεις της Διοίκησης και της Γ.Σ που σχετίζονται με τις επενδύσεις και συμφώνησε σε συνεχή συνεργασία με τους υπουργούς για την επίλυση των προβλημάτων του Συν/σμού και γενικότερα των προβλημάτων των αγροτών.
Οι υπουργοί- Δ/ντής από τη πλευρά τους εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για την επίλυση των ανωτέρω προβλημάτων και ιδιαίτερα για την πραγματοποίηση της επένδυσης.»
το ακίνητο αυτό ανήκει στην Γεωργική εποχή της Λευκάδος παραγωγικά. Αυτή έχει τελειώσει, Η ύπαρξή του αποτρέπει την τουριστική παραγωγική αξιοποίηση σε σοβαρή βάση της περιοχής- της καλύτερης και τεράστιας παραλίας της Λευκάδος. Και απ τις καλύτερες στην Ελλάδα στο φάσμα ως τον Άι Γιάννη. Η συντηρήσί του κοστίζει και η στήριξή του πλέον θα υπερκοστίσει, Η ζήτηση στην Ελλάδα για την δημιουργία προοπτικών εμπορικής αγοράς δεν μπορεί να εξυπηρετήσει πλέον τον όγκο δοσοληψιών που απαιτούνται για την ελάχιστη κερδοφορία του ή έστω να βγάζει το κόστος ύπαρξής του ως συντηρημένο και εκμεταλευόμενο. Η δημιουργία μιας δομής βιομηχανικού περιφερειακού μουσείου μεταποίησης , με έστω μια σειρά ψυχαγωγικές εκδηλώσεις ως πολυχώρος, απαιτεί τεράστια κονδύλια απ τον Ιδιοκτήτη. Μπορεί ο ιδιοκτήτης το ΤΑΟΛ να το θεψρεί περιουσιακό στοιχείο, αλλά στην βάση ποιάς προοπτικής συντήρησης, γιατί έχει την υποχρέωση να το συντηρεί και να το καθαρίζει ως αρμόζει σε κάθε ιδιοκτησία, για να μην αποτελεί πηγή έστω ελάχιστων προβλημάτων. Δεν είναι μόνο η κατοχή ως περιουσιακό στοιχείο μιας ιδιοκτησίας, είναι και η υποχρέσωση συντήρησης και ευπρέπειας του περιουσιακού στοιχείου για να μην δημιουργεί εξωτερικές αντιαισθητικότητες και προβλήματα καθαριότητας.
Τα κρατικά ταμεία απ την άλλη και ο Δήμος και η περιφέρεια δεν μπορούν- και δεν πρέπει να εμπλακούν- σε χωρίς προοπτική χρηματοδότηση , γιατί τα λεφτά των φορολουμένων όταν πλέον στην χρεωκοημένη χώρα επενδ΄λυονται πρέπει να έχουν προοπτική απόδοσης. Ιδιώτης αν θέλει και έχει τα χρήματα μπορεί να το εκμισθώσει να το συντηρήση με δικά του χρήματα και να κάνει την επενδυτική του προσπάθεια σεβόμενος το περιβάλλον και με συμφωνία και χωρίς εμπόδια από αγκυλωμένες οικολογήσεις, Θα βρεθεί λύση αν υπάρξει ιδιώτης για εκμετάλευση. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί σε τέτοια συνολική κατάσταση και προοπτική επενδυτική της χώρας άμεσότερα. Η επαναφορά γεωργικού παραγωγικού μοντέλου στην Νήσο Αμπέλων σε όγκο που να υποστηρίξουν μια οινοποιητική μεταχείρηση δεν φαίνεται πλέον απ τον τουριστικό παραγωγισμό που έχει κατευθυνθεί η νήσος. Μήπως πρέπει να γίνει σκέψη να γκρεμιστεί και να ελευθερωθεί ο χώρος. ΜΙα σημείωση εδώ. Το ξαμπέλωμα βάσει επιδοτήσεων ξαμπελώματος την δεκαετία του 1980 και του 1990, είχε δέσμευση για 20 χρόνια, αν είναι έτσι, για να μην επαναφητευτούν αμπέλια. Τα 20 χρόνια έχουν περάσει πλέον . Μήπως πρέπει να γίνει σκέψη για αμπελοκαλλιέργεια και σε ομαδικότερη βάση ιδιοκτησιών. Πλέον μήπως και η λιμνοδεξαμενή στον κάμπο της Καρυάς πρέπει να ειδωθεί και με παραγωγικό μάτι προοπτικά, παρά να μένει ερειπωμένη. Ο Ορεινός κάμπος της Εγκλουβής με τις φακές δείχνει μια κατεύθυνση. Η πλήρης εγκατάλειψη χρόνια του πρωτογενούς παραγωγικού κλάδου και μάλιστα έχοντος πλεονέκτημα ποιοτικό στο αμπέλι , κρύβεται και αυτή πίσω απ το χαμηλό επίπεδο τουρισμού και κατά τουρίστα εισπράξεων στο τουριστικό παραγωγικό μοντέλο. Και κάποια μέρα το τουριστικό παραγωγικό αυτό μοντέλο θα μπλοκάρει και θα αρχίσει να λειτουργεί ανάστροφα στην ανάλυση κόστους ωφελειών.
Μπορεί να υπάρξουν και άλλες προσεγγίσεις και για το ίδιο το κριριακό συγκρότημα του ΤΑΟΛ στο κάστρο και για ευρύτερη παραγωγική προσέγγιση της Νήσου. Ας κατατεθούν με σαφήνεια και όχι στην ροή του χρόνου αργά. Γιατί όσο χάνεται ο χρόνος εξ αδρανείας τόσο επιβαρύνεται το όποιο μοντέλο πιθανής αξιοποίησης της κτιριακής αυτής δομής. Αν ο ιδιοκτήτης είχε να συζητήσει και να ποσοτικοποιήσει το κόστος απόσβεσης της παγιοποιήσεως, ήδη θα είχε αντιληφθεί ότι δεν τραβάει άλλο κόστος γιατί δεν βγάζει την απόσβεση. Αλλά επειδή ο ιδιοκτήτης δεν ενοχλείται οικονομικά . μια και μετά από 80 ίσως χρόνια δεν υπάρχει κόστος απόσβεσης, ( το φορτωθήκανε οι προηγούμενες γεννιές ) για τούτο και μπαίνει η ύπαρξη του κτιρίου σε ορθολογική βάση οικονομικής και κοινωνικής συζήτησης συζήτησης. Είναι το ίδιο σκεπτικό που ακουμπά και στην απαξίωση του τουριστικού περιπτέρου ( αφού για το κόστος παγιοποίησης δεν σκέφτηκε κανείς ως επανείσπραξη στην βάση των φορολογουμένων πολιτών που το πλήρωσαν). Και είναι και η ίδια βάση αναφοράς που στην Ελλάδα όλη αυτή η ελάχιστη ορθολογική στον χρόνο διαχείρηση δεν ίσχυσε στο ελάχιστο. Για τούτο και η γενικευμένη χρεωκοπία. Γιατί δεν μπορείς να αφήνεις ανεκμετάλευτη την παγιοποίηση του κάθε τουριστικού περιπτέρου ,και ταυτόχρονα να θέλεις να δημιουργήσεις δομές και δήθεν υποδομές με ξύλινα καδρόνια πρόσβασης στην παραλία . Ούτε το κράτος να απασχολείται ως δαπάνη με παράνομες ομπρέλες στις παραλίες και τσακωμάρες για το parking ή τα σχετικά.