Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την εξέγερση του Πολυτεχνείου
17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2019
Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός του κεφαλαίου δεν είναι το μέλλον μας!
Με κίνημα ρήξης και ισχυρή αντικαπιταλιστική κομμουνιστική Αριστερά θα ανατραπεί!
Το Πολυτεχνείο του 2019 βρίσκει τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία αντιμέτωπα με την κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου, μέσω της κυβέρνησης της ΝΔ και του αστικού συστήματος εξουσίας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ λεηλατεί τα εναπομείναντα λαϊκά δικαιώματα, δίνοντας «γη και ύδωρ» στους επενδυτές, φοροελαφρύνσεις στο κεφάλαιο, την ΔΕΗ και την ενέργεια στους ιδιώτες, κλιμακώνοντας στο δρόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η λογική της είναι απλή: Νόμος είναι το δίκιο του κεφαλαίου.
Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών συμμετέχουν στην άγρια μοιρασιά των υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, κόβοντας τη θάλασσα σε… «οικόπεδα» εκμετάλλευσης των πολυεθνικών, χαράσσοντας ΑΟΖ και κάνοντας στρατηγικές συμμαχίες με τις ΗΠΑ (τους φονιάδες των λαών) και τα αρπακτικά της ΕΕ, οξύνοντας τον επικίνδυνο και άδικο και από τις δύο πλευρές ανταγωνισμό με την Τουρκία, κάνοντας την πολεμική απειλή μέρος της αντιδραστικής κανονικότητας.
Για να προχωρήσουν όλα αυτά η κυβέρνηση ενεργοποιεί τη σιδερένια φτέρνα της λογικής «Νόμος, Τάξη, Κέρδος»! Συλλήψεις, αστυνομοκρατία, βιομηχανία διώξεων, πρόστιμα.
Ο παροξυσμός της καταστολής δεν έρχεται από το παρελθόν της Δεξιάς αλλά από το παρόν και το μέλλον της επιβολής των αντιδραστικών αστικών αναδιαρθρώσεων για να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση του, με καύσιμη ύλη τα δικαιώματα των εργαζόμενων και το περιβάλλον. Δεν είναι μια αυταρχική παρεκτροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά η ουσία της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας, ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός.
Το ΝΑΡ και η νΚΑ καλούν στον αγώνα για την ανατροπή της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής και της συνολικής επιδρομής κεφαλαίου και ΕΕ, για να περάσει η πρωτοβουλία κινήσεων στο μαχόμενο εργατικό λαϊκό κίνημα και όχι στην αστική συναινετική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Για να μην ζήσουμε ξανά τον Σισύφειο κύκλο της δικομματικής εναλλαγής, μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ τώρα, με την αστική πολιτική να παραμένει κυρίαρχη. Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε για:
Αποφασιστικούς, ενωτικούς, νικηφόρους αγώνες από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, σε ρήξη με τον υποταγμένο αστικοποιημένο συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Να αλλάξουν τα πράγματα στην Αριστερά, για να συμβάλλει στην αντεπίθεση του κινήματος. Ισχυρή αντικαπιταλιστική και επαναστατική Αριστερά, με πρωτοπόρα συμβολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην μετωπική συσπείρωση δυνάμεων, σε ρήξη με το ρεφορμισμό, τα «αντιδεξιά μέτωπα» και το «κόμμα-φρούριο» σε βάρος του κινήματος.
Στρατηγική απάντηση στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό της καθολικής βαρβαρότητας, για να ανοίξουν οι σημαίες της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στον 21ο αιώνα. Επιτακτικά αναγκαία σήμερα η συγκρότηση ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος.
Νέο Αριστερό Ρεύμα (ΝΑΡ) για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Νοέμβρης 2019
Ω ένταση και το πλήθος των μηνυμάτων φέτος για την επέτειο του Πολυτεχνείου 1973, συνιστλά κάί άπότέλέίβκαι την ομολογία ενός ενοχικού υπαρκτού απέναντινστην Ελληνική κοινωνία για τηννεγκαταλειψή της απ τις κομματικές και συλλογικές οργανωμένες ομάφες στα χρόνια της κρίσηςβκαι ιδοαίτερα το πρώτο στάδιο της χρεωκοπίας το 2010-2013.
Εγκατάλειψη της χώρας και των πολιτών ( πάντα ο λαός είναι το θύμα) από τις ηγετικές κομματικές συγκροτήσεις , ξαιβδή τωμ μεγάλων κύρια κομματικών σχηματισμών τότε Πασοκ-Νέα Δημοκρατία-Κκε-σύριζα-) αλλά και απ τα μικρότερα οργανωτικά μη κομματικά σχήματα όσο γινόνταν. Εγκατάλειψη την στιγμή που έπρεπε οι πολιτικές ηγεσίες και μηχανισμοί κομμάτων να ποδηγητέσουν υους πολίτες πρός την κατεύθυνση της μαζικής Εθνικής πολιτικής αντίδρασης απέναντι στα Διεθνικά οικονομικά και κατά βάσην τυχοδιωκτικά και κρατικά αλλοδαπά μορφώματα που ήθελαν την σηματοδότηση της Ελλάδος ώς χρεωκοπημένη χώρα και την φτωχεία των πολιτών, και μάλιστα ώς δημοκρατικόνκεκτημένο αυτή η των πολιτών φτωχοποίηση.
Οι Εθνικές ευθύνες των διαρκών μεταπολιτευτικών κοινοβουλευτικών κομματικών σχηματισμών ιναι τεράστιες ώς εθνικές ευθύνες, αν αναλογιστεί κανείς το βάθος σταωχρόνια και τα αποτελέσματα για 2 τουλάχιστον γεννεές της Ελληνικής χρεωκοπίας του 2010 .Αλλά και οι ευθύνες των ευρυτέρων πολιτικών και ιδεολογικών σχηματισμών και ιδιαίτερα του αριστερού χρόνια υπαρκτου ιδεολογικού χώρου και πολιτικού κεκτημένου ειναι υπαρκτές.Λιγώτερες έλως λίγες ναι αλλά υπαρκτές.