Τέθηκε υπό έλεγχο η φωτιά στην παλιά πόλη της Λευκάδας
Λίγο πριν τις 1.00 μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 7 Φλεβάρη 2020, τέθηκε υπό έλεγχο η φωτιά που εκδηλώθηκε αργά το βράδυ της Πέμπτης στην οδό Παπαστραβοσκιάδη Νικ. Φλογαΐτη, στην παλιά πόλη της Λευκάδας, κοντά στο παλιό Νοσοκομείο.
Σύμφωνα με πληροφορίες ζημιές υπέστησαν πέντε κτίρια, εκ των οποίων τα δύο εκτεταμένες, που αριθμούν 8 έως δέκα διαμερίσματα.
Να σημειωθεί ότι είναι το δεύτερο αυτού του είδους συμβάν που λαμβάνει χώρα μόνο τα τελευταία χρόνια στην πόλη της Λευκάδας, μετά την καταστροφική πυρκαγιά που είχε σημειωθεί πριν τέσσερα περίπου χρόνια, στις 8 Αυγούστου 2016, κοντά στην πλατεία Μαρκά, που αναδεικνύει για μια ακόμη φορά με τραγικό τρόπο το ζήτημα της αντιπυρικής προστασίας.
Το μεταπολιτευτικά κοινωνικό μοντέλο έχει τελείωσει και ως δυνατότητα εμπειρίας ακόμα , όχι μόνο ώς πραγματικότητα.
Η νοσταλγία και η επίκληση επαναφοράς είναι ξένη πρός το εμφανιζόμενο νέο κοινωνικό στερεότυπο που ψάχνει να δομηθεί. Και θα δομηθεί -δεν είναι προαποφασισμένο -απλά αρθρώνεται προοδευτικά και χρονικά ώς αρμόζει στις αλλαγές με την δυναμική της ζωής και όχι με την δυναμική της σκέψης κάθε ανθρώπου.
Τίποτα δεν είναι ανεξάρτητο ή τυχαίο όλα είναι εξαρτημένα και τυχαία μέσα στα ανθρώπινα και όχι έξω απ αυτά ώς τυχαιότητες μεταφυσικές.
Βαρύνει για τον κάθε ανθρωπο στις μέρες μας -περισσότερο από προηγούμενες μέρες – η απόφαση εφ εαυτού με δεδομένη την τεχνολογία του εαυτού της παλαιότερης βιωμένης εποχής για τον καθένα. Καμιά εποχή δεν είναι apriori καταστροφική ή κινδυνώδης, και μένει στους ανθρώπους να διανοίξουν συνθετικά το παραπέρα κοινωνικό πλαίσιο ( απ τα ήδη υπάρχοντα βιωμένα υλικά) για να κατασκευάσουν την επερχόμενη κοινωνική καθημερινότητα και προοπτική.
Οι άνθρωποι και η ιστορία των, ο κάθε άνθρωπος και η ιστορία του.Το εμείς και το εγώ στην διαλεκτική του αναβαθμισή του στην εποχή μας, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή τα τελευταία 45 χρόνια.
Αν πιάσε φωτιά το δικό μου το σπίτι θα κάψει και τον γείτονα.Και αν πιάσει φωτιά το σπίτι του γειτονα θα κάψει και το δικό μου. Κάθε άλλη απόπειρα αναγωγής του καθημερινού, ή και μακρύτερη χρονικά αναγωγή, της κοινωνικής κατασκευής , παραπέμπει ουσιαστικά σε μη αναγώγιμες υποστασιακές εδράσεις και του κοινωνικού και του ατομικού στοιχείου. Εδράσεις τύπου φλαμπέ που τσουρουφλίζουν και άτομα και σύνολο ατόμων και κοινωνία.
Η κατασκευή του κοινωνικού από δώ και πέρα δεν θα είναι η ίδια με τα χρόνια της αόριστης νίκης ( victory) από το 1974 και μετά. Θα υπάρξουν , και υπάρχουν, ήττες χασούρες και ξοδέματα προσπαθειών -αυτές οι προσπάθειες δεν πρέπει να λείψουν όλο και πιότερο έντονες-.
Και η άρθρωση και η οργάνωση του ατομικού στοιχείου θάναι περισσότερο επώδυνη με τα κριτήρια οργάνωσης του εαυτού να κινητοποιούν κάθε φορά άμεσα τις σημασίες των ώς κριτήρια πιότερο αυτοπροσδιορισμένα.