Κατά της δημιουργίας καταφυγίου αδέσποτων ζώων συντροφιάς τα φιλοζωικά σωματεία της Λευκάδας
ΤΑ ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΦΙΛΟΖΩΟΙ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΤΑΣΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ!
Ενωμένα στο θέμα αυτό είναι τα δυο σωματεία του νησιού, αλλά κι υπόλοιποι ενεργοί φιλόζωοι της Λευκάδας που ασχολούνται χρόνια με την διαχείριση των αδέσποτων ζώων.
ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΦΗΜΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ!
Γνωρίζοντας ότι το 98% των δημοτικών καταφυγίων ανά την Ελλάδα, κατάντησαν μετά από λίγο καιρό κολαστήρια, έγινε προσπάθεια τους προηγούμενους μήνες, από φιλόζωους, να θέσουν στον Δήμο Λευκάδας τις προϋποθέσεις ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος να καταντήσει το καταφύγιο άλλη μια “αποθήκη ψυχών”, ωστόσο οι κατάλληλες συνθήκες δεν ήταν δυνατό να διασφαλιστούν, από μέρους της δημοτικής αρχής. Για το λόγο αυτό, στις επαφές μας με το δήμο που ακολούθησαν, ήμασταν αντίθετοι, όπως αντίθετοι είναι κι όλοι οι πραγματικοί γνώστες του θέματος των αδέσποτων.
Το κείμενο που ήδη αναρτήθηκε εδώ και τρεις ημέρες από το σωματείο ζωόφιλων δείχνει τους κινδύνους που ενέχει μια τέτοια απόφαση, απόφαση την οποία πολύ εύκολα πήραν οι δημοτικοί σύμβουλοι. Όταν τα καταφύγια/κυνοκομεία ανά την επικράτεια ΚΛΕΙΝΟΥΝ το ένα μετά το άλλο, σαν ένα αποτυχημένο μοντέλο αντιμετώπισης της κατάστασης, όταν ιδρύονται στην θέση τους δημοτικά κτηνιατρεία, οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λευκάδας αποφάσισαν να ρισκάρουν με την ίδρυση μιας δομής, η οποία δεν έχουν ιδέα σε τι πληγή μπορεί να εξελιχθεί για το νησί.
Μια τέτοια δομή θα βλάψει σοβαρά την φήμη του νησιού μας.
Πολιτισμός δεν είναι να κλείσουμε αθώα ζώα σε μια φυλακή. ΟΙ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ, δε, ΤΩΝ ΑΣΥΛΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. Να μην αναφέρουμε τον αριθμό ζώων που θα εγκαταλείπονται στον περιβάλλοντα χώρο, ειδικά στην συγκεκριμένη απόμακρη περιοχή. Η δε μεταφορά του δημοτικού κτηνιατρείου στην συγκεκριμένη περιοχή, το καθιστά πολύ περιορισμένης δράσης. Ένα κτηνιατρείο απομονωμένο, δυσπρόσιτο στους πολίτες και μακριά από τον κοινωνικό ρόλο που θα μπορούσε να παίξει.
Ο τόπος μας ΔΕΝ χρειάζεται άλλα κυνοκομεία, αλλά εφαρμογή των προτάσεων των φιλόζωων για μαζικές, αδιάκοπες στειρώσεις, ΣΗΜΑΝΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΛΗΨΗ ΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ, αυστηρά πρόστιμα για εγκαταλείψεις και κακοποιήσεις και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για τα δικαιώματα των ζώων.
Το κείμενο αναρτήθηκε από κοινού από τα σωματεία:
Animal Care Lefkas και το Σωματείο Ζωόφιλων Λευκάδας
Η δήθεν – τονίζεται το δήθεν – αναγκαιότητα δημιουργίας καταφυγίου ζώων – αδέσποτων σκύλων που έχουν πληθύνει- είναι το εναργές υπολοιπόμενο μιας χρεωκοπημένης και διαρκώς χρεωκοπικής ιδεολογίας που θέλει να πραγματοθεί και σαν ηθική και κοινωνική και ατομική.
Παρακάμπτει τον μηχανισμό δημιουργίας αδεσπότων – παίρνουν οικόσιτα τα σκυλιά και τις γάτες ως παιχνίδι μες τα διαμερίσματα ή γενικά στα σπίτια ως – και όταν τα βαρεθούν τα εγκαταλείπουν. Αυτός ρίναι ο επίσημος μηχανισμός δημιουργίας των αδεσπότων και επικίνδυνων για τους ανθρώπους σκυλιών και γατιών, μέχρι και φίδια και πίθηκοι.
Ο ψευτο μετάνεοπλουτισμός ( ίδιο συμπεριφορικό σύμπτωμα μιας χωρίς βάση νέο -νεοπλουτιστικής στην σκέψη αλλά χρεωκοπημένης τη πράξη κουλτούρας και πραγματικότητας ) εκρεί βιωτικές ανασάλειες και για τούτο τα σκυλιά τα γατιά κλπ αποτελούν και υπαρξιακόβιωτικό προσέρεισμα. Και για τούτο αυτοκυρώνεται η καταφυγή στο σκύλο ως παρέα και παιχνίδι μαζί. Μαζί και η αλαζονία ότι το οικόσιτο είναι αδύναμο- ο ιδιοκτήτης ή η ιδιοκτήτρια οι ισχυροί- που μπορεί ανά πάσα στιγμή να κυριαρχούν ως δεσπότες στο οικόσιτο, κανοντάς το ότι θέλουν .. άρα και να το εγκαταλείπουν. Και η κοινωνία που θα το δεχτεί τελικά ως απροστάτευτο είναι η ανίσχυρη, η οποία θα επιληφθεί να πληρώσει τα σπασμένα και τις ορέξεις του ισχυρού ιδιοκτήτη δεσπότη ζώου που το εγκαταλείπει.
Το παιχνίδι εξουσίας και κυριαρχίας είναι παρών. Το άτομο του τύπου .. κάνω ότι θέλω ,που έχει μόνο δικαιώματα ( να αποκτήσει σκύλο ) αλλά δεν έχει υποχρέωση να τον συντηρήσει .- για τουτο και τον εγκαταλείπει- είναι προφανές.
Η προσχηματική άποψη της δημιουργίας χώρου καταφυγίου αδεσπότων, ακουμπά στην κουλτούρα της αυτοαφαίρεσης της κοινωνικής ευθύνης απ το άτομα ..και για τις πράξεις και για τις παραλήψεις των. Και παραγάγει την επίκληση της δήθεν κοινωνικής αναγκαιότητας , για την αντιμετώπιση του προβλήματος που προκύπτει ως κοινωνική δεισλιτουργία.
Δηλαδή , το αυτονομιμοποιημένο παράσπονδο άτομο , απ το οποίο όχι μόνο δεν πρέπει να αυτοπροστατευθεί το κοινωνικό σύνολο ( λόγω των ατομικών δικαιωμάτων ), αλλά οφείλει να εξυπηρετήσει και την παρασπονδία του ατόμου.
Δεν είναι λίγες οι φορές που τα σκυλιά – άγνώστων ιδιοκτητών που οι παρωχημένες και προβληματικές συμπεριφορικά κοινωνίες ξέρουν τίνος είναι το σκυλί αλλά δεν το λένε- , δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις λοιπόν που σκυλιά δαγκώνουν ανθρώπους, και όλοι κάνουν τους ανοίξερους. Για να νομιμοποιηθεί έτσι η παρασπονδία και ο αντικοινωνισμός του ιδιοκτήτη του επικίνδυνου σκύλου.
Η άποψη των καταφυγίων- έστω ως αναγκαιότητα – που τελευταία όλο και πληθαίνουν , δεν είναι τίποτα περισσότερο από την άποψη της αποποίησης οποιαδήποτε κοινωνικής ευθύνης ως παιδεία από το παραβατικό άτομο – σκυλο’ι’διοκτήτη ή σκυλάνθρωπο ( λουκαρούκ λέγανε παλαιότερα τους σκυλανθρώπους) , ο οποίος ζητάει την κοινωνική νομιμοποίηση της παραβατικότητάς του.
Για το θέμα παιδείας- για την μη παραγωγή των αδεσπότων που έχουν ανάγκη καταφυγίων- αυτό είναι ντεμοντέ στην μετα ψευτονεοπλουτιστική χρεωκοπημένη κουλτούρα της σύγχρονης Ελλάδος και Λευκάδος.
Και γιατί τα αδέσποτα ρυπαρά σκυλιά δεν τα μαζεύει ο Δήμος ή το κράτος να τα υποβάλει σε ευθανασία, αφού αδέσποτα και επικίνδυνα είναι φορείς ασθενειών και νηστικά. Το ίδιο το κράτος δεν ειδοποίησε ότι επαναμφανίσθει η λύσσα και μάλιστα στάπθηκαν και επιστήμονες στην Γαλλία για ενημέρωση και έγιναν και διαφημιστικά προληπτικά σπότ στην τηλοψία???
Και γιατί δεν πρέπει να υπάρχει μητρώο ιδιοκτητών σκύλων καταγεγραμένο στον κάθε Δήμο , ώστε να ελέγχεται η εγκατάλειψη ή η συντήρηση κάθε σκύλου ή γάτας??? Αν ξεκινήσει η δημιουργία μητρώο με την βοήθεια της αστυνομίας ελεγκτικά σε μικρό χρονικό διάστημα θα υπάρξει δραστικός περιορισμός του φαινομένου και θεσμοποίηση μιας παιδευτικής διεργασίας και παιδείας για την προστασία του οικόσιτου και μη εγκαταλειψή του.
Απ ότι φαίνεται η χρεωκοπήμένη Ελληνική κοινωνία προτιμάει ως πρόοδο την εμφάνιση και εξάπλωση της ασθένειας της λύσσας μια και η εξαφανισή της αποτελεί συντήρηση.- Η λύσσα είχε εξαφανισθεί το 1984 απ την Ελλάδα και επανεμφανισθεί το 2012-. Και βέβαια τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας είναι και η κοινωνία της Λευκάδος.
Η ασθένεια της λύσσας είναι κοινωνικό φαινόμενο, δηλαδή κοινωνική ασθένεια στον χάρτη της παγκόσμιας οργάνωσης υγείας.