«Μάνα…» (Ποίημα του Μίμη Κούρτη)

ΜΑΝΑ…

Σε ποιόν θα σκάλιζα μνημείο αν με ρωτούσαν,
σε ποιόν πορτραίτο πλουμιστό θα ζωγραφίσω,
για ποιόν τα χείλη μου γλυκά θα τραγουδούσαν,
και ποια θεά σεμνά θα προσκυνήσω,
μπροστά στη ΜΑΝΑ θα σταθώ, θα γονατίσω.

Όλου του κόσμου τα καλά αν μου χαρίζαν,
στα πλούτη αν μου ΄λεγαν να σκύψω και να τρέξω,
καινούργιοι δρόμοι για τα εύκολα αν ανοίγαν,
σε κάθε πειρασμό μπορώ ν΄αντέξω.
ΜΑΝΑ μου αγρότισσα εσένα θα διαλέξω.

Η ξυλογραφία της μάνας του ποιητή είναι του Δημήτρη Γιαννούλη.

(Αναδημοσίευση από το σάιτ homouniversalisgr.blogspot.com – Ο σύνδεσμος κοινοποιήθηκε στη δημόσια ομάδα «Λευκαδίτικα Νέα» που διατηρεί η σελίδα μας στο fb)