Μεγάλη «έκρηξη» με 865 νέα κρούσματα κορονοϊού – Έξι νέοι θάνατοι, 86 στις ΜΕΘ
Νέο αρνητικό «ρεκόρ», που αποτυπώνει την εκτίναξη της πανδημίας, αποτελούν τα 865 κρούσματα κορονοϊού τα οποία ανακοινώθηκαν σήμερα από τον ΕΟΔΥ. Από αυτά, τα 82 συνδέονται με γνωστές συρροές ενώ 44 εντοπίστηκαν κατόπιν ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας.
Έτσι, με τα σημερινά, το σύνολο των κρουσμάτων στη χώρα έφτασε τις 27.334, εκ των οποίων τα 3.672 αφορούν ταξίδι στο εξωτερικό και τα 10.802 είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα.
Στις ΜΕΘ διαφόρων νοσοκομείων της χώρας παραμένουν 86 διασωληνωμένοι ασθενείς και ο συνολικός αριθμός των νεκρών, με τους έξι νέους θανάτους το τελευταίο 24ωρο, έφτασε στους 534.
(902.gr)
Ά’ι” Θεσσαλονίκη.
Αυτό πρέπει νάναι το τσιτάτο που θα μείνει για να θυμίζει και να διαφοροποιεί το 2ο lokdown απ το πρώτο.
Και συνειρμικά θα εκπροσωπεί ώς περιεχόμενα την πρακτική των αντιστασιακών κορονοπάρτυ με μπύρες και ότι άλλο ( γιατί θα υπήρξαν και άλλα ανεβαστικκά δύνάμώτίκά αντιστασιακά κοκτέηλ) σε προαύλια πανεπιστημίων και στην κεντρική ιστορική πλατεία, που έδωσαν και τις φασαρίες αντίστασης στις αρχές για την μη εφαρμογή των μέτρων του τοπικού αρχικά στην πόλη αυτή lockdown.
Από δώ και πέρα καλά είναι οι πολίτες της άλλης Ελλάδος αν φέρνουν στο μυαλό τους την Θεσσαλονίκη .θα έχουν καιβαυτά συνειρμικά.
Η θεωρίες των ψεκασμένων έχουν το φραστικό αντίδοτο.
Ά»ι’Θεσσαλονίκη.
Οι κάτοικοι αυτής της Βαλκανικοκατάστασης που ονομάζεται Θεσσαλονίκη, καλά είναι να σκεφτούν ότι , βόλτες, τα μπαράκια σε λούμπεν πρώην σπαξιωμένες πλατείες, και τα τσίπουρα , δεν συνιστούν ούτε αστισμό ούτε συγκροτούν κοινωνικό ιστό έστω και ώς μέγεθος αναγνωρίσιμο.
Απλά είναι δείγμα Βαλκανικού υποπεριφερειακού ωχαδερφισμού.
Και όσοι απ’την Λευκάδα συνολικά ώς Νήσο δισβιούν στην Θεσσαλονίκη να μην συμμετέχουν όσο μπορούν σε αυτό το Βαλκανικότσιπουράδικο υποπεριφερειακό νταραβέρι του κοινωνικού ιστού , αλλά να αποστασιοποιούνται εμφατικά απ αυτή την κατά μπαρόβια υπό λούμπεν κατάσταση.
Ούτε τα μυαλά τους να παίρνουν αέρα με Θεσσαλονίτικους μεταβυζαντινισμούς και Βαλκανικούς εκσυγχρονισμούς όπως και λαδάδικους ατά Βαρδάρη Μοριχοβισμούς και κατά Μοδιάνο οινοπνευματοκατανύξεις ούτε ώς παραλιακές των βολταίρων ( απ το βόλτες) καταστάσεις.
Οι Λευκάδιοι της Θεσσαλονίκης να αναδέχονται με λογισμό και γνώση την κατάστσση που όπως όλοι οι άνθρωποι κάπου εκλήθησαν να διαβιώσουν , και να είναι κριτικοί απέναντι στο όλο αυτό σύμπτωμα που ώς αστικός περιφερειακός ιστός συγκροτήθηκε ώς λιμάνι – πόλη και επίνειο μιας ειδικά προσδιορισμένης κοινωνικής και πολιτισμικής νεοβαλκανικότητας. Σε αυτή την συγκρότηση το υπόβαθρο είνα ώς μεταοθωμανική λειτουργικότητα η έκπτωση απ την γενικότητα ώς εξατομίκευση και λειτουργία και ώς αντανάκλαση της Οθωμανικό σουλτανικής πρώην ιστορικής πρακτικής των διομολογήσεων και των αβανιών. Έτσι η εξαίρεση ή η ειδική υπαγωγή προσδιοριστικά είναι βιωμένη υπόθεση στην Θεσσαλονίτικη λειτουργία και απ εδώ η πόλη προβάλλεται ώς ένας ειδικός αστισμός υπό την διάσταση της αναγνωρισιμότητας του ιστού , αλλά ταυτόχρονα πρέπει να προβάλλεται και η αστική διαβιωτική ώς κέντρο -μεγάλη πόλη-της περιοχής.Δηλαδή ένα χωροθετικόκοινωνικό τουρλουμπούκι που το αστικό δομικό έχει ανάγκη το οικιστικό βάθος του της άνω πόλης ώστε οι λεωφόροι και οι οδοί ώς κοινωνική απροσωπία να έχουν την πνευματική καταφυγή στον δομικό συγχροτισμό της άνω πόλης.
Εκτός και αν οι εκ Λευκάδος διαβιούντες στην Θεσσαλονίκη θέλουν να ενσωματώνονται ώς καρντάσια του της Βσλκανικής ημιπεριφέρειας. Και θα πρέπει να μπορούν έστω να δούν την διαφορά μεταξύ ακόμα και του Βυζαντινού Πάρθεν κατά Ζαμπέλιο και Βαλκανικής ημιπεριφέρειας ώς αποοχρώσεις διαβιωτικές για να μπορούν να αποφεύγουν την ξετροχιασμένη Βαλκανικότητα ώς συνθήκη.