Όταν για να ταξιδέψει κανείς από τη Λευκάδα στη Βόνιτσα μέσω Αμβρακικού χρειάζονταν διαβατήριο
Διαβατήριο του Ιωάννη Βλάχου (Φαλκώνη) για ταξίδι από τη Λευκάδα στη Βόνιτσα στις 25 Οκτωβρίου 1896
Ως γνωστόν μετά την απελευθέρωση της Άρτας η Κόπραινα εξελίχθηκε σαν εμπορικό λιμάνι της Άρτας. Ένα ταξίδι όμως στην Κόπραινα απο την Ελληνική επικράτεια δεν ήταν και τόσο χωρίς εμπόδια μιας και το ταξίδι στον κόλπο περνούσε και από τα λιμάνια της Οθωμανικής επικράτειας.
Τα επιβατηγά πλοία Φωκίων και Κίμων της εταιρείας Ποταμάνου
TΑΞΙΔΙ: Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα δρομολόγια των πλοίων από την Κόπραινα στην Πάτρα ή τον Πειραιά ήταν διακρατικά. Η διαδρομή του πλοίου περιλάμβανε τα λιμάνια μέσα στον Οθωμανικό Αμβρακικό κόλπο, αλλά και μέσα στον Ελληνικό Αμβρακικό κόλπο, όπως: Ελληνική Πάτρα – Ελληνική Λευκάδα – Οθωμανική Πρέβεζα – Οθωμανική Σαλαώρα – Ελληνική Βόνιτσα – Ελληνική Κόπραινα – Ελληνικός Κραβασαράς (σημερινή Αμφιλοχία).
Τo κόστος του εισιτηρίου για το ταξίδι Κόπραινα – Πειραιάς ήταν: για την Α΄ ́θέση: 4,50 δραχ., για την Β ΄ θέση: 3,30 δραχ., για Γ΄ θέση-κατάστρωμα: 1,25 δραχ. Όταν συνέπιπταν αναχωρήσεις πλοίων, δινόταν δώρο στους επιβαίνοντες και ένα πιάτο μακαρόνια. Γνωρίζουμε από μαρτυρίες ότι την εποχή εκείνη ήταν δυνατόν ακόμη και με 8 δεκάρες να πραγματοποιήσει κάποιος το συγκεκριμένο ταξίδι.
Διαβατήριο του Ιωάννη Βλάχου (Φαλκώνη) για ταξίδι από τη Λευκάδα στη Βόνιτσα στις 25 Οκτωβρίου 1896
Tο διαβατήριο περιλάμβανε τα στοιχεία του ταξιδιώτη, τον τόπο επιβίβασης, τον τόπο μετάβασης αλλά και τον λόγο μετάβασης. Εκδιδόταν διαβατήριο ακόμη και αν ο τόπος επιβίβασης και ο τόπος μετάβασης ήταν και οι δύο ελληνικές πόλεις. Το κόστος του διαβατηρίου ανερχόταν στο ποσό των 50 λεπτών (αναγράφεται σε μια από τις σφραγίδες και ισούται με το ποσό που στοίχιζε μια οκά = 1,3 κιλά αλεύρι την ίδια εποχή).
Το δρομολόγιο μέσα στον Αμβρακικό
Στο κάτω αριστερό μέρος του διαβατηρίου υπήρχε περιγραφή των χαρακτηριστικών του ατόμου, αντί της σημερινής φωτογραφίας. Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας έκδοσης διαβατηρίων απαιτούνταν: ο αστυνομικός που σύντασσε το διαβατήριο με τα στοιχεία του ταξιδιώτη, ο Δ/ντής της αστυνομίας που υπέγραφε και ο υποπρόξενος ή «Κονσολιέρης – Vice Consular» της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος έκανε όλες τις υπόλοιπες εγγραφές επί του διαβατηρίου. Ο ταξιδιώτης της εποχής, ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει φόρο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με την μορφή ακυρωμένων χαρτοσήμων, για την διέλευση του πλοίου που επέβαινε από λιμάνια που της ανήκαν.
Πηγές κειμένου: ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ: ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ
(Αναδημοσίευση ανάρτησης του Lucas Braca στη δημόσια ομάδα «Αιτωλία και Ακαρνανία στο πέρασμα του χρόνου» στο facebook)
Ωραίες εποχές θαλασσάτες. Η οδική συγκοινωνία δισλυσε τα ταξίδια. Η αεροπορική τα σποτελείωσε. Μένει κάπως το τραίνο αλλά και αυτά είναι γρήγορο πλέον.
Σαν και ο κόσμος οδεύειβστην καταστροφή. Οργή θεού. Απ τις πολλές φωνές του λαού. Η φωνή του λαού δεν ήταν ποτέ οργή θεού. Και ας το είπε ο διεκδικητικός 20ος αιώνας. Ήταν μόνο φωνασκίες με παντιέρες. Για τούτο η σημερινή κεφαλαιοκρατική εποχή τα σάρωσε όλα.Και δεν άφησε τίποτα. Και μόνο το τραγούδι του Καρβέλα «» όλα όλα η τίποτα «» έχει μείνει.
Ακούστε τον Καρβέλα , τον Μαζωνάκη, πάνε οι εποχές Χατζιδάκη Θεοδωράκη. Έχουν γρατζουνιές τα βινύλια των πλέον.
» Πές ένα γειά «» στην εποχή που έφυγε.